Vraag Hé, ik wil alleen zeggen dat ik me de slechtste persoon ter wereld voel. Ik had een abortus en hoewel ik dat echt niet wilde, gaf mijn moeder me geen keus en dreigde er niet voor me te zijn omdat ik ziek was... Nu lijd ik elke dag! Ik doe zo mijn best om te accepteren wat er is gebeurd.. maar hoe kan ik accepteren dat ik mijn eigen kind abortus alleen maar om mijn moeder een plezier te doen...Ik haat mezelf zo..Ik zit op school, ik faal al omdat ik alleen maar kleine handjes zie , voetjes in mijn hoofd! Ik heb zo'n pijn, en ik heb hulp nodig. Maar ik weet niet wat ik moet doen. Mijn moeder gooit mijn gevoelens steeds opzij door te zeggen dat dit en dat weg je gedachten bezighouden. Net zoals ze loog en zei dat de abortus alles beter zou maken... Ik heb pijn, niet zij, en dit is wat ze wilde. Hoe kan iemand zo wreed zijn. Ze liet me ingaan tegen mijn moraal en overtuigingen omdat ik abortus verafschuw. Elke dag wil ik dood. elke dag, hoeveel baden ik ook neem, ik voel me walgelijk. elke dag huil ik totdat ik het uitschreeuwde... Mijn baby! Mijn baby! Waarom ik? Waarom ik de enige van haar kinderen moest zijn, legde ze uit in deze situatie. Daar heb ik een hekel aan. ik wil mijn leven terug. ik wil het nu terug! Maar het zal nooit meer hetzelfde zijn. Ik weet niet wat ik moet doen, maar sterf om een einde te maken aan deze pijn. Ik wil niet meer leven! Hoe krijg ik hulp / niemand anders geeft erom!
Antwoord Hallo Kenyada :)
Ga hierheen:http://www.4exhale.org/
Doe jezelf alsjeblieft geen pijn. Je moeder had je dat nooit moeten laten doen - het is net zo verachtelijk als een moeder die haar kind dwingt om tegen haar wil te bevallen. Kijk - JIJ hebt het niet afgebroken, je moeder wel. Het deed geen pijn, dat verzeker ik je. Ik weet niet eens of dat helpt. Zou je kunnen beginnen met het bijhouden van een dagboek over hoe je je voelt? Misschien kun je brieven aan je baby schrijven, waarin je uitlegt wat er is gebeurd en hoe je je voelt. Wat er mis is, is dat je moeder je hiertoe dwong. Ik denk dat ze weet hoe je je voelt, dus misschien wil je hier zelf doorheen komen, ook al sta je er niet alleen voor! Bel EXHALE, en ze zullen er voor je zijn, en ik ben hier! Voel je vrij om mij altijd een bericht te sturen. Ik denk dat je hier aan denkt alsof JIJ de baby doodt. Twee dingen:
1) Je bent geen moordenaar, of een moordenaar. Ik weet niet hoe ver je was, maar in het begin werd een kleine groep cellen verwijderd.
2). JIJ hebt niet geaborteerd, je moeder wel. Zin? Wanneer iemand van zijn keuzevrijheid wordt beroofd, kunnen ze geen beslissing nemen met toestemming. Hier is een voorbeeld:wanneer een kind wordt gepest, kan het zich bang en bedreigd voelen en bang zijn om voor zichzelf op te komen. Dus houdt ze zich stil, om er doorheen te komen, en wordt misbruikt door de pesters. Ze liet zich niet misbruiken - ze had niet het agentschap om de pestkoppen weg te houden en veilig te zijn.
Is er een schooldecaan waarmee je kunt praten? Schrijf een lijst - de goede "wat als" van als je de baby had gehad, maar ook de negatieve wat-als-zoals het verstrekken van luiers, kleding, kinderopvang, enz. Misschien zal het helpen, maar geen enkele activiteit zal je 100 laten voelen % beter. Misschien EXHALE bellen, maar ook een dagboek bijhouden. Hoe graag je ook geen zin hebt om te schrijven, vooral als het betekent dat je zo intiem moet zijn met al deze negatieve gevoelens, doe het toch. Het zal helpen. En je ZAL beter worden. Wees niet boos op jezelf, ondersteun jezelf en kijk ernaar uit om beter te worden.
