Vraag Hallo,
Ik kwam onlangs je antwoord tegen op iemand die vroeg naar argumenten die je tegen keuze kunt gebruiken.
Je vertelde hem dat een zygote een "mens" is bij de conceptie, dat het een "feit" was.
hier zijn enkele van uw argumenten
) De grootste misvatting van het pro-choice-argument met betrekking tot "leven" is om een menselijk persoon met een menselijk wezen te verwarren.
Leg alsjeblieft uit dat het verschil is en waar je dit op baseert.
"Conceptie is het begin van het leven",
Leg dit alstublieft uit, want zijn de eicellen en het sperma niet ook in leven? Ze zijn zeker niet dood? dus hoe kan 'leven' beginnen, als deze beide al in leven zijn?
"De conceptus leeft, het is van de soort Homo Sapiens "
Nogmaals, zo zijn het sperma en de eicellen vóór de conceptie, en ze zijn ook beide van de soort Homo sapien. Wat is het verschil na conceptie.
Ik realiseer me dat je zult zeggen dat het een verschil van DNA is, maar ik zou willen beweren dat DNA geen individualiteit definieert, aangezien identieke broers en zussen DNA delen, maar nog steeds afzonderlijke individuen zijn.
"Wetenschappelijk gezien is het enige wat de ongeborene kan zijn een mens."
Hoe kom je tot deze conclusie? Een preconceptionele eicel is net zo menselijk als na de conceptie, en het is net zo levend als voorheen.
Baseer je je argument niet echt op potentieel? Is dit niet gewoon een potentieel "mens", net zoals een onbevruchte eicel dat is? Zeggen dat de eicel na de conceptie menselijker is, is niet logischer dan te zeggen dat ze meer 'menselijk' is na deling of implantatie. Het zijn gewoon willekeurige stappen in een proces dat leidt tot een voltooid mens of persoon.
"Wetenschappelijk gezien is het enige wat de ongeborene kan zijn een mens. Dit is een feit en geen kwestie van mening."
Ik denk dat je hier wat hebt geflipt, want het is zeker een kwestie van mening. De ongeborene kan zeer zeker iets anders zijn dan "mens", net zoals een onbevruchte eicel iets anders kan zijn dan een "mens", dat wil zeggen menselijk weefsel, of menselijke cellen, tenzij je accepteert dat al het menselijk weefsel ook een "mens".
Ik kijk uit naar uw reactie.
Antwoord "Verklaar dit alstublieft, want zijn de eicellen en het sperma niet ook levend? Ze zijn zeker niet dood? Dus hoe kan het 'leven' beginnen, als deze beide al leven?"
Veel argumenten houden in dat de ongeborene een mens is, maar nog geen persoon. Het probleem met dit argument is dat de definitie van persoon arbitrair is, vaak gericht op gevoel, ontwikkeling, grootte, omgeving of mate van afhankelijkheid. Sperma en eicellen zijn menselijke cellen, maar geen wezens. Een groot verschil tussen eicellen en sperma en een conceptus is ploïdie, geslachtscellen zijn haploïde terwijl de conceptus diploïde is. Wat het leven betreft, zou men kunnen stellen dat het leven sinds het eerste levende wezen ononderbroken is doorgegaan en slechts is overgedragen. Waar ik echter naar verwijs is het begin van het leven van een wezen, een nieuw lid van de soort die verschilt van hun ouders.
"Nogmaals, dat geldt ook voor het sperma en de eicellen vóór de conceptie, en ze zijn ook beide van de soort Homo sapien. Wat is het verschil na de conceptie."
Nogmaals, ploïdie en een andere set chromosomen die uniek zijn voor beide ouders. Het is echt het enige grote evenement dat opvalt tijdens de zwangerschap. Het lijkt een logische en ideale markering voor het begin van het leven.
"Ik realiseer me dat je zult zeggen dat het een verschil in DNA is, maar ik zou willen beweren dat DNA individualiteit niet definieert, aangezien identieke broers en zussen DNA delen, maar nog steeds afzonderlijke individuen zijn."
identieke broers en zussen kunnen dezelfde set delen, maar niet met hun ouders. Een nieuw wezen in conceptie verschilt van hun ouders. Bovendien wordt een identieke tweeling gevormd uit één conceptus die zich splitst, net als een kloon.
"Hoe kom je tot deze conclusie? Een preconceptie-eicel is net zo menselijk als na de conceptie, en het is net zo levend als voorheen."
Je bewijst mijn punt, maar als de cel menselijk is en uniek is van de ouder en in staat is om een volwassen mens te worden, voldoet hij aan de vereisten.
"Bas je je argument niet echt op potentieel? Is dit niet gewoon een potentieel "mens", net zoals een onbevruchte eicel is? Zeggen dat de eicel na de conceptie menselijker is, heeft geen zin meer dan te zeggen dat het meer 'menselijk' is na deling of implantatie. Het zijn gewoon willekeurige stappen in een proces dat leidt tot een voltooid mens of persoon.'
En eicellen of sperma hebben alleen het potentieel om te sterven of een conceptus te worden. Waarna ze ophouden te bestaan. Een conceptus heeft de potentie om een volwassen mens te worden. Genetisch kan dit worden opgemerkt door de beperking van verandering. Als de conceptus een stap is, wat is dan de laatste stap naar een wezen? En als het een potentieel mens of persoon is, wat is het dan eigenlijk? Een potentiële X moet een echte Y zijn. Als het geen mens is, is het dan een kat, hond of iets anders?
"Ik denk dat je hier wat hebt geflipt, want het is zeker een kwestie van mening. De ongeborene kan zeker iets anders zijn dan 'mens', net zoals een onbevruchte eicel iets anders kan zijn dan een 'mens', dat wil zeggen menselijk weefsel, of menselijke cellen, tenzij je accepteert dat al het menselijk weefsel ook een 'mens' is.
Dus jij beweert dat het een mening is en dat is een feit? Het ongeborene kan niets anders zijn dan een mens. Als dat niet zo is, dan breekt het de regel van biogenese die stelt dat een soort alleen zijn eigen soort kan creëren vanaf de conceptie met dezelfde. Als het maar een deel van het lichaam is, dan lopen er 50 zwangere vrouwen rond met XY-chromosomen waardoor ze hermafrodieten zijn. De cellen die je beschrijft zijn mensen, maar het zijn geen wezens. Een wezen is uniek van zijn ouders, alleen de conceptus vervult dit.
