Vraag VRAAG:Ik las onlangs een reactie die u aan een andere vrouw gaf over de kansen van de baby van haar vriend om de abortuspil te overleven. U zei in uw reactie dat de baby in week 8 zijn eigen progesteron zou moeten aanmaken. Ik vroeg me af of je 8 weken zwangerschap bedoelde of 8 weken tellend zoals de dokters tellen? Volgens de artsen zou mijn 9e volledige week gisteren, 12/5/12, zijn afgelopen, maar dan zou ik op 7 weken zwangerschap zitten. Ik ga mijn 10e week in (8e week zwangerschapsduur) en ik nam gisteren de eerste abortuspil nadat ik ongeveer een maand door de vader werd bedreigd en onder druk gezet om het af te breken of anders en ik wou dat ik het niet had gedaan. Is het mogelijk dat mijn baby in orde zal zijn? Zou de baby meer kans maken als ik progesteronsupplementen van mijn arts zou krijgen voor het geval dat? Ik verloor mijn draagmoeder volgende maand al 6 jaar geleden en ik wil weer mama worden. Ik voel me zo stom om te doen wat ik heb gedaan en als ik de baby kan redden, wil ik dat.
ANTWOORD:Hallo, Dageraad,
Ik bedoel te zeggen dat in week 8 van de laatste menstruatie, de baby zijn of haar eigen progesteron zal produceren. Dus dat zou je 10 weken maken, voor het doel van deze discussie. U kunt naar de dokter gaan en progesteronsupplementen krijgen. Ik raad u aan een organisatie in uw omgeving te zoeken waar artsen zijn aangesloten die bekend zijn met deze dingen. U kunt uw dichtstbijzijnde organisatie vinden door hier te gaan:
http://www.optionline.org/
De kans is heel groot dat je baby in orde is. Een van de vrouwen die met 8 weken bij me kwam en van gedachten was veranderd, heeft haar baby gekregen en het gaat goed met hem. Je bent twee weken verder.
Ik word er woedend van als mannen vrouwen tot abortus dwingen! Ik vind het ook heel erg als dit gebeurt. Ik wil gewoon een paar nekken van erwten uitwringen! Geen enkele man heeft ooit dat recht, zelfs niet om de moeder in de steek te laten. Hij zal de medische gevolgen niet dragen, en hoewel veel mannen emotionele gevolgen ervaren, hebben ze dat recht nog steeds niet. Goed van je dat je zo snel herkent dat je geen abortus wilt, en er naar handelt!
Houd alsjeblieft contact. Ga alsjeblieft meteen naar de dokter. Laat me weten wat er gebeurt. Ik ben hier wanneer je wilt of wilt praten. Ik zal voor jullie allebei bidden.
---------- OPVOLGEN ----------
VRAAG:Hoe erg ik het ook haatte, ik heb gisteravond de andere 4 pillen gebruikt. Ik verloor net mijn baan en moest accepteren dat ik dit niet alleen zou kunnen. Welzijn zou alleen zo veel helpen, en ik wil niet een van "die mensen" zijn die erop vertrouwen. De vader weet niet dat ik het heb gedaan en in de afgelopen 48 uur is hij van een poging om me te "helpen" naar een nieuwe bedreiging naar een poging om het uit te werken naar een nieuwe bedreiging gegaan en ik zou geen kind in die situatie willen brengen. Het zou oneerlijk en ongezond voor het kind zijn om vanaf de conceptie als pion te worden gebruikt. Ik wil graag kinderen, maar veel geldt voor het krijgen van de baby onder de juiste omstandigheden en helaas waren dit geen goede omstandigheden voor het kind. Bedankt dat je mij geholpen hebt. Ik was niet van plan om de pillen te nemen die het uitscheiden van de baarmoeder veroorzaken, maar ik heb het gevoel dat ik het risico niet kan nemen om mijn kind door de hel te laten gaan die de vader aan het doen was en geen enkel kind verdient dat. Mijn kind is nu weg maar ik heb hoop dat ik over niet al te lange tijd weer zwanger zal zijn van de juiste man die mij en onze baby zal koesteren. Nogmaals bedankt dat je me probeert te helpen mijn kind te houden.
