Vraag VRAAG:Ik had een chirurgische abortus bij 15 weken op 18-4-09 op aanbeveling van mijn artsen vanwege een hartaandoening. Ik bloedde daarna niet veel, het was ongeveer als een normale menstruatie. Ik wachtte de aanbevolen 6 weken voordat ik tampons gebruikte, in badwater ging zitten enz. Er werd mij verteld dat het oké zou zijn om seks te hebben zolang het beschermd was. Mijn man en ik hadden 4 weken na de abortus seks en we gebruikten een condoom en anticonceptie. Ik heb 4 pg-test allemaal gedaan met een negatief resultaat. Sinds de abortus heb ik 3 menstruaties gehad. Ik zou ze niet als normaal voor mij beschouwen, maar ik weet echt niet zeker wat normaal zou zijn na een abortus. Mijn "normale" menstruatie duurt 1-3 dagen en is nooit zwaarder dan het gebruik van een gewone of lichte tampon. Omdat mijn buik de eerste 2 dagen erg zwaar is, zo zwaar dat zelfs een plus/nachttampon niet zal werken. Ik heb pads gedragen en ga er ongeveer elk uur door, soms 2 uur. Geen stolling of weefsel, milde pijn die vaak wordt geassocieerd met menstruatie en veel helder rood bloed. Ik heb 2 kinderen, beide gezond geboren en voldragen. Eén vaginaal geboren en één via keizersnede. Ik maakte me zorgen over de chirurgische abortus omdat ik heb gehoord dat een VBAC riskant is en hoewel ik niet voldragen beviel, was het of natuurlijk vaginaal. Ik weet dat dit waarschijnlijk behoorlijk diepgaand is voor een vreemde, maar ik wil zo specifiek mogelijk zijn. Ik kan mezelf er gewoon niet toe brengen om terug te gaan naar de kliniek die de ab heeft gedaan en mijn OBGYN is een zeer goede vriend van onze familie waar ik me gewoon niet op mijn gemak zou voelen. Is alles wat ik ervaar normaal? Veilig? OK? Adviseer, alstublieft.
ANTWOORD:Hallo, Anabelle,
Ik waardeer de details. In uw eigen geval lijkt u iets op het spoor. Ten eerste was je abortus erg laat. Deze zijn altijd gevaarlijker. Weet ook dat condooms niet werken.
Zoals je lijkt te beseffen, is abortus niet normaal. De veranderingen in je lichaam zijn ook niet normaal. Er is altijd de mogelijkheid dat de abortus je baarmoeder heeft beschadigd. Dit komt eigenlijk vrij vaak voor.
Ik begrijp je niet helemaal over je keizersnede en VBAC. Zeg je dat je een abortus hebt gehad omdat je bang bent voor een VBAC? Of was je keizersnede voor je eerste bevalling?
Voor toekomstig gebruik zal ik u iets vertellen over VBAC en aanverwante onderwerpen. Mijn verloskundige heeft me dit geleerd. Ik heb een tijdje verloskunde bij hem gestudeerd. Als een vrouw bij een volgende zwangerschap een keizersnede heeft gehad, kan ze het litteken masseren met het soort vingerbeweging dat wordt gebruikt bij het kneden van brood. een herhaalde druk naar binnen, over de hele lengte van het litteken. De baarmoeder heeft drie sets spieren die in verschillende richtingen lopen. De arts die de keizersnede uitvoert, snijdt langs spiervezels om te voorkomen dat de spieren onnodig verzwakken. Dit betekent dat er eigenlijk drie littekens in verschillende richtingen lopen. Het is dus logisch om een cirkelvormig gebied te masseren met een diameter van de lengte van het litteken. Dit moet regelmatig worden gedaan. Door de massage ontstaan er nieuwe haarvaten. Littekenweefsel is erg sterk en het is het weefsel naast het litteken dat scheurt. Met nieuwe bloedvaten in het littekenweefsel, verzacht het het zodat het het omliggende weefsel niet belast. Een van de andere studenten heeft een zus met een gesmolten stuitje (het zou niet uit de weg gaan voor de geboorte), dus ze hoopte op een VBAC. Dus masseerde ze regelmatig. Ze probeerde een thuisbevalling, maar moest uiteindelijk naar het ziekenhuis voor een tweede keizersnede. De dokter die het deed, zei dat haar litteken in "een miljoen jaar" niet zou zijn gescheurd.
Waarschijnlijk is u, net als veel andere mensen, verteld dat abortus veiliger is dan een bevalling. Dit soort verkeerde informatie zorgt ervoor dat vrouwen slechte keuzes maken, vooral als er een medische overweging in het spel is.
