Vraag VRAAG:Ik ben een 44-jarige vrouw die op 22 maart na het terugkeren naar het werk van de lunch plotseling duizelig werd, gevoelloosheid in beide armen en beide zijden van mijn gezicht, ademhalingsmoeilijkheden, extreem snelle hartslag. de ambulancebroeders werden gebeld en kregen zuurstof toegediend. ik leek te settelen en ze vertelden me dat ik een paniekaanval kreeg en begon te hyperventileren. oke. ik ging meteen daarna naar de eerste hulp en ze hebben een hoop bloedonderzoek gedaan, een ECG, urine, ik werd daar enkele uren vastgehouden en ook zij geloofden dat het alleen maar een paniekaanval was. ik kreeg een ativan en werd op pad gestuurd. Ik dacht en hoopte dat dit het einde zou zijn. niet zo. ik miste meer dan een week werk vanwege de extreme vermoeidheid die ik doormaakte en niet te vergeten, ik voelde me gewoon verschrikkelijk. de duizeligheid hield aan, net als de andere symptomen herhaaldelijk. ik ging naar een inloopkliniek waar de dokter me vertelde, ook een paniekaanval. prozac en xanex gegeven. gebeurde nog steeds, dus ik zag een andere huisarts, veranderde mijn medicijnen opnieuw, tegen die tijd wist ze gewoon niet wat er aan de hand was. ik had een ct-scan van de hersenen, normaal, een echocardiogram, normaal, droeg een week lang een holtermonitor, normaal. toen zag ik een KNO-arts omdat ze iets met het binnenoor dachten, mogelijk dat van Menière, niet zo. ik heb een interne md gezien. hij wil meer testen doen. het feit is dat ik sinds 22 maart 6 verschillende artsen heb gezien. ik ben niet verder gekomen dan waar ik was de eerste keer dat dit gebeurde. Ik heb geen antwoorden en ze lijken geen haast te hebben om er een voor me te krijgen, want ik denk dat ze op het punt zijn dat ze niets weten. ik weet dat er iets mis is en dat er iets met me aan de hand is dat nog nooit eerder is gebeurd. de aanvallen lijken erger te worden. en ik voel me slechter dan ooit. ik kan nauwelijks functioneren om naar mijn werk te gaan, laat staan mijn werk te doen. de laatste aflevering leek me wat moeite met slikken te hebben bezorgd, een nieuw symptoom. ik had zondagnacht een lichte koorts van 99 na een behoorlijk zware aanval, weer een nieuwe. ik ben ten einde raad, ik ben nu zover dat ik niet meer kan eten, de aanvallen worden erger en toch lijkt niemand me iets te kunnen vertellen. ik heb advies nodig. help alsjeblieft als dat mogelijk is. ik kan hier niet veel meer van hebben.
ANTWOORD:Tammy,
Het spijt me zo dat je zoveel doormaakt. Is er een neuroloog geraadpleegd? Endocrinoloog? Reumatoloog?
De reden dat ik het vraag is omdat u meerdere symptomen heeft die verband kunnen houden met een van deze specialiteiten.
Hyper- of hypoglykemie (hoge/lage bloedsuikerspiegel), gerelateerd aan schildklier- of immuunsysteem.
Misschien wilt u kijken of u kunt worden doorverwezen naar bijvoorbeeld Cleveland Clinic of een universitair (academisch ziekenhuis) Duke University Medical-ziekenhuis dat meer diagnostisch zal zijn. Hebben ze endoscopieën gedaan? Glucose tolerantie test? Kanteltafel testen? Wat is je hartslag? Enige tachycardie? Je hebt zoveel symptomen... die zeker moeten worden aangepakt. Paniekaanvallen kunnen een aanvulling zijn op wat er nog meer aan de hand is.
---------- OPVOLGEN ----------
VRAAG:Heel erg bedankt voor je input! Er zijn geen endoscopieën gedaan, glucosetolerantietest of kanteltafeltest. Als ik deze aanvallen heb, ligt mijn hartslag, die normaal 60-70 loopt, ruim boven de 100-130. Ik weet dat dat voor sommige mensen niet hoog lijkt, maar als je constant op een bereik van 60-70 zit, voelt het alsof het in mijn oren zit, en dat meen ik letterlijk. soms voel ik mijn hart in mijn oren bonzen. en dit gebeurt normaal gesproken niet tenzij ik een aanval begon te ervaren. ik ga naar binnen voor een echografie van de schildklier en een mri. ik voel me de hele tijd verschrikkelijk. als u ervoor zou kiezen om naar een specialist te gaan, welke zou u dan als eerste aanbevelen van degene die u noemde. Ik heb gewoon een soort van richting nodig over waar ik hiermee verder moet gaan. Ik ben in de omgeving van Fort Smith, Arkansas en overweeg om naar UAMS in Little Rock te gaan. Het is een academisch ziekenhuis en ik heb het afgelopen jaar met hen te maken gehad. Ik werd daarheen gestuurd voor wat een botinfectie bleek te zijn in mijn linkerradius die in feite bijna door het bot was gegeten tegen de tijd dat ik daarheen werd gestuurd. Ik kreeg hier te horen dat ik botkanker had. Het bleek streptokokken - osteomyelitis te zijn. Wat ze nog niet waren tegengekomen bij iemand van mijn leeftijd en in het bot zoals het was. Ze hebben nooit echt kunnen bepalen hoe ik het kreeg. Bij het verlaten van het ziekenhuis kreeg ik het medicijn vancomyacine en kreeg een ernstige reactie en stierf bijna. Ik heb gedachten gehad die me afvroegen of dit op enigerlei wijze iets met elkaar te maken zou kunnen hebben? En nog iets, ik vergat het ook te vermelden, en dat heb ik wel tegen mijn arts gezegd en ze negeerde me eigenlijk. de paar dagen voorafgaand aan dit alles op 22 maart, heb ik roundup in mijn tuin gespoten voor onkruid. Ik droeg geen masker of iets dergelijks en ik heb dit eerder gedaan, maar vroeg me af of dit er mogelijk mee te maken kan hebben? Ik zou nogmaals uw inbreng waarderen. Ik probeer gewoon de goede kant op te gaan. Ik heb echt wat hulp nodig en snel.
Antwoord Atriale fibrillatie kan tachycardie veroorzaken - verhoogde hr - die moet worden aangepakt. Omdat je de osteomyelitis had, moet je zeker wat opknappen. Ik denk dat je het beste naar UAMS kunt gaan.
Houd me op de hoogte, ik maak me zorgen om je.
Diane - mijn e-mail-
[email protected]