Antwoord Hallo, Dageraad,
Wat is er gebeurd sinds je de rest van de pillen hebt gebruikt? Zoals ik al zei, doen de pillen in jouw geval misschien niet eens iets. U kunt zelfs bloeden, maar toch zwanger blijven.
Als je jezelf pijn doet en ervoor zorgt dat je gehandicapt raakt, ben je afhankelijk van de vrijgevigheid van anderen om te leven, hetzij van iemand die veel van je houdt, hetzij van de overheid. Aan de andere kant, als je een tijdje een bijstandsuitkering hebt gedaan, is aangetoond dat de gemiddelde persoon slechts ongeveer 27 maanden in de bijstand blijft. Omstandigheden veranderen. Ik neem het je niet kwalijk dat je niet in de bijstand wilt. Om de waarheid te zeggen, de ENIGE keer dat ik denk dat het legitiem is om een bijstandsuitkering te krijgen, is wanneer u zwanger bent van een onverwacht en ongepland kind waar u niet voor kunt zorgen, omdat uw situatie niet de schuld van het kind is, en als u het doet om uw kind te leven, dat vind ik prima. En over het algemeen ben ik helemaal geen fan van welzijn. Dit is ook een reden dat ik je de link gaf om een organisatie bij jou in de buurt te vinden, omdat ze vaak een vrouw kunnen helpen zonder dat ze haar toevlucht hoeft te nemen tot een uitkering.
Eerlijk gezegd hoop ik dat je zult falen. Niet alleen vanwege waar ik sta, maar ook voor uw eigen bestwil. Je wilde eigenlijk geen abortus, en het is bijna altijd verwoestend voor een vrouw om een abortus te ondergaan die ze niet wil. Uw situatie is tijdelijk. Je kunt het gemakkelijk oplossen door de relatie te verlaten. Kinderen groeien vaak op onder ongunstige omstandigheden, maar als je ze vraagt of ze het leven liever nooit hadden meegemaakt, denk ik dat je al snel een ander antwoord krijgt dan je verwacht. Als je me had gevraagd te kiezen tussen het leven dat ik had toen ik opgroeide (dat vol problemen en onrust voor mij was) en helemaal niet leven, zou ik je vertellen dat ik het leven voor mezelf zou kiezen, en zoals ik al vele jaren leef , Ik weet dat dingen beter en leuker kunnen worden, omdat ik het heb meegemaakt. Het leven is vol slechte omstandigheden. Ik heb medelijden met het kind dat opgroeit onder perfecte omstandigheden. Dat kind zal een nare persoonlijkheid ontwikkelen en hij zal zichzelf waarschijnlijk ook niet zo leuk vinden. Mensen zijn een pervers ras en we hebben een zekere mate van tegenspoed nodig om te gedijen. Maar al te vaak proberen we voor het kind te beslissen wat hij of zij zou willen, maar wat we echt doen, is beslissen wat we willen, want we kunnen het kind natuurlijk niet vragen.
De werksituatie is momenteel erg slecht en we zullen het allemaal een tijdje moeten volhouden. Ook al zijn banen moeilijk te vinden, ze zijn niet onmogelijk. Ik heb in mijn eigen familie gezien hoe een baan zonder baan maar een paar maanden duurde.
Bedankt dat je me bedankt hebt. Ik heb het gevoel dat ik je in de steek heb gelaten. Werkelijk. Maar op de een of andere manier gaat je leven door. Daarom vind ik het zo UITSLUITEND belangrijk dat je een goede begeleiding krijgt, meteen beginnend! Ik heb je een link gegeven om een lokale organisatie te vinden die je kan helpen. Zij helpen u ook als het u gelukt is om de abortus af te ronden. Dit kan een kwestie van leven of dood voor je zijn, dus GA ALSJEBLIEFT! Hier is de link opnieuw:
http://www.optionline.org/
Je moet echt gebruik maken van hun hulp. Daar zijn ze voor. Doe dit alsjeblieft en laat me weten wat er gebeurt. Alsjeblieft. Ik zal voor je blijven bidden, en ik zal hier zijn, wat er ook gebeurt. Jezus houdt van je, en ik ook. Houd alsjeblieft contact.
