Vraag VRAAG:Hallo, mijn naam is Liz. Ik ben 31 jaar oud. Ongeveer 20 maanden geleden heb ik een cosmetische operatie ondergaan, waarna ik begon met diëten omdat ik het perfecte lichaam wilde. Op dat moment woog ik waarschijnlijk ongeveer 110-115 pond. Ik sloeg regelmatig maaltijden over en verkleinde mijn porties, ik schrapte veel junkfood, at meer groenten en sportte (cardio en gewichten) drie keer per week gedurende drie uur.
Ik menstrueerde op het moment van de operatie, maar stopte de volgende maanden bij 110 lbs. Ik begon ook symptomen van oestrogeentekort te krijgen en uiteindelijk snelle hartslag, vermoeidheid en hoge cortisolsymptomen (hoewel al mijn laboratoriumwerk normaal is). Het laagste dat ik bereikte was 93 lbs. (een jaar geleden)
Ik ben daarna weer regelmatig gaan eten omdat ik mijn gezondheid terug wil en mijn hormonen weer normaal.
Het probleem is dat ik, toen ik weer begon te eten, een ernstig geval van reactieve hypoglykemie kreeg. Ik heb gelet op wat ik eet (koolhydraatarm, geen suiker, fruit of witte bloem, enz.) en ik ben gestopt met roken. Met deze veranderingen ben ik in de afgelopen 5 maanden 10 pond aangekomen. Ik ben nu 107 pond.
Mijn vraag is, is reactieve hypoglykemie normaal om te herstellen van anorexia? Kom ik ook langzaam bij? Hoeveel moet ik verdienen? In welke periode? Wanneer komt mijn menstruatie terug?
ANTWOORD:Hallo Liz, het klinkt alsof je echt probeert het juiste te doen (goed voor jou!). Ik ben daar geweest, heb dat gedaan. Ik kan je beloven dat het mogelijk is. EN er is een leven buiten hoe we eruit zien. Vreemd genoeg, als we er eenmaal grip op hebben, doet het lichaam gewoon zijn ding - en doet het het perfect. Ik kan tegenwoordig eten wat ik wil en heb nooit moeite met een weegschaal.
Ik denk dat de vraag die ik me het meest afvraag, is wie bij jou de diagnose reactieve hypoglykemie heeft gesteld. Heeft u een bloedonderzoek van enkele uren gedaan om de diagnose te krijgen of is deze via symptomen gesteld?
---------- OPVOLGEN ----------
VRAAG:Er is geen diagnose van hypoglykemie gesteld, maar ik weet al dat ik het heb, want als ik zetmeelrijk voedsel eet, gaat mijn hart sneller kloppen, transpireer ik en zweet ik 's nachts. Ik wilde gewoon weten of dit normaal was bij anorexia. Ik eet al een jaar regelmatig en het gaat nog steeds niet goed. Mijn lichaam weet niet wat te doen. Zou ik mijn metabolisme hebben verpest?
Antwoord Omdat ik ben geweest waar je bent (anorexia en ook boulimia), herken ik de symptomen en stond ik er jarenlang op dat ik hypoglycemisch was - ik vond een paar artsen die dat ook zeiden. Ik denk dat een van de moeilijke realisaties was dat ik dat ook moest loslaten. Het was een comfortabele diagnose.
Dit komt van de QuackWatch.com-pagina over diagnoses van hypoglykemie en hoe vreselijk vaak het wordt gebruikt (ongepast):"Er zijn echte gevallen van hypoglykemie, maar ze zijn zeldzaam en moeten zorgvuldig worden gecontroleerd door laboratoriumtests voordat de diagnose wordt gesteld. De diagnose moet worden gereserveerd voor patiënten die twee tot vier uur na het eten symptomen krijgen, een bloedglucosewaarde van minder dan 45 mg per 100 ml ontwikkelen wanneer symptomen optreden en die onmiddellijk van de symptomen worden verlost wanneer de bloedsuikerspiegel stijgt. De glucosetolerantietest is niet betrouwbaar voor het evalueren van de meeste gevallen van vermoedelijke hypoglykemie Lage bloedsuikerspiegels zonder symptomen hebben geen diagnostische betekenis omdat ze vaak voorkomen bij normale personen die grote hoeveelheden suiker krijgen De enige manier om een betrouwbare diagnose te stellen van hypoglykemie is te bewijzen dat de bloedsuikerspiegel laag is wanneer symptomen optreden tijdens het normale leven van de patiënt patroon."
Wat ik echt had, was ernstige stress/angst (ik was tenslotte aan het eten!). Tot op de dag van vandaag MOET ik, ook al ben ik meer dan 5 jaar hersteld sinds mijn laatste anorexia-episode, iets 'zoet' hebben na een maaltijd die voornamelijk koolhydraten bevat, vooral pasta. Om eerlijk te zijn, ik weet niet of het gewoon een gewoonte is die is ingebouwd na vele jaren (een leven lang!) van eetstoornissen, of dat ik nu misschien tot het kleine percentage mensen behoor dat daadwerkelijk hypoglykemie heeft - dus ik heb iets zoets - het gaat weg en dat is het.
Je metabolisme ZAL in orde zijn - doe gewoon geen afstand! Zorg ervoor dat je de juiste dingen eet (volle granen, peulvruchten, 'goede' vetten, fruit, eiwitten).
Het klinkt alsof je het heel goed doet - en aangezien ik daar ben geweest, weet ik dat het niet gemakkelijk was.
Ik besteed nu veel tijd aan het blootleggen van dieetfraude, misvattingen, kwakzalversproducten en schetsen hoe we goed en SCHULDVRIJ kunnen eten (en niet dik zijn).
Het leven is zo goed als je een donut kunt eten en je er dagenlang geen zorgen over hoeft te maken.
www.GetTheReal.info
Je kunt me hier of daar altijd mailen. Ik zal doen wat ik kan om je bij te staan terwijl je herstelt - zelfs als het is om je dingen te vertellen die je echt niet wilt horen. Je weet wel?
God zegene,
