Vraag Ik heb een miskraam gehad in januari 2009 en heb talloze bloedonderzoeken ondergaan. Mijn testnummers gingen elke keer omlaag en de verpleegster vertelde me dat ik niet meer zwanger was. Ik heb thuis ook talloze zwangerschapstests gedaan, die elke keer negatief waren. Mijn enige zorg is dat ik nog steeds zwangerschapssymptomen heb. Mijn buik en borst groeien nog steeds alsof ik zwanger ben. Ik heb ook last van een opgeblazen gevoel in mijn buik. Ik ben ook naar de dokter geweest en die adviseerde me dat het allemaal tussen mijn oren zit. Mijn menstruatiecyclus was niet normaal en erg licht, niet zoals voorheen. Ik weet hoe het voelt om zwanger te zijn, want ik heb twee kinderen van 7 en 5 jaar. Ik begrijp gewoon niet wat er werkelijk aan de hand is.
Antwoord Hallo Heather.
Goed om te horen dat de medische dienst zo meelevend is als altijd!
Het spijt me te horen van je verlies. Wanneer ze de bloedtesten doen, meet het de hCG in uw bloedbaan. hCG is een zwangerschapshormoon dat vrijkomt tijdens de zwangerschap. Als de niveaus tot 0 zijn gedaald, lijdt het geen twijfel dat u niet langer zwanger was. Bloedonderzoek is de meest betrouwbare manier om zwangerschap te testen en zwangerschapsverlies te controleren. Als u onlangs zwangerschapstesten heeft gedaan, is het onwaarschijnlijk dat u zwanger bent.
Uw symptomen klinken hormonaal van aard en ik vind dat ze moeten worden onderzocht. Het is niet ongebruikelijk om verschillende menstruaties te hebben na een miskraam, maar samen met je andere symptomen denk ik dat dit probleem moet worden aangepakt.
Het gefladder dat je beschrijft kunnen wind- of spijsverteringsbewegingen zijn. Ik glimlach terwijl ik dit schrijf, alsof toen ik mijn zoon voor het eerst voelde schoppen, anderen zeiden:'Oh, het is wind!'. Ik weet hoe vervelend dit kan klinken, sinds ik bij mijn zoon IBS heb gekregen en het lijkt erg op schoppen. Ik was ervan overtuigd dat ik ook zwanger was vanwege de gelijkenis in sensatie.
Ik denk dat de weg vooruit is om naar een andere dokter te gaan. Leg de symptomen uit die je hebt en over de miskraam, sta erop dat je op zijn minst een lichamelijk onderzoek krijgt om te zien of de zwelling van de buik kan worden verklaard. Ik denk dat artsen te snel oordelen en de symptomen de schuld geven van de moeder die niet goed met het verlies omgaat en zegt dat het allemaal tussen de oren zit. Als je denkt dat je baat zou hebben bij wat extra ondersteuning, wees dan niet bang om erom te vragen, maar laat dit geen afbreuk doen aan de duidelijke fysieke symptomen die je hebt.
Ik hoop dat dit heeft geholpen. Kom zeker terug als je nog vragen hebt.
Vriendelijke groeten
Sarah
