De verklaring achter analoge radio's

Tot iets meer dan een jaar geleden gebruikte de hele wereld nog analoge radio's , beperkt tot signaalenergieveranderingen en tal van andere communicatieproblemen. De snelle communicatie die we tegenwoordig hebben, komt doordat er wanhopig wordt gezocht naar een gemakkelijke methode om te communiceren dan analoog, en er moet veel technologische vooruitgang worden geboekt om ons tot nu toe te krijgen. Door onze eigen grotere frequentiebereiken te creëren, hebben we de manier waarop de wereld communiceert verbeterd, met meer verbeteringen in het verschiet. Om te begrijpen hoe we dit punt hebben bereikt, zou het kunnen helpen te begrijpen hoe we waren. Signaaltransmissie en analoge radio's Gedurende vele jaren gebruikte de wereld analoge transmissies als de voorkeursmanier voor het verzenden en ontvangen van telecommunicatiesignalen. Verzonden in de vorm van geluidsgolven, kan de transmissie continu worden gekopieerd totdat deze wordt opgepikt door een soort ontvanger, zoals analoge radio's. Dergelijke uitzendingen waren beperkt tot één golf per kanaal, en als de kanalen werden overspoeld met dergelijke uitzendingen, zouden miljoenen en als de kanalen mogelijk verloren zouden gaan zonder het te weten. Naarmate de vraag naar betere communicatiemogelijkheden toenam, moest eerst technologie worden ontwikkeld om regel het allemaal. Dankzij de zoektocht om analoge radio's, televisies en ook telefoons te verbeteren of te vervangen, werden andere innovaties geproduceerd of verbeterd, waardoor een deel van de druk wegviel. Dit is hoe mobiele telefoons tot stand kwamen, evenals de hogere snelheidsbandbreedtes die worden gebruikt in computercommunicatie. Het belangrijkste probleem met analoge communicatie Omdat analoge radio's en andere apparaten nog steeds werden bepaald door die geluidsgolfuitzendingen om te communiceren, was de volgende stap een zoektocht naar een manier om het belangrijkste probleem van analoge communicatie op te lossen:kwaliteit. Wanneer een geluidsgolf wordt uitgezonden, dupliceert deze eenvoudig de oorspronkelijke transmissie steeds opnieuw, totdat deze een ontvanger bereikt. In de periode voordat het die ontvanger bereikt, neemt de signaalsterkte voortdurend toe, een beetje zoals een vloedgolf de signaalsterkte onderweg vergroot. Naarmate de signaalsterkte toeneemt, neemt ook de mogelijkheid toe dat statische en andere geluiden kunnen worden meegetrokken met de herhalende golf. Tegen de tijd dat die golf analoge radio's of andere ontvangers zou bereiken, zou het zo vervormd kunnen zijn met andere geluiden dat het oorspronkelijke bericht nu verloren is gegaan. Er moet een manier worden gevonden om het signaal voor transmissie te versterken, terwijl het overtollige geluid onderweg wordt weggefilterd. De eerste locatie waar ze naar keken was digitale communicatie, momenteel beperkt tot computersignalen. De conversie naar digitaal Toen ze begonnen te kijken naar de technologie achter computercommunicatie, bleek dat een cruciale factor in de duidelijkheid van dit formaat de digitale conversie van gegevens was voordat naar transmissie. Bij het testen met analoge radio's had de conversie van elk geluid naar het binaire formaat de kwaliteit van het ontvangen geluid verbeterd en was de mate van statische ruis behoorlijk afgenomen. het systeem voor wereldwijde communicatie. Toen dat klaar was, werden er converters ontwikkeld om de analoge signalen om te zetten in digitaal formaat en om het aantal communicatiekanalen voor verzending te laten groeien. Helaas betekende dit ook het einde van het gebruik van analoge radio's, ze spelen ook nog steeds een cruciale rol in de geschiedenis van digitale communicatie.