Vraag Ik heb 3 meisjes en verlang naar een jongen. mijn 1e kind werd natuurlijk geboren, de tweede een spoedkeizersnede en liet me met hechting. ik heb een jongen misdragen met 19 weken, mijn derde werd vroeg geboren met 32 weken door middel van een keizersnede, ze was in orde, maar ik was erg ziek, verloor veel bloed en had een bloedtransfusie nodig en het was aanraken en gaan. De chirurg zei dat alle bloedingen werden veroorzaakt door een infectie en dat littekenweefsel in het verleden problemen veroorzaakte, in plaats van door mijn baarmoeder te snijden, moesten ze een J-snede maken (die omhoog gaat in de baarmoeder)
hij zei dat het een moeilijke procedure zou zijn als ik meer kinderen wilde vanwege het littekenweefsel. 2 jaar later heb ik nog steeds wat pijn (behandelbaar) veroorzaakt door verklevingen (mijn baarmoeder, baarmoeder, maagwand en kommen zuigen aan elkaar).
is het voor mij onmogelijk om nog een baby te krijgen?
zou ik een natuurlijke bevalling kunnen hebben?
Zou mijn baarmoeder zelfs samentrekken met de schrik?
ik denk dat ik het zou kunnen!
Ik heb verschillende dokters gevraagd en ze vertelden me allemaal iets anders. PLEASE PLEASE HELP
Antwoord Hoewel een natuurlijke bevalling mogelijk is, zou het absoluut een veel hoger risico op baarmoederruptuur met zich meebrengen als gevolg van uw ongebruikelijke litteken (4-7% in plaats van 0,5%). Gezien uw unieke situatie met uitgebreide verklevingen (waardoor een keizersnede moeilijker en gevaarlijker wordt), kan het extra risico de moeite waard zijn, vooral als u ervoor zorgt dat er voldoende monitoring en spoedoperaties beschikbaar zijn in het geval van een ruptuur. U zou de mogelijkheid van een hysterectomie of andere ernstige complicaties moeten accepteren als u scheurde en een spoedkeizersnede nodig had.
Uw grootste moeilijkheid is het vinden van een arts die bereid is u dit risico te laten nemen. De meeste artsen zijn erg risicomijdend, grotendeels als gevolg van zorgen over verzekeringen en wanpraktijken, en zijn daarom misschien niet bereid om u een weloverwogen risico te laten nemen, zoals een vaginale bevalling na een J-incisie. Doe je eigen onderzoek en wees niet bang om op zoek te gaan naar een ondersteunende arts.
Zelfs als een vaginale bevalling is uitgesloten, is het mogelijk dat artsen u al na 36 weken willen bevallen om extra ruptuurrisico's te voorkomen. Dit is iets dat niet in steen gebeiteld is en protocollen zullen van praktijk tot praktijk verschillen. Nogmaals, winkel rond en vind iemand bij wie je je op je gemak voelt.
Ook al is het krijgen van kinderen emotioneel en psychologisch erg belangrijk, vergeet niet dat draagmoederschap en adoptie ook uitstekende opties zijn die geen extra risico voor u of de baby met zich meebrengen.
