Vraag Hallo meneer Santoro
Ik heb nog een vraag over granen. Ik heb gekeken naar de voedingsfeiten van producten zoals staal gesneden haver en bruine rijst om te zien wat voor voordelen ze bieden en ik moet zeggen dat ik niet veel heb gezien. Ik weet dat granen altijd worden aangeprezen als zeer goed voor de gezondheid, maar ik zie er niet heel veel voeding in, afgezien van een beetje vezels en misschien in sommige gevallen een kleine hoeveelheid eiwit.
Ik heb geprobeerd om zonder ze te leven, maar dat is de laatste tijd moeilijk geworden en ik overweeg ze weer toe te voegen, hoewel ik hier aan dacht.
Is er meer aan granen dan wat ik op de voedingsetiketten zie?
Dank u.
Antwoord Hallo Chris, granen zijn goed omdat het etiket zegt dat het een grapje is.
Granen hebben verschillende gezondheidsvoordelen.
Granen leveren een aantal van de B-vitamines, evenals mineralen zoals ijzer en selenium.
Granen kunnen ook een goede bron van voedingsvezels zijn, die van vitaal belang zijn voor de spijsvertering. De meeste koolhydraatarme diëten of sedentaire diëten (fastfood/bewerkt voedsel) bevatten weinig of geen vezels.
Granen zijn ook goed omdat ze een goede bron van koolhydraten zijn. In tegenstelling tot wat populaire media zeggen, zijn koolhydraten niet slecht. U moet rekening houden met de tolerantie voor koolhydraten en ervoor zorgen dat u suikers en bewerkte koolhydraten vermijdt, maar goede koolhydraten zoals volle granen, haver en meer moeten in uw dieet worden opgenomen.
Verschillende granen hebben ook verschillende gezondheidsvoordelen.
Haver is bijvoorbeeld rijk aan vezels en helpt bij het handhaven van een gezond cholesterolgehalte.
Gerst bevat essentiële aminozuren
Quinoa is een van de beste granen die er zijn. Het is een van de weinige plantaardige complete eiwitten, rijk aan fijner en ijzer en magnesium.
Nu je het over eiwitten had, houd er rekening mee dat de meeste granen onvolledige eiwitten zijn, wat betekent dat ze niet alle essentiële aminozuren bevatten. Andere eiwitbronnen zoals melk bevatten alle 9 essentiële aminozuren. In wezen betekent dit dat het lichaam ze niet zelf kan synthetiseren of maken. Het moet ze consumeren uit voedselbronnen.
