De term "obesitas" wordt veel rondgegooid, en soms is het misschien niet duidelijk wat het betekent. Verwijst het naar iemand die overgewicht heeft of wat overtollig gewicht te verliezen heeft? Of is het meer dan dat? Welnu, er is een medische definitie van obesitas, evenals voor de term overgewicht.
In de medische terminologie is het woord 'overgewicht' net zoveel als een zelfstandig naamwoord gebruikt (zoals in, 'obesitas en overgewicht')) als een bijvoeglijk naamwoord. Dergelijk gebruik heeft tot gevolg dat duidelijk wordt gemaakt dat overgewicht en obesitas deel uitmaken van een ziekteproces - meer daaronder.
De medische definitie voor overgewicht is gebaseerd op Body Mass Index (BMI). BMI wordt gemeten in eenheden van kg/m, wat betekent dat het hoogte en gewicht vereist voor de berekening. BMI -rekenmachines zijn direct beschikbaar om te gebruiken, zoals die hier aangeboden. Voer gewoon uw informatie in om uw BMI te leren.
Overgewicht wordt gedefinieerd als een BMI van 25,0 - 29,9 kg/m. Een normale BMI wordt gedefinieerd als valt tussen 18,5 en 24,9. Het hebben van een BMI lager dan 18.5 classificeert er een als ondergewicht.
Net als voor overgewicht hangt de medische definitie voor obesitas af van de BMI -berekening. Om als zwaarlijvig te worden geclassificeerd, moet een patiënt een BMI van 30,0 of hoger hebben. Een BMI van 40,0 of groter wordt vaak 'morbide obesitas' genoemd, en wordt aanbevolen door nationale richtlijnen als het afsnijdpunt voor het identificeren van patiënten die mogelijk zijn die kunnen zijn die kunnen zijn die mogelijk zijn. in aanmerking voor bariatrische chirurgie.
Natuurlijk moet worden opgemerkt dat bepaalde atleten die zeer gespierd zijn, misschien een hoge BMI hebben die te wijten is aan hun grotere spiergewicht in plaats van lichaamsvet. BMI is dus bedoeld als deel uit te maken van een grotere klinische beoordeling.
Veel studies hebben aangetoond dat de kans op slechtere gezondheidsresultaten (in termen van ziekten als kanker, hart- en vaatziekten, obstructieve slaapapneu, diabetes, hoge bloeddruk en andere), evenals de algehele vroegtijdige dood, toeneemt naarmate BMI toeneemt. En de klinische definitie van obesitas (BMI van 30,0 of hoger) wordt in veel gevallen gebruikt om de juiste behandelingsopties te bepalen.
Er zijn ook gevolgen voor de verzekeringsdekking en welke therapieën medisch noodzakelijk zouden worden geacht. In 2013 verklaarde de American Medical Association (AMA) officieel obesitas als een ziekte, en erkende de "enorme humanitaire en economische impact van obesitas als de aandacht van de medische zorg, onderzoek en onderwijs van andere belangrijke wereldwijde medische ziekten." /P>
Ook in 2013 brachten de American Heart Association (AHA), American College of Cardiology (ACCF) en de Obesity Society (TOS) nieuwe, langverwachte obesitasrichtlijnen uit, die werden gepubliceerd als de "2013 ACCF/AHA/TOS-richtlijn voor Het beheer van overgewicht en obesitas bij volwassenen. ”
De impact van het officieel erkennen van obesitas als chronische ziekte wordt verwacht, niet alleen om het bewustzijn van het probleem onder het grote publiek te vergroten, maar ook om het beleid op alle niveaus te beïnvloeden. Beleidsmakers kunnen een grotere behoefte voelen om obesitasbehandelings- en interventieprogramma's te financieren en te implementeren, terwijl betalers van derden eerder waarschijnlijk artsen en andere professionals in de gezondheidszorg vergoeden voor behandeling en beheer van obesitas als een erkende ziekte.
Wat de Centers for Medicare en Medicaid Services (CMS) betreft, is obesitas sinds 2004 gecategoriseerd als een chronische ziekte. Sinds 2011 heeft Medicare de kosten van gedragstherapie gedekt voor patiënten met een diagnose van obesitas. Dit kan bestaan uit screening met BMI en tailleomtrek, voedingsbeoordeling en gedragsinterventies met hoge intensiteit. Dekking voor bariatrische chirurgie is ook beschikbaar onder bepaalde criteria.
De dekking onder particuliere gezondheidsplannen kan variëren; Volgens de Affordable Care Act (ACA) 2010 zijn nieuwe gezondheidsplannen echter vereist om preventieve diensten te dekken die worden beoordeeld als "A" (sterk aanbevolen) of "B" (aanbevolen) door de U.S. Preventive Services Task Force (USPSTF). Obesitas -screening heeft een "B" -aanbeveling gekregen voor zowel volwassenen als kinderen door de USPSTF, en dus zullen nieuwe gezondheidsplannen nodig zijn om de screening van obesitas te dekken, die, zoals hierboven opgemerkt, meestal begint met BMI -screening en kan tailleomtrek en dieet omvatten Beoordeling. Verdere dekking door gezondheidsplannen voor andere obesitas-gerelateerde managementopties en interventies zal echter waarschijnlijk blijven variëren. Sommige verzekeraars bieden bijvoorbeeld telefonische counseling, terwijl anderen gezondheidscoaching of doorverwijzingen bieden naar gewichtsverliesdiensten zoals gewichtsbewakers.