Vraag ik ben 30 weken zwanger van mijn derde kindje. (ik heb een 2 1/2 jaar oud en een 11 maanden oud). Ik heb van een verloskundige te horen gekregen dat ik een "grote baby" heb. Ik heb SPD en heb veel bekkenpijn. Ik heb onlangs ook ontdekt dat ik een soort verzakking heb. Ik heb een bolling bij de opening van de vagina. Ik ben naar de dokter geweest en ze zei dat het de achterste vaginawand is. ik heb net een hele tijd hoest gehad en ik heb het gevoel dat het erger wordt. (de uitstulping, ter grootte van een walnoot, wordt groter en er lijkt een grotere uitstulping van achteren te komen, misschien de grootte van een appel. Alsof er iets anders naar buiten wil!).
Mijn vraag is of een vaginale bevalling me veel schade zal berokkenen (vooral als het een grote baby is). Moet ik een keizersnede hebben?
Ik maak me ook zorgen dat ik misschien een soort van orgaanverzakking heb gehad voordat ik mijn kinderen kreeg, omdat ik altijd pijn heb ervaren tijdens seks (pijn door diepe penetratie). Wat ik heb gelezen kan een symptoom zijn van een verzakking.
ik ben bang dat de dokter die ik heb gezien, misschien heeft gemist dat het iets ergers is dan ze denkt. Dus met wat voor soort schade kan ik worden geconfronteerd na een vaginale bevalling?
Om het even welke gedachten en raad zouden werkelijk gewaardeerd worden. Erg bedankt,
Niko
Antwoord Als u uw bevalling goed voorbereidt en beheert, zou u geen significante schade moeten hebben door een vaginale bevalling. U moet echter voor uzelf pleiten en praktijken vermijden die uw bekkenbodem in gevaar brengen.
Eerst moet je beginnen met een intensief Kegel-regime. Als je Kegels al doet, moet je meer doen. Streef naar 100-200 Kegels per dag. Oefen lange, houd ze elk 8 seconden vast en oefen korte, zoals het bijhouden van een nummer op de radio. Maak ze een integraal onderdeel van je leven, altijd, de hele dag, elke dag. Dit zal twee dingen voor je doen. Ten eerste zal het helpen om uw huidige verzakkingen te verminderen en minder symptomatisch te worden. Voortzetting van de praktijk na de geboorte zal voordelen blijven bieden. Ten tweede zal het hebben van een strakke, sterke vaginawand en bekkenbodem je helpen om minder schade op te lopen tijdens de bevalling. Je hebt minder kans op tranenvloed en je hebt minder kans op postpartum-incontinentie.
Het tweede waar je op moet letten, is je baby naar buiten duwen. De traditionele praktijk in ziekenhuizen is gecoacht duwen, waarbij je wordt verteld om te beginnen met duwen zodra je 10 cm hebt bereikt, en je drukt drie keer per wee tot 10 tellen. Dit soort duwen begint vaak te vroeg, voordat het hoofdje van de baby volledig is gevormd, en veroorzaakt onnodige belasting van je bekkenbodem, waardoor er meer schade ontstaat. Een betere gewoonte is om te wachten met duwen totdat je lichaam de drang voelt. Deze drang is absoluut onmiskenbaar, maar het kan tot een uur of twee duren nadat je volledige ontsluiting hebt bereikt. Door deze extra tijd kan het hoofdje van je baby zich volledig vormen, zodat je een veel kleiner voorwerp naar buiten kunt duwen. Als je de drang krijgt om te duwen, volg dan gewoon je lichaam en duw met de drang mee. Tel niet, houd je adem niet in, ga gewoon met je lichaam mee. Je duwt efficiënter en gerichter en je beschadigt je bekkenbodem minder.
Nogmaals, vergeet ook de Kegels postpartum niet. Je zult ze in het begin niet kunnen voelen, maar wees ijverig en blijf oefenen, en je zult sneller herstellen.
Nadat je baby is geboren, wil je misschien het boek "Saving the Whole Woman" lezen voor meer informatie over natuurlijke, niet-chirurgische behandelingen voor bekkenverzakkingen.
Succes!