Vraag Hallo. ik ben 29 jaar oud; en tot voor kort was ik 11 1/2 jaar vegetariër. Ik heb nooit regelmatig een multivitamine ingenomen, maar heb altijd een redelijk goed dieet gehad en een verscheidenheid aan dingen gegeten om aan mijn vitamines te komen. Sinds kort heb ik echter trek in vlees. Het zou niet weggaan. Het werd zo'n hevig verlangen dat ik uiteindelijk instortte en er wat van at, in de veronderstelling dat dat het verlangen in de kont zou smoren en dat ik er klaar mee zou zijn; maar nee. De hunkering ging niet weg en nu ben ik nu een paar maanden volledig van de wagen gevallen. Ik vraag me af of u misschien een reden weet waarom dit bij sommige mensen soms gebeurt. Ik weet niet zeker of het te maken heeft met het vitamine-aspect (misschien iets wat ik miste) of dat het iets spiritueels is. Mijn man is onlangs overleden en sindsdien heb ik het gevoel dat ik het vertrouwen in veel dingen heb verloren. Misschien is het een combinatie van de twee, ik weet het niet - maar jouw perspectief zou nuttig zijn.
Antwoord Beste Rosa,
Sorry voor de late reactie:door de zomervakantie moet ik mijn mail minder vaak checken. Want het duurde niet lang voordat ik een antwoord voor je bedacht, anders! Bij het lezen van uw vraag kwam het antwoord direct naar voren. Je hebt eigenlijk een antwoord op jezelf geschreven!
Allereerst moet ik mijn oprechte deelneming betuigen met uw grote verlies. Je bent ongelooflijk jong om door het weduwschap te moeten gaan, maar het valt me op dat je hebt wat nodig is om deze gebeurtenis, die verre van willekeurig lijkt, het hoofd te bieden. Je breuk met het vegetarisme zou wel eens de drijfveer kunnen zijn waarmee je de koers moet volgen die je ingeslagen bent, of eigenlijk al je hele leven inslaat. Het zal voelen alsof het lot het heeft overgenomen:pijn vertroebelt je tot het inzicht dat het op dit punt in je leven nodig heeft. Het belangrijkste is dat de verandering tot stand is gekomen na je 28e jaar. Dit is wanneer je HIER MOET ZIJN, volledig, verantwoordelijk, volwassen, wat er ook gebeurt. In antroposofische termen was de vierde ontwikkelingsperiode van zeven jaar ten einde en is je Hoger Zelf volwassen geworden. Alle grote/dramatische, dynamische gebeurtenissen die plaatsvinden, of het nu gaat om overlijden of (vaker) geboorte rond dit jaar of in de komende jaren, bepalen (grotendeels) de rest van je leven.
Vlees eten is een manier om het lichaam te "astraliseren". Te veel maakt je meer "dierlijk" of bindt je TE nauw met je fysieke, organische zelf, en dit is de reden waarom spirituele praktijken vaak vegetarisme voorschrijven. Er is veel spiritueel-wetenschappelijk voedingsbewijs om de redelijke waarheid hierin te onderbouwen. Een regelmatige hoeveelheid voedt je lichaam.
Het kost veel tijd om vlees te verteren, maar het is niet moeilijk om dierlijke stoffen (ook zuivel) om te zetten in menselijk eiwit aangezien het al wat meer op ons eiwit lijkt dan op plantaardig eiwit. Wanneer je geest in beslag wordt genomen door verdriet en andere zweren, kan je lichaam heel goed in een soort afgesloten toestand raken en wil zijn stofwisselingssysteem het rustiger aan doen. Zeer zieke mensen of ouderen kunnen om deze reden ook baat hebben bij de typische kippensoep, en het is misschien niet aan te raden om vlees te schrappen. Het gaat niet bepaald om een gebrek aan vitamines/mineralen, en ik zou niet wennen aan vervangers van echt voedsel:je mist er subtiele kosmische energiestromen voor, die je nu het meest nodig hebt.
Natuurlijk is er een verschil tussen vlees:gevogelte of vis is niet hetzelfde als rund of varkensvlees. Dan is er nog een onderscheid te maken tussen de rare rumpsteak of een hamburger, de gebraden varkensbuik, de worst of het roergebakken varkensvlees, de kipnugget of de borstfilet, vissticks of sushi, etc. etc. vlees bereiden is erg belangrijk, net als de kwaliteit van het dier dat je gaat eten. Vlees heeft als dier veel stof, leven en energie geabsorbeerd:dus chemicaliën, hormonen en astrale krachten (magnetische velden, stress etc, denk aan hoe ze Japanse prime vleeskoeien masseren!). Het is deze geabsorbeerde "astraliteit" wat gezondheidsproblemen kan veroorzaken, moeilijk te verwerken voor sommige mensen, onmogelijk om sommige dingen te verwerken voor mensen in het algemeen. Ik zou dus aanraden:kies alleen voor biologisch-dynamisch vlees. Maar blijf ook bij "licht" en "vers" vlees. Koken met het doel om te voeden en dus met liefde en toewijding maakt het vlees meer "heilig" (d.w.z. je ziel dienen). Denk aan Halal vlees, bv. Ik vermoed dat vis geen onderdeel is geworden van je verlangen, maar het kan heel genezend zijn om regelmatige porties (wilde) diepzeevis toe te voegen.
