Vraag VRAAG:Ik ben een alleenstaande moeder van 2 kinderen. Hun vader is in hun leven. Ik heb de afgelopen 9 maanden een relatie gehad. We brachten bijna elke dag samen door en werden verliefd. 2 1/2 maand later kwam ik erachter dat ik zwanger was. Hij wilde dat ik het hield, maar ik kreeg uiteindelijk een abortus. Daarna begon hij gewelddadig tegen me te worden, omdat hij het niet leuk vond dat ik de zwangerschap niet volhield. Hij is ook erg onzeker en jaloers. We maken nooit ruzie of vechten nooit in het bijzijn van mijn kinderen. We zijn begonnen met het begeleiden van koppels (we zijn tot nu toe twee keer geweest) en hij zegt dat hij wil veranderen. Ik wil nog een kind voordat ik 35 ben, dus ik heb nog maar een paar jaar te gaan. Ik werk en ben nog steeds bezig met mijn opleiding. Hij wil trouwen en een baby krijgen. We zeiden dat we tegen het einde van het jaar zouden trouwen als we onze problemen zouden oplossen. We hebben anticonceptie gebruikt. Ik heb vanmorgen een zwangerschapstest gedaan en er is een vaag positief streepje. Wat moet ik doen? Ik heb 5,5 maand geleden een abortus gehad. Moet ik het opnieuw doen of erop vertrouwen dat hij zal veranderen met behulp van counseling? Help alstublieft
ANTWOORD:Hallo, Denise,
Misbruik na abortus komt veel voor. Tegelijkertijd heb je het recht om vrij te zijn van misbruik, en geen enkele man heeft het recht om je te misbruiken.
Omdat je zei dat je een kind wilt, zou het ondenkbaar moeten zijn om nog een abortus te ondergaan. Je hebt het kind dat je wilt, op voorwaarde dat de zwangerschapstest klopt.
Of hij al dan niet verandert als gevolg van begeleiding is niet relevant. Dit is uw baby, en uw baby is afhankelijk van u voor uw bescherming. Wanneer iemand van wie we houden ons misbruikt, is het heel gewoon dat we de kat willen schoppen. Ben er geweest, heb dat gedaan. Ik heb de kat niet echt geschopt, maar ik wilde het wel. Je baby is niet verantwoordelijk voor de acties van je partner. Het zou onrechtvaardig zijn om je baby te dwingen de prijs te betalen.
Voordat je zelfs maar aan abortus overweegt, moet je jezelf nog een vraag stellen. Wat als u ernstige complicaties krijgt? Dit komt vaak voor en je had de eerste keer geluk. Heeft u het geld om medische zorg te betalen? Wat als de abortus u doodt? Het zou kunnen. Wie zou er voor je andere twee kinderen zorgen? Ze hebben ook het recht om hun broer of zus te kennen en ervan te houden. Kinderen hebben een manier om het aan te voelen wanneer hun moeder een abortus heeft ondergaan, en het creëert onzekerheid. Ze kunnen zich schuldig voelen over de overlevenden. Ze zijn misschien bang dat als ze niet voldoen, je ze ook zult afschaffen. Zelfs als ze niet expliciet van de abortus op de hoogte zijn, zullen ze voelen dat er iets ingrijpends met je is gebeurd. Ze lopen al risico vanwege je andere abortus, en ik moedig je echt aan om wat counseling te krijgen specifiek voor een vrouw die een abortus heeft ondergaan. Er zijn organisaties in de hele Verenigde Staten die deze begeleiding aanbieden. Het zal waarschijnlijk ook helpen met uw andere problemen. Kijk voor een organisatie bij jou in de buurt op:
http://www.optionline.org/
Toegegeven, werken en je opleiding volgen, zorgt voor een heel druk leven. Misschien moet je een beetje langzamer gaan, of misschien niet. Maar doorgaan met deze dingen is mogelijk, zelfs als je zwanger bent. Je moet gewoon heel goed voor jezelf zorgen.
Als je last hebt van ochtendmisselijkheid, drink dan gemberbier (met echte suiker) of gemberthee. Zorg ervoor dat u uw prenatale vitamines inneemt. Dat zal helpen.
