betreuren abortus

Vraag
ik vertrouw erop dat het goed met je gaat. Bedankt voor de reactie. Ik zal terugkomen voor counseling, want ik zie dat er nog een lange weg te gaan is. ik ging op zaterdag naar die kliniek, ik zat gewoon in de wachtkamer en wist niet hoe ik de mensen daar moest vertellen hoe fout ze waren. op lady kwam naast me zitten en ik slaagde erin om mijn verhaal met haar te delen. ze luisterde, maar ze had een besluit genomen. ik was ook niet in een positie om haar verder te overtuigen omdat de receptioniste dichtbij was. het ligt in mijn hart om mensen die abortus overwegen te vertellen dat adoptie een optie is.

ik nam nooit de tijd om goed na te denken voordat ik die beslissing nam, angst dreef me. ik zag die angst, de pijn en de schaamte in tjose dames. ik zat daar ongeveer 20 minuten en ik liep naar buiten, ik wilde minstens 1 leven redden. dat is mijn gebed na mijn ervaring.

mijn partner is nog steeds afstandelijk en ik bid dat hij op de een of andere manier begeleiding krijgt.

doei voor nu

Antwoord
Hallo, samke,

Je moet hebben gehuild toen je dat schreef. Het is oké om te huilen. Werkelijk. Je krijgt de kans om levens te redden. Geef het tijd. Elke keer dat je buiten de faciliteit wilt gaan zitten, of zelfs binnen, en voor de vrouwen daar wilt bidden, voel je vrij. Je kunt het rustig doen. Je zou versteld staan ​​wat gebed zal doen. Als je je niet op je gemak voelt, zijn er andere vrouwen die met je mee kunnen gaan. Laat het me weten als je dat wilt doen. Jij en je partner zijn in mijn gebeden.

Ik moet nu naar bed, maar ik schrijf je snel weer. Groetjes. Doei.