Vraag toen ik tijdens de bevalling in het ziekenhuis werd opgenomen, had ik hevige pijn. Ik werd onderzocht en kreeg te horen dat ik slechts 2-3 cm ontsluiting had. het apparaat dat de weeën meet werkte niet, dus de verloskundige kon niet zien dat ik hevige weeën had en pijn had, maar ik stond erop dat ik een ruggenprik moest hebben, maar werd geweigerd omdat mij werd verteld dat het te vroeg was. het tweede apparaat om mijn weeën te registreren werkte ook niet en tegen die tijd was de pijn ondraaglijk en intens (mijn bevalling duurde slechts 3 en een half uur)ik vroeg opnieuw om mijn geboorteplan te volgen en vroeg opnieuw om een ruggenprik . Ik kreeg verschillende keren te horen dat het te vroeg was en dat ik er later een kon krijgen. bij mijn volgende onderzoek had ik 8 cm ontsluiting, erg bang en constant ondraaglijke pijn, alleen om te horen dat het nu te laat was om een ruggenprik te krijgen. de eerste keer dat ik werd geweigerd, vroeg ik om pethedine, maar dat werd ook geweigerd. tijdens fase 2 van de bevalling kon ik de pijn niet aan en toen het hoofd van mijn baby naar buiten was gekomen, werd de navelstreng om zijn nek gewikkeld, maar ik kon niet stoppen met duwen vanwege de pijn. mijn zoon is nu 3 maanden oud en ik heb nog steeds nachtmerries over mijn bevallingservaring, ik heb nu mijn bedenkingen over het krijgen van nog meer kinderen. ben ik mishandeld en kan ik er iets aan doen?
Antwoord Beste Karen,
Mijn hart gaat naar je uit! Het is verschrikkelijk dat je je hele leven nadenkt over de dag waarop je bevallen bent, en wanneer het echt gebeurt, verpest een medische betweter het door je wensen te weigeren. Geloof me zus, ik weet waar je het over hebt!
Mijn keizersnede was verschrikkelijk. Ze deden dingen die ik hen vroeg niet te doen. Mijn wensen werden afgewezen. Er werd tegen me gelogen, ik kreeg drugs die zo sterk waren dat ik me de geboorte niet kon herinneren, ook al moest ik wakker zijn, ik liet studenten dingen met me doen, naar mijn meest intieme delen kijken en allerlei dingen - allemaal tegen mijn wil, en daarom wil ik nooit meer kinderen en voel ik me totaal bedrogen, dus ik weet hoe je je voelt.
Wettelijk is het ziekenhuis verplicht u pijnstillers te geven als u daarom vraagt. Ik weet niet wat ze zeiden dat het te vroeg was... maar ze hadden je iets anders kunnen geven als ze vonden dat het te vroeg was voor de ruggenprik. Ik weet niet of je er iets aan kunt doen of niet. Je hebt misschien een document ondertekend waarin staat dat je ze niet zou aanklagen. (Ik deed dit, maar ik was toen gedrogeerd, dus ik denk niet echt dat dat helemaal eerlijk was!) Ik zou willen dat hier iets aan gedaan zou worden. Vrouwen verdienen het om beter te worden behandeld, vooral tijdens de bevalling. Een goede optie is misschien om ergens anders te bezorgen. Hoewel ik een keizersnede had, ben ik van plan een verloskundige te gebruiken en misschien te proberen thuis te bevallen of in ieder geval in een andere setting. Geen enkele vrouw zou het gevoel moeten hebben dat ze wordt mishandeld of behandeld als een wetenschappelijk experiment. Het is krankzinnig. Je bevindt je in een kwetsbare positie en mensen hebben niet het recht om daar misbruik van te maken. Ik zou een kopie kunnen vragen van mijn medische gegevens van de geboorte-ervaring, inclusief eventuele papieren die u had ondertekend. Als je daar niets ziet over aangeklaagd worden, en ze hebben een beleid inzake pijnbestrijding, en ze weigerden je pijnverlichting, dan kun je daar waarschijnlijk iets wettelijks aan doen, vooral omdat je er nu last van hebt. Ik hoop dat het goed met je gaat, en ik hoop dat dit jou of iemand anders nooit meer zal overkomen. Ik hoop dat het goed met je zoon gaat en dat hij een zegen is. :)
~Andrea