Een laatste ding:als je een abortus ondergaat, betekent dit ongetwijfeld het einde van je relatie. Als je enige hoop hebt om met deze man te trouwen (mits je voelt dat hij veranderd is), dan moet je afzien van het doden van zijn baby. Je moet ook echt stoppen met seks met hem te hebben. Je verdient het dat hij je lichaam respecteert. Praat hierover met uw adviseur. Hij bracht je in gevaar om zwanger te worden terwijl je er nog niet klaar voor was. U droeg het risico en de gevolgen van uw abortus. Het is niet redelijk dat hij misbruik van je blijft maken. En in werkelijkheid, als hij bereid is je in gevaar te brengen en je lichaam niet respecteert, is hij misschien wel of niet bereid om op een andere manier te veranderen. Het zou een goede test zijn als je hem vraagt zich te onthouden en je te respecteren en te beschermen.
Denk hier alsjeblieft over na en laat me weten wat je ervan vindt. Alsjeblieft, bescherm je baby en blijf veilig! Ik hoop dat het goed met je gaat. Doe het juiste, en de kans dat ze dat doen, zal toenemen.
---------- OPVOLGEN ----------
VRAAG:Ok, heel erg bedankt voor je antwoord. De zwangerschapstest was loos alarm. Maar nu zou ik graag jullie advies willen over mijn relatie in het algemeen. Zoals ik eerder al zei, heeft mijn vriend me verschillende keren fysiek mishandeld. Hij is snel boos. Hij is jaloers en controlerend ook. Verder is hij geweldig. Ik voel me erg tot hem aangetrokken, hij is zorgzaam, romantisch, beschermend en leuk om mee om te gaan. Hij is aardig voor mijn kinderen en doet dingen voor hen. Vrienden zeggen dat hij het boegbeeld is van huiselijk geweld en zeggen dat ik hem moet verlaten. Ze denken ook dat hij mijn kinderen zou kunnen kwetsen. Zoals ik eerder al zei, heeft hij NOOIT mijn kinderen gedisciplineerd, geslagen of zelfs maar geschreeuwd en wanneer we ruzie maken of vechten, zijn mijn kinderen niet bij ons. We gaan naar counseling omdat we van elkaar houden en ik hoop dat hij zal veranderen. Ben ik realistisch? Denk je dat counseling hem zal helpen? Ons?
Antwoord Hallo, Denise,
Ik zal je mijn mening en mijn ervaring geven voor wat het waard is.
Verwacht dat als je met deze man gaat trouwen, hij de handschoenen uittrekt. Hij zal zichzelf nu gedeeltelijk onder controle houden, totdat hij jou heeft. Maar dit geldt vrijwel voor elke man. En dat geldt ook voor andere relaties. Stel dat een stel een ouder kind adopteert dat gedragsproblemen heeft gekend. Er zal iets zijn dat de 'huwelijksreisperiode' wordt genoemd, wanneer het kind zich op zijn best gedraagt. Wanneer hij de nieuwe ouders begint te vertrouwen, zal hij er alles aan doen om hun knopen door te hakken, en hij heeft zijn tijd besteed terwijl hij braaf was, om precies te leren waar de knopen zitten. Ik ken een geval waarin een kind daadwerkelijk brandstichting pleegde in het huis van zijn adoptieouders. De ouders gaven het op en stuurden hem terug naar waar hij vandaan kwam.
Ik ken ook een geval waarin een man, die zorgzaam, romantisch en charmant was (en ik ontmoette hem, en hij is al die dingen), en hij trouwde met een vrouw en haar vervolgens fysiek mishandelde. Hij sloeg haar zelfs zo erg dat hij een miskraam kreeg en haar schedel brak. Het resultaat was dat de laatste keer dat ik haar zag, ze nauwelijks kon lopen en naar verwachting een rolstoel nodig had. Toen begon hij de oudste dochter te misbruiken. Hij heeft haar lichaam echt geschonden. Je kunt er niet op rekenen dat zo iemand nooit achter de kinderen aan gaat.
