Vraag IK HAD VORIG JAAR IN APRIL EEN ASPIRATIE ASPIRATIE. (IK WAS 21). DE GEDACHTE VAN WAT IK BESLOTEN TE DOEN HANT ME DAGELIJKS. EN IK KAN NIET LEVEN MET DE GEDACHTE DAT IK OP EEN DAG MIJN KANS OM KINDEREN TE HEBBEN GERUNEERD. MIJN VORIGE PARTNER WAS NIET ONDERSTEUNEND, EN HIJ HEEFT ZELF DE OPLOSSING GEZOCHT. NU IK HET LICHT HEBT GEZIEN EN MET MIJN HUIDIGE PARTNER AAN EEN TOEKOMST WIL OVERWEGEN, VIND IK ZELF IN TRANEN, NIET WETEND OF IK ZIJN KINDEREN OP EEN DAG ZAL KUNNEN baren.
DEZE BEZORGING KOMT UIT HET VAAK ONBESCHERMDE SEKS HEBBEN EN NIET ZWANGER WORDEN. IK WEET NIET OF IK DEGENE BEN MET HET PROBLEEM VANWEGE MIJN ABORTUS, OF DAT HEM HET IS.
IK WIL MIJN VERLEDEN GEHEIM NIET MET HEM DELEN, EN IK KAN DE WOORDEN NIET VINDEN OM HEM TE VERTELLEN WAT MIJN GEDACHTEN BLOGGEN.
HELP ALSJEBLIEFT WAT LICHT IN MIJN LEVEN TE GEVEN.
BEDANKT.
Antwoord Het spijt me te horen dat je vorig jaar onder druk werd gezet om een abortus te ondergaan, waar je nu spijt van hebt. Ik voel heel erg mee met wat je nu voelt. Aan de ene kant geef je jezelf de schuld van wat je moest doen, en aan de andere kant maak je je zorgen over de toekomst. Deze zorgen zijn normaal bij vrouwen die een abortus hebben ondergaan, en gewapend met de feiten zou je je angsten moeten kunnen bestrijden.
De waarheid is dat als uw abortus is uitgevoerd door een ervaren arts in een goede kliniek, de kans dat uw baarmoeder is geperforeerd minder dan één op een miljoen is. In feite is de kans veel groter dat een eerdere bevalling toekomstige zwangerschappen in gevaar brengt dan een veilige, ongecompliceerde abortus, vooral als het vroegtijdig was.
Studies hebben aangetoond dat veilige, ongecompliceerde abortus geen invloed heeft op uw vermogen om in de toekomst een kind te krijgen. Bij toekomstige zwangerschappen doet het dat NIET
* geboorteafwijkingen veroorzaken
* vroeggeboorte of een laag geboortegewicht van de baby veroorzaken
* buitenbaarmoederlijke (niet in de baarmoeder) zwangerschap waarschijnlijker maken
* maak een miskraam waarschijnlijker
* het risico op kindersterfte groter maken
Zwanger worden is bijna als het winnen van een kleine loterij, het is best ingewikkeld. Het lijkt misschien niet zo voor jou omdat het een keer per toeval is gebeurd, maar het is waar. Alles moet precies kloppen. U moet direct voor of tijdens de eisprong seks hebben. Dan moet je eicel bevrucht worden (gebeurt niet altijd! Het is als een schot in de roos op een dartbord!). Daarna moet de bevruchte eicel (zygote) correct door de eileider gaan en, het moeilijkste van alles, zichzelf in de verdikte baarmoederwand implanteren. Dit gebeurt slechts ongeveer 50% van de tijd!
Dit is de reden waarom het bij de meeste stellen gemiddeld zes maanden duurt om zwanger te worden nadat ze het serieus hebben geprobeerd. De meeste stellen gebruiken zelfs ovulatiethermometers, grafieken enz. om hun kansen te maximaliseren, niet alleen om vaak onbeschermde seks te hebben. Er is niets om je zorgen over te maken totdat je een heel jaar probeert zwanger te worden - daarna wil je misschien naar een vruchtbaarheidskliniek gaan.
U moet proberen uw abortus te verwerken. Het kan heel traumatisch zijn als een partner je onder druk zet om zo'n grote stap te zetten, en je moet je realiseren dat je niet de enige was in die beslissing, dus de schuld kan niet volledig bij jou komen te liggen.
Het was een heel jaar geleden, en ongetwijfeld waren de omstandigheden heel anders, en een baby krijgen met je vorige partner voelde waarschijnlijk eng en onmogelijk voor je. Misschien heb je nu het gevoel dat je niet naar hem had moeten luisteren, maar toch de baby had moeten krijgen, dat je het op de een of andere manier alleen had kunnen redden. Het is moeilijk om met zulke spijt om te gaan, maar je moet proberen jezelf te vergeven.
U heeft de beslissing niet zelf genomen. Je werd er onder druk gezet. En als je de baby had gekregen, hoe zou je het vinden om de baby een vader te geven die haar niet eens wil? Het krijgen van een baby met je vorige partner zou een leven vol moeilijkheden met zich meebrengen, want zelfs als JIJ je relatie met hem zou beëindigen, zou je partner nog steeds de vader van je baby zijn geweest - een onverbrekelijke relatie. Misschien is het maar het beste dat je geen baby op de wereld hebt gezet die zo'n slechte vader zou hebben gehad.
Denk aan de persoon die je een jaar geleden was - jonger, naïever, onschuldiger en zo bang. Zie haar als je zus, iemand van wie je houdt die een fout heeft gemaakt omdat ze zich onder druk gezet voelde en niet klaar was om een baby met die man te krijgen. Houd dit beeld van haar in je hoofd, kijk naar haar met compassie en begrip.
Dat meisje van een jaar geleden is uitgegroeid tot een verantwoordelijk en attent persoon. Wees daar trots op. En vergeef dan die andere jij. Net zoals je haar achter hebt gelaten, samen met haar angst en onvolwassenheid, laat ook haar fouten achter. Het is gebeurd. Het is het verleden. Vergeef het haar en sluit het boek.
Of je het je partner vertelt of niet, is helemaal jouw beslissing, maar als je jezelf eenmaal hebt vergeven, zul je merken dat het gemakkelijker is om je voor hem open te stellen. Als deze man van je houdt, zal hij je niet veroordelen. Hij zal weten dat wat je hebt gedaan door die omstandigheden is gebeurd - je bent GEEN slecht persoon, je bent GEEN "babymoordenaar", je haat geen baby's!
Omarm jezelf nu. Jij, die nu ouder en wijzer bent, zal hopelijk snel een uitstekende moeder zijn. Je moet je voornemen om je geest en lichaam vrij te houden van negatieve gedachten en gevoelens. Concentreer je op hoe je bent uitgegroeid tot een beter mens. Concentreer je op het liefhebben van je huidige partner. Concentreer je op het creëren van een nieuw leven met *deze* man, een nieuw leven bedacht in LIEFDE, niet manipulatie en druk en ongewenstheid.
Als u ernstige negatieve gevoelens blijft houden, kunt u last hebben van een depressie. Probeer je aan te sluiten bij een online ondersteuningsgroep voor abortus (pas echter op voor ultrareligieuze groepen waardoor je je alleen maar schuldiger gaat voelen). Als de negatieve gedachten aanhouden, kan uw arts u doorverwijzen naar een hulpverlener.
