Vraag Hallo.
Ik heb 3 weken geleden een miskraam gehad. Mijn vraag gaat vooral over hoe de OBGYN ermee omging.
Ik merkte dat ik op een donderdagavond spotte en probeerde niet te stressen. De volgende dag maakte ik een appt voor diezelfde ochtend die een vrijdag was. Toen ik naar binnen ging, was ik nog steeds aan het spotten, of een lichte bloeding.
De dokter deed een vaginale u/s en liet me de hartslag zien en mat de baby. Hij drukte foto's af. Toen nam hij me mee naar zijn kantoor en legde uit dat dit normaal was en legde me op lichte bedrust. Toen gaf hij me wat prenatale vitaminemonsters. Toen zei me dat ik mijn volgende appt moest houden, die de volgende dinsdag was. Ik kreeg die avond 12 uur later een miskraam.
Ik kan moeilijk begrijpen waarom hij me niet vertelde dat ik een miskraam zou krijgen. Het zien van de gezonde hartslag die ochtend maakt me echt van streek en ik zou graag willen weten of hij het op een manier had geweten. Hij vertelde me niet eens dat er een kans was op een miskraam. Hij was erg positief (waar ik in dit geval gek van word)
Ik voel me de hele tijd erg depressief en moe. We waren sinds begin dit jaar aan het proberen om een baby te krijgen. Ik heb het moeilijk, zoals ik zeker weet dat elke vrouw die dit meemaakt dat doet. Het lijkt zo wreed dat een moeder dit moet meemaken, vooral een moeder die haar leven op de rails heeft en haar gezin wil stichten met haar man.
Ik heb zoveel emoties dat ik niet zeker weet hoe ik het moet uiten.
Alle informatie die u kunt geven over mijn artsenervaring wordt zeer op prijs gesteld.
Dank u!
Antwoord Adriana,
Wat vervelend om te lezen over je miskraam. Ik begrijp volledig hoe moeilijk het is om dit te begrijpen en te accepteren, maar het is niet altijd zo moeilijk.
Bloeden in het begin van de zwangerschap is helemaal niet ongewoon. De dokter die je zag zou de hartslag hebben gezien, en ik denk dat het slecht gedrag zou zijn geweest als hij je iets minder dan positief nieuws had aangeboden. Hij had je waarschijnlijk moeten vertellen dat elke bloeding risico's met zich meebrengt, maar ik denk niet dat hij had kunnen voorzien wat je zou doormaken.
Ik hoop dat jij en je man snel een gezonde zwangerschap hebben. Als u zich blijft voelen zoals u zich voelt, kan het raadzaam zijn om met uw arts te praten. Het kost verschillende vrouwen verschillende tijdsduur, maar uiteindelijk zal het niet meer zo rauw aanvoelen.
Vriendelijke groeten,
Christine