Deze man heeft je lichaam niet alleen voor zijn eigen plezier gebruikt, hij heeft je al een abortus laten plegen (ook al probeerde hij je te stoppen). Denk hier eens over na:hij had je kunnen vertellen, als je een abortus laat plegen, wil ik niets meer met je te maken hebben. Hij had je kunnen vertellen, dat is ook mijn kind, en je bent ons kind je bescherming verschuldigd. Heeft hij dat gedaan? Blijkbaar niet. Gezien wat een wrede aanval op het lichaam van een vrouw een abortus is, en het feit dat dit ook zijn kind was, en hij de verantwoordelijkheid had om zijn kind te beschermen, weet je al dat hij je kinderen op de lange termijn niet zal beschermen, als denk erover na. Het feit dat zij niet ook zijn kinderen zijn, zal die situatie alleen maar verergeren. En je eerste loyaliteit is je kinderen. Hij heeft je kinderen misschien nooit misbruikt, maar heb je hem ooit horen zeggen dat ze je moeten gehoorzamen? En als je kinderen nooit gedisciplineerd zijn, zullen ze vroeg of laat op zijn knoppen drukken, omdat kinderen grenzen nodig hebben. Wat denk je dat zijn reactie zal zijn? Heeft hij ooit een rationele kant getoond om met zulke dingen om te gaan? Het klinkt niet zo. (Weinig vrouwen zijn in staat om alle discipline te geven; de meesten hebben de hulp van hun echtgenoot NODIG. En zelfs als de vrouw alle discipline KAN geven, hebben kinderen discipline van beide ouders nodig.) Ze zullen bijna alles doen om hun ouders te laten gaan liggen en grenzen afdwingen. Ze weten dat je de overlevingsregels kent, maar dat weten ze niet, en ze zullen zich onzeker voelen tenzij je ze leert (en in dit geval, tenzij hij ze ook leert). En denk ook aan het soort rolmodel dat hij zal zijn. Bedenk hoe het de kinderen zal beïnvloeden als hij je in hun bijzijn mishandelt, of zelfs als het niet in hun bijzijn is, maar ze zijn zich ervan bewust. Als je in hetzelfde huishouden zit, ZAL dat gebeuren, en het maakt niet uit hoeveel je probeert om ze te beschermen, ze zullen het weten, en het zal hun persoonlijkheid vervormen. Dat kan ik garanderen, want ik heb dit van dichtbij meegemaakt. Het kan hartverscheurend zijn. Als deze man de kinderen mishandelt, zullen ze jou waarschijnlijk de schuld geven. Als hij je misbruikt, zullen ze je waarschijnlijk de schuld geven. Het zou gerechtvaardigd zijn, omdat jij de reden zou zijn dat deze man in hun leven is.
Je vrienden hebben gelijk. Hij is het typische posterkind.
Hij wil nu veranderen omdat hij jou wil. Het is onwaarschijnlijk dat counseling hem zal helpen, tenzij het een spirituele dimensie heeft. Hij moet zich bekeren van zijn misbruik in het verleden. Ik bedoel ECHT berouw. De meeste religies zullen hem niet eens vragen om zich te bekeren. De meeste religies zijn door de mens gemaakt, en dat geldt ook voor de meeste paradigma's voor counseling. Ze werken niet.
Je houdt van hem, want als een vrouw seks heeft met een man, komen er hormonen vrij die ervoor zorgen dat ze een band met hem krijgt. Je hebt ook de beslissing genomen om van hem te houden. U handhaafde die beslissing ondanks het misbruik.
Ik was betrokken bij meer dan één situatie waarin er sprake was van emotionele mishandeling. Het duurt JAREN om daar overheen te komen. Zelfs met de genade van God kan het jaren duren.
Het beste wat je voor ZIJN welzijn kunt doen, is het uitmaken met hem. Ernstig. Hij moet iets belangrijks verliezen, zodat hij wakker wordt.
