Vraag Ik heb onlangs geprobeerd de moeder van mijn vriend te helpen die net haar tweede beroerte had gehad. Ze is na herstelzorg naar huis gestuurd, na 1 week in het ziekenhuis te hebben gelegen en daarna ongeveer 10 dagen in herstelzorg. Ik heb geen medische achtergrond, maar ik wilde haar helpen om weer thuis te komen. Ze zouden haar niet naar huis laten gaan tenzij er iemand zou zijn om haar te helpen. Ik heb 3 uur lang getraind om haar te helpen door het huis te gaan, in en uit bed te gaan en te douchen. Het gaat niet zo goed met haar als in de revalidatiezorg, ze houdt niet van baden, nu heeft ze zweren op en rond haar privégebieden. Ze kreeg een poeder om op deze plekken aan te brengen, wil ze ook nooit gebruiken. Ik doe echt mijn best om voor haar te zorgen, maar het wordt steeds moeilijker om voor haar te zorgen. Zij en ik hebben een verleden waarin haar zoon en ik getrouwd waren, ze hield toen van me, hij werd een drugsverslaafde en ik kon het niet meer aan, dus zijn we gescheiden. Sindsdien haat ze me met een passie. Nu haar zoon en ik het nog een keer proberen, blijft ze me haten. Maar nu ben ik alles wat ze heeft omdat haar zoon werkt en niet alleen voor haar kan zorgen. Ze accepteerde met tegenzin mijn hulp zodat ze uit de revalidatiezorg kon komen. Ik denk dat ze me gewoon gebruikt, maar ik wil haar zoon helpen, dus ik ben erg tolerant ten opzichte van de situatie. Ze is een week thuis geweest en we merken dat ze veel meer werk heeft dan we dachten. Haar andere 2 zonen zijn helemaal geen hulp. Mijn ? is, hoe weet je wanneer het tijd is om na te denken over het plaatsen van haar in een huis. Er zijn andere omstandigheden bij betrokken, te veel om hier te proberen te schrijven. Ik ben ook uitgeschakeld met RSD, dus ik kan maar zo veel doen. Ze is erg koppig en controlerend, hoewel ze nu heel aardig tegen me is. Ik denk niet dat ze ooit weer goed genoeg zal zijn om voor zichzelf te zorgen. Ze heeft een O.T. en een PT bezoekt haar twee keer per week, en ik geloof soms dat ze haar laten denken dat ze weer beter zal worden om voor zichzelf te zorgen. Zowel haar zoon als ik weten niet wat we moeten doen of welke kant we op moeten. We zijn nog niet gecontacteerd door een maatschappelijk werker en weten niet hoe we de maatschappelijk werker kunnen vinden. Ze kan amper naar de wc of zichzelf afvegen en heeft veel ongelukken. Ik zou door kunnen gaan. HULP Bedankt
Antwoord Debora,
Je hebt een zeer moeilijke situatie meegemaakt en je moet worden geprezen voor je inspanningen.
Ten eerste gaat het misschien niet zo goed met haar als in het revalidatiecentrum, omdat de mensen daar vreemden waren en ook dingen die jij misschien niet zou verdragen.
U moet contact opnemen met de thuiszorgorganisatie die PT en OT verzendt of dit bespreken met het PT/OT-personeel om te suggereren dat u misschien een assistent nodig heeft om binnen te komen en haar te wassen. Haar arts moet mogelijk worden betrokken bij een evaluatie door een maatschappelijk werker via de afdeling Kinderen en Gezinsdiensten. Je hebt niet gezegd hoe oud ze is of wat voor soort verzekering ze heeft.
Ik zou je graag meer hulp willen bieden, maar ik heb meer informatie nodig. Ik zou hier graag nader op ingaan. Je kunt me een e-mail sturen op
[email protected].
Misschien moet je vriend eens met haar praten en uitleggen dat als ze niet probeert mee te werken aan haar zorg, het misschien nodig is dat ze in een snf (skilled verpleeginrichting) wordt geplaatst. Het is zo belangrijk voor haar om een goede hygiëne te behouden.
Sta niet toe dat ze misbruik maakt van haar 'gevoelens' jegens jou. Dit is geen goede situatie voor jou of haar.
Ik ken niet alle details, maar bij slachtoffers van een beroerte, hoe minder ze doen, hoe erger de situatie zal worden.
Nogmaals, ik ben bereid om u te helpen, maar ik heb meer informatie nodig.
Diane
