Gezichtslifting werd voor het eerst uitgevoerd in de beginjaren van de 19e eeuw. Gedurende het grootste deel van de 20e eeuw omvatte een facelift meestal huidchirurgische excisie en ondermijning. In de jaren zeventig vond een revolutie plaats toen het publiek exponentieel meer geïnteresseerd raakte in de procedure en sommige chirurgen chirurgische technieken begonnen te gebruiken die hielpen bij het dissectie van de oppervlakkige vetlaag van het gezicht in continuïteit met die van de nek. Sindsdien zijn er technieken beschreven waarbij elke mogelijke huidincisie, mate van weefselmanipulatie, dissectievlak, type instrumentatie en fixatiemethode betrokken zijn. Veel van deze innovaties bieden op de lange termijn weinig voordeel in vergelijking met huidondermijning, waardoor de patiënt meer risico loopt.
Het aanspannen van de huid is niet langer een effectieve manier om het gezicht op te tillen en leidt tot een "face-lifted" look en onaangename littekens, naast het vervormen van de gezichtsoriëntatiepunten zoals de voorste haarlijn en de oren. De huidige nieuwe trend is gericht op het herverdelen of vergroten van het gezichtsvolume, in plaats van het af te vlakken met overmatige toegepaste spanning.
Nieuwe chirurgische trends voor facelift zijn gericht op minder invasieve chirurgische procedures, aangezien onderzoekers hebben bewezen dat hoe meer " invasieve" chirurgische technieken hebben geen voordelen gereproduceerd in vergelijking met hun risico's. Bovendien heeft de groeiende vraag van het publiek naar snel herstel op grote schaal de acceptatie van vereenvoudigde procedures op de markt gebracht. Het uiteindelijke doel van een facelift moet zijn om de patiënt er beter uit te laten zien, niet ongemakkelijk of geopereerd. Overmatige spanning, massale verwijdering van gezichtsvet, overdreven veranderingen en focussen op een gebied terwijl het andere wordt genegeerd, kan worden vertaald in disharmonie. Het gezicht kan het beste worden gemanipuleerd en geanalyseerd, rekening houdend met het hele gezicht en het hele lichaam, niet de individuele component van elk, anders zou het "bos door de bomen verloren gaan".
Herkenning van gebieden met gezichtsatrofie is cruciaal bij het bepalen van de juiste chirurgische benadering voor facelifts. De progressie van veroudering omvat niet alleen verslapping van de weefsels en verslechtering van de huid zelf, maar ook atrofie van onderliggende weefsels, vooral vet, in bepaalde regio's. De meeste patiënten kunnen het beste worden behandeld met beperkte verwijdering van vet uit bepaalde gebieden. Andere gevallen zijn echter het beste gediend door toevoeging van vet aan gebieden met duidelijke huidatrofie.
Gezichtsliften zijn perfecte therapeutische opties voor alleen oogliddruppels (ptosis) en atrofie van onderhuidse gezichtsweefsels. Facelifting kan de kwaliteit van de gezichtshuid zelf niet verbeteren. Daarom is facelifting geen behandeling voor schade door de zon, rimpels, plooien of onregelmatige pigmentatie. Fijne rimpels en onregelmatige pigmentatie kunnen het beste worden behandeld met huidverzorgings- en resurfacing-procedures.
Dr Calvert is een gecertificeerde Board Plastic Surgeon (Los Angeles) die gespecialiseerd is in facelifts. Dr. Calvert houdt zich aan de nieuwe trends op het gebied van plastic facelifting. Hij zal u helpen beslissen of u echt baat zou hebben bij een facelift. Dr. Calvert gebruikt nu endoscopische facelift-technieken waarvan de werkzaamheid is bewezen door een betere beoordeling van de structurele anatomie en de algehele toestand van de gezichtsweefsels.