Ik kan het zeker begrijpen dat je niet terug wilt naar waar je de abortus hebt laten uitvoeren. Veel vrouwen voelen zich zo. En ik kan begrijpen dat ik ook niet naar je Ob-Gyn wil. Dus hier is wat ik voorstel. U kunt een nieuwe arts vinden die u kunt vertrouwen door een lokale organisatie te zoeken die diensten biedt aan zwangere vrouwen. Om er een te vinden bij jou in de buurt, ga hier:
http://pregnancycenters.org/
Zij kunnen een arts aanbevelen die graag met u samenwerkt. Ik hoop dat de dingen op een gegeven moment weer normaal voor je worden, maar je zult waarschijnlijk heel geduldig moeten zijn.
Laat me alsjeblieft weten wat je ontdekt, en pas goed op jezelf.
---------- OPVOLGEN ----------
VRAAG:Dus je zegt dat je denkt dat mijn baarmoeder beschadigd is? Is het niet normaal om heviger te bloeden tijdens mijn menstruatie na een abortus? Ik kreeg te horen dat ik niet naar een SEH moest gaan, maar contact moest opnemen met de kliniek voor eventuele problemen. Ik belde en de verpleegster vertelde me dat er niets was om je zorgen over te maken. Ik was erg bezorgd over de risico's van een late beëindiging, maar mijn man en ik hoopten dat mijn hartproblemen niet zouden terugkomen met deze zwangerschap. Ik begon problemen te krijgen rond 13 weken en mijn artsen vertelden me dat ik een keuze had, ik of de ongeboren foetus. Dit was een moeilijke beslissing en ik ben nog steeds geschokt door de manier waarop de kliniek deed alsof het niets ernstigs was. Nu ben ik bang dat ze mijn zorgen op dezelfde manier afwijzen. Ik woon in het zuiden waar ze niet zomaar overal beëindiging toestaan, alleen bij geselecteerde klinieken, zelfs als het medisch noodzakelijk is (wat moeilijk te vatten is) en ik schaam me om hierover met een andere arts te praten. Gelieve te verduidelijken wat u denkt dat het probleem is of als u denkt dat er een probleem is. Moet ik naar een dokter? Ik heb twee kinderen om over na te denken en als er iets mis is, wil ik dat rechtzetten. Denk je dat ik naar de SEH moet?
Wat betreft de kwestie van de C-sectie / VBAC, wat ik probeerde te zeggen was dat ik me zorgen maakte over de risico's van een late abortus vanwege een eerdere C-sectie. Is dat iets waar ik me zorgen over moet maken? Ik zou elk advies dat u te bieden heeft zeer op prijs stellen.
Antwoord Hallo, Anabelle,
Er zijn een paar dingen die ik moet uitleggen.
Ten eerste, wanneer uw lichaam niet terugkeert naar zijn gebruikelijke staat of toestand, is er een probleem. Ik weet niet wat het is; je moet naar een dokter gaan om erachter te komen. Het kan zijn dat je hormonen van slag zijn. Het kan betekenen dat uw baarmoeder beschadigd is. Alleen een arts kan het probleem echt diagnosticeren. Daarom denk ik dat je naar een fatsoenlijke dokter moet.
Waarschijnlijk wilden ze niet dat je naar de eerste hulp ging, omdat ze niet willen dat iemand weet dat ze abortussen verknoeien. Dat is tenminste de gebruikelijke reden. We hebben gezien dat soms wanneer een vrouw die ernstig beschadigd is door een abortus naar de SEH gaat, de ambulance haar ofwel met lichten en sirenes uitdoet, ofwel met de auto wordt gebracht. Ik kan niet met zekerheid over deze specifieke plek spreken, maar ik zou geneigd zijn te denken dat ze niet anders zijn, en dat ze inderdaad uw zorgen van zich afschudden. Weinigen van hen kunnen toegeven dat ze problemen veroorzaken.
Artsen zijn bang voor rechtszaken. Dus zullen ze er alles aan doen om ze te vermijden, inclusief het niet gebruiken van het beste medische oordeel. Het is zeer jammer dat uw Ob-Gyn een vriend van de familie is. Ik weet niet of hij de dokter is die je hebt gezien of niet, maar laat me je vertellen over een ervaring die ik had, en misschien vind je dit enigszins verhelderend. Toen ik hier weer kwam wonen, vond ik een dokter die de reputatie had pro-life te zijn. Ik heb hem specifiek gezegd dat ik nooit naar een dokter zou gaan die vond dat abortus acceptabel is. Een paar jaar later kreeg ik een bloeding en ging naar de eerste hulp. Tegen de tijd dat ik daar aankwam, bloedde ik niet hevig, maar ze wilden me een nachtje houden, en ik stemde ermee in. De volgende ochtend kwam er een vreemdeling binnen en onderzocht me. Hij probeerde me te intimideren door me te vertellen dat ik een miskraam had gehad, maar er was nog iets over en hij moest geopereerd worden. Hij suggereerde dat als ik het er niet mee eens was, ik misschien zou sterven. Om een lang verhaal kort te maken, ik kwam erachter dat wat nog in mijn baarmoeder zat mijn baby was, en de man was een aborteur! Toen ik mijn arts ermee confronteerde en hem vertelde dat hij mijn standpunt kende, haalde hij zijn schouders op. Ik ging nooit meer terug naar mijn dokter.