Ik had ook nog een andere ervaring. Ik was aan het daten met een man, en hij besloot dat hij recht had op een kus omdat we met elkaar waren uitgegaan. Ik zei dat mijn kussen gereserveerd waren voor de man met wie ik uiteindelijk zou trouwen. Dus sloeg hij me op mijn achterste. Ik maakte het meteen uit met hem, en ik keek niet achterom. Jaren later kwam ik hem toevallig tegen en hij droeg een trouwring. Ik hoop oprecht dat wat ik deed hem deed veranderen, zodat hij zijn vrouw goed behandelt.
Nu kunt u als volgt een alternatief proberen:
Je kunt voorlopig met hem in therapie gaan, maar ik zie GEEN langdurige gelukkige relatie voor je. Echt, ik niet. Hij heeft je al alle waarschuwingen gegeven die je nodig hebt. Ik zou niets tegen hem zeggen, maar als hij je nog een keer fysiek mishandelt, moet je er meteen mee ophouden. Maar als ik in jouw schoenen stond, wetende wat ik doe, zou ik er nu mee ophouden. Ik zou hem zeggen dat ik je oprechtheid waardeer, maar we hebben te veel geschiedenis en ik moet mijn kinderen beschermen. Hij zal niet eens persoonlijk weten of hij zou kunnen veranderen, maar hij zal DENKEN dat hij kan veranderen omdat hij jou wil, dus hij zal zichzelf zelfs voor de gek houden. Het verstandigste is om hem los te snijden zodat je beschikbaar bent voor een man die je zal koesteren. En het eerste dat je moet verwachten, is dat hij je lichaam zal respecteren en je niet zal vragen hem te plezieren totdat je echt getrouwd bent. Naar mijn mening is een man die bereid is seks te hebben voor het huwelijk al over de drempel gestapt.
Je kunt met hem in gesprek gaan. Vraag hem of hij bereid is je lichaam te respecteren en te stoppen met seks met je te hebben. Ik vermoed dat hij zal protesteren, en dat zal je alles vertellen wat je moet weten; hij wil wat hij wil, en hij zal zeuren en vleien als je iets anders suggereert. Je kunt hem eraan herinneren dat je door hem al een wrede aanval op je lichaam hebt ondergaan. Ja dat weet ik. Hij wilde niet dat je de abortus liet doen, maar het feit dat je dat deed, heeft je relatie toch ernstig geschaad, zoals je hebt opgemerkt. Hij respecteert je waarschijnlijk niet zoals hij ooit deed, en zoals ik al zei, abortus vernietigt de meeste relaties. Als hij je in de eerste plaats niet had gebruikt, was het probleem nooit ter sprake gekomen. Maar dit alles zou zijn beweegredenen duidelijk moeten maken.
Maar als je dit alternatief probeert, moet je je super bewust zijn van de subtiele nuances, en ik weet niet zeker of je dat zult zijn. Je bent eenzaam en dat helpt niet. U wilt nog een kind en u voelt zich door uw leeftijd onder druk gezet. Dat zal ook niet helpen.
Met hem breken zal pijn doen. Het zal waarschijnlijk ongeveer een jaar duren om daar overheen te komen, maar daarna zal het veel beter zijn. Maar het NIET uitmaken met hem zal je waarschijnlijk veel meer verdriet bezorgen dan nu het uitmaken met hem.
Ik besef dat dit waarschijnlijk niet is wat je wilt horen, maar het is hoe ik het zie, voor wat het waard is. Ik hoop dat het helpt.
PS, ik pas mijn antwoord aan. Ik dacht net aan iets. Als je begeleiding krijgt van een organisatie die werkt met vrouwen die abortus ervaren, is dit misschien je enige andere antwoord. Ik noemde de volgende website:
http://www.optionline.org/
Ga met ze praten. Kijk wat ze denken. Als je verder wilt met de begeleiding, moet je daar allebei heen. De andere counselors die er zijn, weten zelden hoe ze de nasleep van abortus moeten aanpakken, en het is duidelijk dat hij ook lijdt aan jouw abortus. Ze ZULLEN de benodigde spirituele dimensie binnenbrengen. Dat is een deel van wat hen succesvol maakt.
