Vraag Goedendag
Ik ben een man van 52 jaar. Ik heb het geluk dat ik lichamelijk en geestelijk beter ben dan de meeste mensen met wie ik omga en waar ik mee samenwoon; zelfs veel mensen een stuk jonger dan mijn leeftijd.
Een ding dat ik gelukkig heb, is een uitstekende herinnering aan mijn verleden. Ik herinner me in detail toen ik een heel jong kind was, ongeveer 5-7 jaar oud, in de tuin van mijn ouders, waar een familielid met me sprak over het feit dat ik rende, niet liep, overal. Hij verklaarde dat als hij (ongeveer 35 jaar oude man) de hele tijd zou rennen, hij te moe zou worden en zou moeten gaan zitten. Ik dacht hierover na en begon nog sneller te rennen; Ik rende naar het punt waar mijn hart snel bonsde en ik lucht naar binnen zuigde - sneller dan mijn mond en de lucht in mijn longen kon trekken, en dan snel de lucht weer naar buiten duwen om de lucht te vervangen door nog meer lucht. Dit was een stilstaande, licht voorovergebogen naar adem snakken en lucht naar buiten duwen, hartkloppingen, ongemakkelijke situatie.
Interessant genoeg was ik binnen een paar seconden "weer normaal". Mijn hart bonsde niet meer, mijn lucht hijgde niet meer. Ik voelde me prima. Ik zei zelfs tegen de man:"Ik kan mezelf niet uitputten!" "Het maakt niet uit hoe hard ik het probeer."
Nu, vele jaren later, ben ik 52 jaar oud. Ik ervaar nog steeds hetzelfde ongemak; hartkloppingen, longen die hard werken, staan, licht voorovergebogen als ik iets heb gedaan zoals hardlopen. Maar wat VERANDERD is, is de tijd tussen het moment waarop ik het punt bereik waarop ik niet meer kan rennen - het herstel - en het punt waarop ik weer kan gaan hardlopen, d.w.z. "terug naar normaal". Deze "periode van ongemak" duurt nu van 2-3 minuten tot 5 minuten. Op 7-jarige leeftijd was het een paar seconden, nu is het enkele minuten.
Ik doe al meer dan 15 jaar aan gewichtheffen, dus ik ben fysiek sterker dan toen ik jonger was. En ik doe veel aerobics, zoals meerdere keren per dag traplopen op het werk.
Maar er is iets in mij veranderd met de jaren. Mijn hersteltempo duurt nu langer. Kunt u mij vertellen wat er is veranderd? En waarom verandert het?
Enige andere probleem dat ik vind met ouder worden? Op 15-jarige leeftijd had ik een bril nodig; bijziend. Nu moet ik ze de hele tijd dragen om woorden in de verte te kunnen zien.
Al het andere voelt en werkt precies hetzelfde als toen ik een jonge man was.
Behalve spieren. Ze zijn nu een stuk groter!
Bedankt voor uw tijd. Ik kijk er naar uit van u te horen.
Antwoord Uw mate van lichamelijk herstel na inspanning heeft veel te maken met uw aerobe gezondheid. Hoewel je misschien wat aerobe activiteiten doet, kan ik me voorstellen dat als je je zou concentreren op aerobe oefeningen, je herstelperiode korter zou worden naarmate je meer uithoudingsvermogen en capaciteit kreeg. Er kan een punt van trainingsintensiteit zijn dat uw spieren voorbij het vermogen van uw hart en bloed duwt om ze van voedingsstoffen en zuurstof te voorzien. Je komt in wat zuurstofschuld wordt genoemd en uiteindelijk falen je spieren. De hersteltijd heeft te maken met hoe "in de schulden" je bent. Als uw spieren groter zijn, kan het schuldbedrag ook groot zijn en wordt de hersteltijd dienovereenkomstig beïnvloed.
Onderschat naast je spieromvang en uithoudingsvermogen het effect van jeugdigheid niet. Kinderen hebben een opmerkelijk vermogen om te herstellen en te verjongen.