Het punt dat ik hier wil maken is dat de medische professie aborteurs tolereert, terwijl ze goed en goed weten dat abortus een schending is van de medische ethiek. Als de arts die u had verteld dat uw hart een probleem zou kunnen zijn met u gelijk zou hebben, zou hij u nooit naar de plaatselijke abortuskliniek hebben gestuurd. In plaats daarvan zou hij of iemand anders, indien nodig, gewoon een vroege bevalling hebben veroorzaakt en zouden ze zo goed mogelijk voor uw baby hebben gezorgd. In feite hadden ze waarschijnlijk kunnen wachten tot de baby een kans had. Ze zouden deze keuzes hebben gepresenteerd en u laten beslissen.
De dokter aan wie ik het vaakst vraag naar dit soort situaties, zei dat er maar een paar medische aandoeningen zijn die abortus noodzakelijk maken, en hartproblemen horen daar niet bij! Hij zei dat met wat we vandaag weten, een vrouw veilig door zowat elke medische aandoening kan worden gebracht. Omdat abortus gevaarlijker is dan geboorte, bestaat de kans dat een vrouw met een hartprobleem een soort hartaanval krijgt door abortus. Niemand die ik ken beweert dat een tweede trimester abortus veiliger is dan een bevalling.
Zolang je bloeding niet uit de hand loopt, raad ik je aan een dokter te zoeken zoals ik zei. Of u kunt er misschien een vinden door contact op te nemen met de Association of American Physicians and Surgeons. Alle mensen die tot die organisatie behoren, houden zich aan de medische ethiek. Je kunt ze hier vinden:http://aapsonline.org/ . Er zijn ook andere organisaties, dus als je een probleem hebt, laat het me weten. Tenzij je begint te bloeden, heb je tijd. Als u een bloeding krijgt, ga dan naar de SEH.
De arts die abortus aanraadde, was misschien bang dat als uw hartkwaal zich opnieuw zou voordoen, hij zou worden aangeklaagd omdat hij geen abortus zou aanbevelen. Het is zo erg geworden. En het zal waarschijnlijk nog erger worden. Het vinden van een arts die echt ethisch is, is echt moeilijk. Degenen die dat wel zijn, hebben heel weinig politieke macht, dus ze kunnen er niet veel aan doen. Ik weet niet hoe het met uw individuele arts zit, maar ik zou me zorgen maken. Misschien is de vriend van je familie in orde, of misschien is hij misleid, of misschien was hij er niet bij betrokken. De oplossing voor een situatie als de uwe is om een specialist te vinden die weet hoe hij moet omgaan met een zwangere vrouw met een hartprobleem.
Ik weet op dit moment de antwoorden in uw geval niet. Als u eenmaal bij een fatsoenlijke arts bent geweest, zou ik het zeer op prijs stellen als u mij zou willen vertellen wat hij te weten is gekomen. Werkelijk. Een van de redenen waarom ik hier vragen beantwoord, is dat IEMAND de kant van de vrouwen moet kiezen! Weinig mensen doen dat meer. Zoals je aan mijn eigen geval kunt zien, was een arts die ik vertrouwde bereid om me over te laten aan een aborteur, ondanks mijn duidelijke instructies van het tegendeel. Wat bezielt een dokter die beweert pro-life te zijn om zoiets te doen? Ik heb geen idee. Houd er rekening mee dat mijn ervaring 30 jaar geleden is gebeurd! Het kan niet anders dan dat het erger is, aangezien de medische wereld deze slagers al zoveel jaren tolereert. Na een tijdje worden je eigen standpunten uitgehold.
Ik realiseer me dat dit vrij direct is. Excuus daarvoor. Ik wens en hoop met heel mijn hart dat alles beter zal worden. Maar we zouden zelfs geen abortus HEBBEN als de medische professie zich in de eerste plaats aan haar principes had gehouden.
Ik ben ook bezorgd dat je niet echt een abortus wilde. Natuurlijk zou ik daar de voorkeur aan geven, maar het kan heel goed zijn dat je emotionele gevolgen hebt. Daarom ben ik hier als je wilt praten. Het is beter om de berichten privé te maken.
Zorg goed voor jezelf en blijf in contact.