Het verlangen kan ook veel te maken hebben met het overlijden van je geliefde. Het kan een "aardingsgereedschap" zijn, iets om je tanden in te zetten, iets om op te kauwen, zowel aangemoedigd door zijn afwezigheid als door zijn aanwezigheid. Veel hangt af van hoe hij is geslaagd en met welke afspraken (liefhebben tot de dood of in de dood enz.). Het kan ook een manier zijn om emoties te verdoven (door fysieke "inspanning"). Vlees spreekt de mens veel natuurlijker aan, tot het punt dat je je een biefstuk voorstelt wanneer het uitgehongerd is tegenover een koe, terwijl een omhulsel van tarwe je minder snel doet watertanden.
Je verlangen kan een manifestatie zijn van het grijpen naar een coping-tool, bijna een "troostmaaltijd", maar niet per se een onverstandige. Het heeft weinig zin om je te verzetten tegen dit diepe verlangen, dat anders (kennelijk) niet schadelijk is voor je gezondheid. Het verbaast me echter dat je zo gemakkelijk kunt overschakelen zonder spijsverterings- of andere stofwisselingsproblemen. Als ik zelfs bouillon zou eten na 12 jaar vegetarisme, zou ik verstoringen opmerken en me erg ongemakkelijk voelen. Houd er technisch echter rekening mee dat de darm niet meer is voorbereid op de vertering van vlees, dus doe heel rustig aan met varkensvlees en zeldzaam vlees. Wees echt voorzichtig en gebruik veel relish (mosterd, mierikswortel, kruiden) om u te helpen. Maar nogmaals, als je je gelukkiger voelt door vlees te eten:go for it! De enige reden om ertegen te vechten zou een bekentenis van repressie zijn, een weigering om het harde pad te nemen en ervoor te kiezen om naar je innerlijke stem te luisteren. Alleen jij kunt weten wat deze hunkering veroorzaakt.
Ik bespeur echter een lichte zweem van schuldgevoel, wat ook heel gewoon is in mijn oren; het is alsof je een grote prestatie hebt opgegeven, en het is het einde van een "tijdperk". Dit soort veranderingen in het voedingspatroon markeert echt een nieuwe fase. Als het voelt als verraad aan jezelf, of een gebrek aan discipline, dan kan het eigenlijk betekenen dat het nooit echt de bedoeling was dat je tot het einde van al je dagen aan vegetarisme begon. Het had zijn doel kunnen dienen, hetzij om gezondheidsredenen of spirituele doeleinden, of zelfs alleen maar om je lot te helpen. Soms kan het echter de schaduw-zelf zijn die het destijds een gepast of trendy idee vond, of op zijn minst de moeite waard om het eens goed te proberen. Weet dan echt dat je nu helemaal tot jezelf komt en laat het vegetarische "label" los. Alleen degenen die echt vegetariër MOETEN zijn vanuit een soulvolle roeping, voor karmische doeleinden, om hen te helpen afgestemd te blijven op hun levensmissie, zullen er moeiteloos aan vasthouden met een toenemende afkeer van vlees (tot het punt dat ze minder eten). /out pulsen, zelfs, na de middelbare leeftijd).
Moge het dan een troost voor je zijn om te weten dat de meest voorkomende leeftijd om van gedachten te veranderen (of een nieuw zielspad te gaan) rond de 28 is. Vaak is het een zwangerschap die vooral vrouwen terugbrengt naar een meer "natuurlijke" "route voor hen. Er is immers niets onnatuurlijks aan het eten van vlees; Integendeel! gezien de hoeveelheid zuivel en leer die we in het Westen gebruiken is het veel natuurlijker om vlees te eten! Ik ben de anachronistische, asociale hier! Ook echt biologisch-dynamische landbouw is afhankelijk van de melkveehouderij:met mest die nodig is voor de gewassen. Voel je dus niet schuldig over het eten van vlees, zeker niet als je blije dieren eet. Het maakt deel uit van hun karma om respectvol op te gaan in het jouwe.
Ik kan niet hopen dat dit perspectief je geloof heeft hersteld, maar ik zal je aanmoedigen om het geloof op een laag pitje te houden. Schop en schreeuw even tegen het onrecht van de wereld. Huil als een oceaan van verdriet. Je pijn is oprecht en zal enorm bijdragen aan de redding van de mensheid, hoe belachelijk dit ook mag klinken voor iemand die door de donkere nacht van de ziel gaat. Je zou geen oprechte persoon zijn als je je geloof niet had verloren, en ik spreek uit ervaring. Pas veel, veel later zul je begrijpen hoe en waarom. Zorg tot die tijd voor jezelf met de toewijding die de overledene eert en de levenden niet volledig opgeeft. Blijf toegewijd aan het verfraaien van uw leven met tederheid en zachtheid wanneer het onder uw aandacht komt dat er nog steeds schoonheid is in het leven en hoop in dood zijn. Blijf de sluiers van verdriet scheiden voor een glimp van wat daarbuiten is, gewoon om je innerlijke kracht te tonen aan degenen die om je geven en altijd met je "lopen". Op een dag zal er iets heerlijks naar je terug schijnen. Blijf ondertussen geaard. Zoek troost in de natuur. Houd uw zaaibed gezond voor toekomstige groei. Het is de beste manier om de doden te dienen en ik kan me voorstellen dat je nog niet zo graag veel wilt dienen dat met het leven te maken heeft. Eet goed, er zit veel medicijn voor de ziel in.
Liefs Evelien.
