Vraag Hallo, mijn vriend en ik hebben net de marteling ondergaan van het krijgen van een abortus. Hij doet nu raar, bijna ver van mij verwijderd en ik kan het niet begrijpen, want ik ben degene die het allemaal heeft meegemaakt. Hij belt me niet meer en praat niet meer zoveel als vroeger, hij blijft thuis en wordt verkwist met zijn vrienden. Hij stond op het punt te stoppen met roken, maar nu begon hij opnieuw. Ik werd 's ochtends wakker met een sms met de mededeling hallo fijne dag. Nu ben ik degene die belt en probeert het weer normaal te maken en ik ben emotioneel uitgeput. Ik ben nu misschien te emotioneel, maar het lijkt alsof hij afstand van me neemt, en het is niet alsof ik nu beschadigd ben - hij deed dit mij aan en niet iemand anders. Ik wil het laten werken, we hebben het over trouwen gehad toen we allebei klaar waren met school, maar ik weet niet hoe ik ons terug moet brengen naar waar we waren. Ik probeer de abortus om hem heen niet te noemen omdat het hem van streek maakt, maar ik kan het niet zomaar vergeten. Hij heeft geen interesse in seks of close met mij zijn, behalve het kussen van mijn wang of voorhoofd. Hij is 25 en ik ben 23, ik kom uit pleegzorg en gescheiden adoptieouders, dus ik weet niet zeker hoe relaties zouden moeten werken. In elke andere situatie zou ik gewoon weglopen, maar hij is belangrijk en ik wil dat we trainen. Elk advies zou geweldig zijn.
Antwoord Hallo, Raquel,
Deze reactie van je vriend is heel gewoon. Hij heeft spijt van zijn verloren vaderschap. Waarschijnlijk ervaart hij ook wrok. Hij voelt dat hij gefaald heeft. Hij beschermde zijn kind niet. En het is heel goed mogelijk dat hij denkt dat je beschadigd bent. En medisch gezien ben je dat waarschijnlijk ook. Emotioneel, zeer waarschijnlijk. En hij beschermde jou ook niet. Dit alles moet op hem wegen.
Ik weet niet of je je relatie weer op de rails kunt krijgen. Ongeveer 90% van de relaties wordt verbroken na een abortus. Je kunt het beste advies inwinnen. Dat zou hij ook moeten doen, maar als hij er niet over wil praten, zal het moeilijk zijn om hem counseling te laten accepteren, vooral omdat jongens toch zelden bij counseling betrokken willen zijn. Dus zoek zelf wat advies en ga van daaruit verder.
U kunt een organisatie bij u in de buurt vinden die counseling aanbiedt door naar deze website te gaan:
http://www.pregnancycenters.org/
Ze kennen dit alles heel goed en hebben specifieke voorzieningen om vrouwen in jouw positie te helpen.
Ik zal er voor je zijn wanneer je wilt praten. Wees voorzichtig en laat me weten hoe het gaat. Succes!
