Vraag Hallo Dr,
Ik ben momenteel een senior op de universiteit (21 jaar oud). Ik ben aan de pil sinds ik seksueel actief werd en vorige maand besloot ik voor het eerst te stoppen voor de kosten. Mijn vriend en ik waren altijd heel voorzichtig geweest met anticonceptie. We gebruikten condooms om het gebrek aan BC te compenseren, maar één gleed eraf tijdens de seks. Helaas dacht ik dat alles in orde was (omdat het leek alsof er niets uitkwam), maar ik had het mis.
Een paar dagen geleden (donderdag om precies te zijn.. vandaag is het dinsdag), zou ik mijn menstruatie krijgen. Jammer dat het niet kwam (maar ook niet al te bezorgd aangezien ik net van de pil ging), besloot ik een zwangerschapstest te doen. 4 Positieve tests later lag ik op mijn badkamervloer te ballen met mijn vriend. Ik kan geen kind krijgen, ik kan er geen betalen, en ik kan dit kind niet alles geven wat het zou verdienen.
Ik heb veel nagedacht over adoptie, maar heb besloten dat ik het buitengewoon moeilijk zou hebben om mijn kind af te staan voor adoptie. Negen maanden gehecht raken aan iets in mij en het dan onmiddellijk weggeven zou me doden... en negen maanden zwanger zijn op de universiteit zou ernstige schade aan mijn lichaam toebrengen.
Ik heb dit besproken met mijn vriend, die ik kan prijzen omdat hij niets anders is dan ondersteunend aan wat ik maar wil. We hebben besloten, nou ja, hij steunt me gewoon, dat we een abortus willen ondergaan. Ik zeg wij omdat we hier samen in zitten.
Ik stel u deze vragen nu omdat ik me zorgen maak over het krijgen van een abortus. Ik heb op veel plaatsen gelezen dat chirurgische abortussen een betere optie zijn omdat ze meer affectief zijn, minder bloedingen veroorzaken en je sneller weer op de been helpen dan de medische abortus. Ik maak me ook zorgen omdat ik in het verleden bloedarmoede heb gehad, maar ik heb onlangs mijn hemoglobine laten controleren en het was 12,4 (wat normaal is). Zijn de dingen die ik heb genoemd over chirurgische abortus waar? Is medische abortus een beter idee voor mij? Zal het ook een probleem zijn dat ik vroeger problemen had met bloedarmoede? Ik heb geen andere ernstige medische problemen. Ik maak me ook echt zorgen over wie de abortus zal ondergaan. Ik heb besloten om voor gepland ouderschap te gaan omdat ze de vertrouwde naam lijken te zijn. Is dit een goed idee? Moet ik ergens naar een betere optie zoeken? Ik wil het mijn ouders niet vertellen en daarom kan ik geen gebruik maken van hun zorgverzekering, dus de kosten zijn een beetje een probleem. Ik ben echt bang, maar weet dat dit is wat ik wil/moet doen. Ik maak me geen zorgen over mijn emotionele toestand, maar zeker over mijn fysieke toestand. Ik heb al een lijst samengesteld met dingen die ik moet vragen als ik volgende week voor mijn eerste afspraak ga, zodat ik wat duidelijkere antwoorden kan krijgen.
Ik maak me ernstig zorgen dat dit me fysiek echt zal ruïneren en ik wil gewoon wat geruststelling dat het goed komt. Ik zweer dat ik alle richtlijnen voor post-abortus zal volgen en dat ik zal oppassen dat ik geen infectie krijg of iets ingewikkelder zal maken.
Even voor meer informatie had ik mijn laatste normale cyclus op 25-09-09, dus ik ben rond de 4 weken. Wanneer kan iemand op zijn vroegst een chirurgische abortus ondergaan?
Het spijt me echt voor alle vragen, maar ik waardeer ECHT uw tijd en respect bij het beantwoorden van deze vragen. Alvast bedankt en ik hoop snel van je te horen.
Antwoord Hoi Jenn, allereerst bedankt voor je vraag. Ik ben geen arts maar een welzijnswerker en heb ook een verpleegkundige achtergrond. Ik ben ook enigszins bekend met de abortusprocedure, dus ik beantwoord uw vraag graag.
Ok allereerst is het geweldig dat je een ondersteunende partner hebt! Ongelukken kunnen iedereen overkomen, ook ikzelf!
Wat betreft welk type abortus het beste is, heb ik gehoord dat een chirurgische abortus de beste optie is in termen van minder kans op bloedingen en complicaties. Het is een heel eenvoudige procedure. Met je bloedarmoede denk ik dat het goed moet komen, zeg het gewoon in de kliniek als je de abortus laat doen. Gepland ouderschap is een goede optie, ik vermoed dat je in de VS bent. Marie Stopes is een andere uitstekende organisatie, maar u zult ze moeten googlen om te zien of er een bij u in de buurt is.
Ik kan je onwil om het je ouders te vertellen heel goed begrijpen. Je klinkt erg volwassen en het lijkt alsof je hier echt over hebt nagedacht en de beste keuze voor jou hebt gemaakt.
Om abortus voor u in perspectief te plaatsen:het is eigenlijk veiliger om een abortus te ondergaan dan om te bevallen. Iemand die aan het bevallen is, heeft dus een grotere kans dat er iets misgaat dan iemand die een abortus ondergaat. Fysiek zou je in orde moeten zijn. Infectie is zeldzaam, ze kunnen je antibiotica geven, dus zorg ervoor dat je ze neemt en volg alle instructies die ze je geven.
De beste tijd voor een chirurgische abortus is ongeveer 7-8 weken, omdat de foetus voor die tijd erg klein is en de abortus mogelijk niet werkt. Sommige klinieken doen het na 6 weken.
Over de fysieke kant hoef je je geen zorgen te maken, het is veilig en je zou achteraf geen problemen moeten hebben met je gezondheid. veel vrouwen maken dit elke dag mee. Ik heb zelf een opzegging gehad en heb er geen problemen mee gehad. Als je bij toeval toch een infectie krijgt (hoewel dat onwaarschijnlijk is), is dit eenvoudig te verhelpen met meer antibiotica.
Het is echt goed dat je een lijst met vragen hebt. De arts die u ziet, moet ze allemaal kunnen beantwoorden en u geruststellen.
Ik hoop dat ik je iets heb kunnen helpen, ook al ben ik geen dokter! Als je nu of zelfs na de abortus nog vragen hebt, stel ze dan gerust, dan neem ik contact met je op. Veel succes en ik wens jou en je vriend het allerbeste!
