Vraag Ik heb een paar vragen =-)
Ik denk dat ik me zorgen maakte over mijn gewicht in de 4e of 5e klas. Ik begon het woord dik te gebruiken om mezelf te beschrijven. Ik ben een werkend model en ik ben nu 16. Ik ben bang om aan te komen. Ik weeg 125 en ik ben 5'6 .. ik denk dat ik mezelf ongeveer minstens 10 keer per dag weeg. Ik weet dat ik een probleem heb. Ik drink water en zelfs daardoor kom ik aan, dus ik zal niet meer eten totdat mijn gewicht weer 125 is. Ik denk niet echt dat ik zo mager ben. Ik zou rond de 115-120 willen zijn. Ik weet niet of ik hulp nodig heb of niet. Ik ben bang om mijn ouders te vertellen dat ik denk van wel. Ik eet niet meer dan 1000 calorieën per dag. en ik eet niet na 6 uur, ik sport 6 dagen per week. het is echt ingewikkeld.
Antwoord Het is niet zo ingewikkeld. Rond de tijd dat je je op een competitieve manier met andere meisjes bewust werd van jezelf (waarschijnlijk rond dezelfde tijd dat het hebben van je eerste 'vriendje' het ding was dat kleine meisjes deden) - werd je zelfkritisch. "Dikke" was het excuus, de beschuldiging en het veelvoorkomende 'probleem' dat de media je vertelden te hebben (samen met elk ander meisje, en niemand hoefde ook echt 'dik' te zijn!). De "industrie" dringt erop aan dat alles wat veel groter is dan maat 2 (je moet dit weten) "dik" is, of op zijn minst "plus size". Er wordt flink gelucht, zelfs met de kleine modellen, omdat niemand "echt" verkoopt, zelfs niet op reality-t.v. (er zijn scriptschrijvers!).
Nu, als je de fantasie gelooft, ook al weet je beter, het gaat niet om het eten of de grootte of het gewicht. Het gaat om jou. Waarom voel je je niet oké? Waarom ben je niet goed genoeg?
Ik kan je dit beloven, ervaring uit de eerste hand hier ... je zult NOOIT je "perfecte" gewicht hebben. Oh, begrijp me niet verkeerd, je LICHAAM kan misschien (in feite, voor je lengte ben je al een beetje aan de lage kant), maar wat dat getal ook is op de schaal of in je spijkerbroek - je zult nog steeds ontevreden zijn. Ik beloof. Ik ben meer dan eens bijna-dood-anorexia geweest. Ik ben ook maar een paar kilo afgevallen van "morbide obesitas". Ik heb het grootste deel van mijn volwassen leven NET ALS JIJ doorgebracht.
Toen vond ik "mij" en het lag niet onder mijn voeten op een weegschaal. Als de maat van mijn spijkerbroek me niet bevalt, knip ik het label uit of gebruik ik een permanente marker en verander het gewoon. De rode. De schaal? Heb er zelf geen en wil er ook geen. Ik kan mijn tijd beter gebruiken dan mezelf elke keer als ik plas te wegen.
Calorieën tellen? Wel, één ding DAT garandeert is dat je geen plezier zult hebben in het leven met eten en dat zou een van de GROOTSTE genoegens zijn die er is! Terwijl sommige landen sterven van de honger, letterlijk, aarde etend om een vol gevoel te krijgen - wij zijn een land van overvloed en je verloochent jezelf... waarom? Oh, ja, om eruit te zien als foto's die niet echt zijn. AFBEELDINGEN
Doe me een plezier - en ik doe jou er een. Bekijk mijn site en ik wed dat je je daar op een paar plaatsen bevindt.
De oplossing is er ook en ik ben altijd bereikbaar - om je volledig te ondersteunen, wat er ook gebeurt. Allemaal gratis. Geen aanmelding, geen promoties, geen verkoop... geen bijbedoelingen.
Gewoon stoppen met de UNreality
www.GetTheReal.info
