Vraag Hoi,
Ik ben een achttienjarige seksueel actieve vrouw en ik heb al meer dan een jaar terugkerende genitale gezondheidsproblemen. Ongeveer anderhalf jaar geleden kreeg ik symptomen zoals een branderig gevoel tijdens het plassen, aandrang, buikpijn, pijn in het vaginale gebied, enz. Ik wist niet wat het was en ik schaamde me, dus het werd langer onbehandeld gelaten dan het was misschien had het moeten zijn en zich in mijn nieren hebben verspreid, wat hevige pijn veroorzaakte. Ik ging naar de dokter (een plaatselijke inloopkliniek) en kreeg antibiotica voorgeschreven. De infectie verdween en ik bleef water en cranberrysap drinken. Ongeveer een jaar geleden werd ik seksueel actief (ongeveer vijf of zes maanden na mijn eerste UWI). Ik begon opnieuw symptomen van een UWI te krijgen. Ik had deze symptomen om de paar weken of in sommige gevallen om de paar dagen en dronk veel water en cranberry en ze zouden meestal verdwijnen. Ik had ook voorvallen van pijnlijke vaginale geslachtsgemeenschap gekenmerkt door een ondraaglijk branderig gevoel. Dit klaarde na een tijdje op en ik genoot vele maanden zonder pijnlijke geslachtsgemeenschap (zelfs tijdens of voor of na UTI-symptomen, soms pijnlijk urineren na geslachtsgemeenschap maar geen pijnlijke geslachtsgemeenschap). Ik had nog een incident waarbij een UWI zo erg werd dat ik naar de dokter ging (ik heb geen medische verzekering) en kreeg opnieuw antibiotica voorgeschreven. Ik bleef aan-en-uit UTI-symptomen hebben, die ik meestal zelf behandelde met water, cranberry en/of vitamine C. Ik begon ook probiotica te nemen omdat mij werd verteld dat een onbalans van mijn bacteriën me kwetsbaar zou kunnen maken tot infectie. Al die tijd had ik af en toe lichte tot hevige buikpijn, die ik vaag aan mittelschmerz toeschreef. Enkele maanden geleden had ik weer een UTI die me weer in het dokterskantoor belandde. Ik kreeg nog een antibioticum voorgeschreven:zes pillen, twee per dag gedurende drie dagen. Toen dit mijn infectie niet oploste, kreeg ik een ander antibioticum voorgeschreven, tien pillen, twee per dag gedurende vijf dagen. Hierdoor was de infectie grotendeels verdwenen, maar ik had nog steeds enkele pijnlijke symptomen. Ik ging naar een gynaecoloog die een urinemonster nam en een pap / vaginaal onderzoek deed. Ze zei dat de urine bijna geen bacteriën bevatte (voorheen, toen mijn infecties ernstig waren, werd mijn urine geanalyseerd en zat het vol met bacteriën) maar er was een overmaat aan witte bloedcellen. Ik denk niet dat ze de chronische aard van mijn symptomen begreep en mijn infecties gewoon toeschreef aan het feit dat ik onlangs seksueel actief was. Ze zei letterlijk dat mijn lichaam er uiteindelijk "aan zou wennen". Ze schreef nog een antibioticum voor. Ze zou een kweek op mijn urinemonster doen, maar een van haar medewerkers "verloor" het monster en ze bood niet aan om een ander kosteloos te nemen. Sindsdien heb ik af en toe UTI-symptomen gehad en heb ze, zoals eerder, behandeld met veel water en cranberry. Tussen de symptomen door drink ik ook water (flesjes) en ongezoet cranberrysap en drink eigenlijk niets anders behalve af en toe een glas sinaasappelsap. Ik veeg van voren naar achteren en heb dat altijd gedaan. Ik ga helemaal niet meer in bad. Ik plas voor en na het vrijen en was me na het vrijen met betadine. Ik vermijd geparfumeerde zeep en shampoo en shampoo en conditioneer mijn haar voorovergebogen zodat de oplossingen niet over mijn lichaam spoelen. Ik slik probiotica. Ik draag katoenen ondergoed en 's nachts geen om mezelf toe te staan te 'ademen'. Dit alles op aanraden van vele websites en artsen. Op advies van een familielid zorg ik er ook voor dat ik een orgasme krijg elke keer dat mijn partner en ik seksueel betrokken zijn. Mijn partner en ik hebben letterlijk meer dan een maand geen seks gehad en mijn symptomen hielden aan. Hij is ooit mijn enige seksuele partner geweest en hij is tijdens onze relatie getest op soa's, alle resultaten waren negatief. Toen ik mijn pap had, zei de dokter dat deze tests werden uitgevoerd:Pap IG, Ct-Ng, rfx HPV ASCU. Ik doe alles goed, tenminste alles wat iemand kan bedenken, en ik heb nog steeds om de paar dagen UTI-symptomen. Bovendien heb ik nu vaginaal en vulva (maar vooral van binnen, vaginaal) branderig gevoel en jeuk, evenals pijnlijke vaginale geslachtsgemeenschap. Ik heb gelezen dat dit een schimmelinfectie kan zijn, maar ik wilde mezelf niet behandelen voor een schimmelinfectie zonder het te weten. Ik heb geen kwarkachtige afscheiding of een "gistachtige" geur. Dit is constant terwijl ik om de paar dagen UTI-symptomen blijf houden die niet lang duren als ik te veel water drink. Gisteren had ik weer een urineonderzoek en ik had geen teken van gist, maar alleen een groter aantal witte bloedcellen. Er waren ook veel etipheliale (epitheliale?) cellen, waarvan mij werd verteld dat dit waarschijnlijk normaal is. Vandaag heb ik wat zeer lichte buikpijn/druk.
Geschiedenis:
Eerste menstruatie:Toen ik 11 of 12 was, dus zo'n zeven jaar geleden.
Meest recente periode:1 november 2007.
Ik had vroeger lichte menstruaties en ging vaak maanden zonder menstruatie. Ik had bijna nooit krampen of andere PMS-symptomen. Onlangs, in het afgelopen jaar, of mogelijk twee jaar, heb ik zeer zware menstruaties gehad met extreem hevige krampen waardoor ik een paar dagen in bed lag met een verwarmingskussen. Ik heb ook tijdens mijn menstruatiecyclus willekeurige buikpijn gehad.
Ik slikte een aantal maanden anticonceptiepillen voor en nadat ik seksueel actief was om acne te behandelen, die ik al heb sinds ik een jonge tiener was. Het varieerde soms van mild tot extreem ernstig. Ik nam eerst een generieke vorm van ortho-tri-cyline en daarna echt ortho-tri-cycline. Ik hield niet van de manier waarop anticonceptie me liet voelen (hoewel ik geen ernstige bijwerkingen had) en ik stopte ermee. Ik ging er een tijdje later weer mee door, maar ik vond het weer niet leuk en het veroorzaakte vaginale droogheid, dus ik stopte er helemaal mee.
Mijn partner en ik gebruiken onze eigen variant van natuurlijke gezinsplanning, een combinatie van de basale lichaamstemperatuurmethode en de standaarddagenmethode. Ook gebruiken we condooms op "onveilige" dagen. Een keer, toen ik voor het eerst seksueel actief werd, had ik een negatieve reactie op een condoom met zaaddodend middel en ben ik vervolgens gestopt met het gebruik van dat condoom en heb ik geen problemen meer gehad sinds dat het gevolg leek te zijn van condoomgebruik. We gebruiken eigenlijk niet vaak condooms en onthouden ons meestal van geslachtsgemeenschap tijdens "onveilige" dagen en oefenen we andere vormen van seks uit. Als we condooms (zelden) gebruiken, gebruiken we "plezier plus:latex smeren" en "levensstijl:latex met glijmiddel".
Ik weet niet of al deze dingen verband houden of los van elkaar staan, maar ik weet wel dat er veel oorzaken zijn die ze in verband kunnen brengen. Ik heb gelezen over endometriose, polycysteuze eierstokken, vaginitis, bacteriële vaginose, vaginale candidiasis, bepaalde vormen van kanker en nog veel meer. Of deze symptomen nu wel of niet een grotere oorzaak vormen, ik moet nog steeds een manier vinden om dit constante lijden aan UTI-symptomen te stoppen, het belemmert mijn leven ernstig.
Mijn vragen aan jou zijn:
Kent u een reden waarom deze symptomen kunnen aanhouden?
Kunt u acties of tests aanbevelen die ik door een arts of gynaecoloog kan laten uitvoeren?
Zou dit endometriose of polycysteuze eierstokken of een andere ernstige aandoening kunnen zijn?
Is er enig ander nuttig advies dat u zou kunnen geven, medisch of in termen van levensstijl, holistische behandelingen, dieet, enz.?
Heel erg bedankt voor je tijd, ik weet dat dit een lange vraag is, maar ik wilde alle informatie geven die ik had. Ik vind het geweldig dat dokters en andere experts zoals jij de tijd nemen om de vragen te beantwoorden van mensen van wie de dokters misschien niet zoveel luisteren als ze zouden kunnen. Uw tijd bij het lezen en beantwoorden van mijn vraag wordt zeer op prijs gesteld.
Antwoord Beste Genade,
Ten eerste, het spijt me dat ik uw vraag niet onmiddellijk heb beantwoord. Om de een of andere reden had ik moeite om toegang te krijgen tot deze website... Maar helaas, ik ben er vandaag!
Na het lezen van je geschiedenis en je zeer ongemakkelijke leven... zou het eerste wat ik zou doen, een goede gynaecoloog zijn. Je hebt er een nodig die de tijd neemt om erachter te komen wat je lichaam ertoe aanzet om voortdurend deze symptomen te hebben en niet alleen zegt "je lichaam zal eraan wennen", dat is belachelijk.
Probeer een arts te vinden met de titel, hoog risico/vruchtbaarheid, in het gyno-veld.
Hoewel sommige van uw symptomen lijken op endo, duiden ze meestal op onze neiging tot UTI-problemen ... Ik kom ook uit een erfelijke vrouwelijke lijn ... die problemen heeft met UTI, nieren en algemene gistproblemen ... naast endo .
Ik zou denken dat je met endo meer intense krampen, een opgeblazen gevoel en algehele vermoeidheid zou hebben. Maar nogmaals, endo is een vreemde vogel, omdat het elke vrouw anders kan beïnvloeden.
Als u naar een nieuwe arts gaat, wil hij of zij misschien een kleine test uitvoeren, een laporoscopie genaamd. Deze kleine operatie omvat het onderzoek van uw buik, eierstokken, baarmoeder en baarmoederhals. Dit is de test die alles vertelt wat betreft endo-patiënten. En als u geen endo heeft, zou deze test een arts vertellen wat er nog meer aan de hand kan zijn!
Aangezien endo in feite een hormoongestuurde ziekte is, is er heel weinig dat u (natuurlijk) kunt doen om de symptomen die het kan veroorzaken te voorkomen.
Ja, ik zou naar een goede dokter gaan en daar beginnen. Je zou niet moeten lijden met deze aanhoudende ongemakken... Veel succes en pas goed op jezelf!
Martha
