Er werd al lang gesuggereerd dat overgewicht of obesitas de effectiviteit van anticonceptiepillen zou kunnen ondermijnen en andere hormonale anticonceptiva, die leiden tot een ongeplande zwangerschap. Het is waar dat overgewicht om vele redenen gezondheidsproblemen kan opleveren voor vrouwen, maar recenter onderzoek suggereert dat verminderde werkzaamheid van hormonale anticonceptie daar niet een van is.
Body mass index (BMI) wordt berekend op basis van het gewicht en de lengte van een persoon en geeft een redelijke indicator van zwaarlijvigheid en de bijbehorende gezondheidsrisico's.
Per definitie is obesitas een body mass index (BMI) van 30 of hoger, terwijl iemand met overgewicht een BMI heeft tussen 25 en 29,9.
Onder hen is bekend dat vrouwen met obesitas drie keer meer kans hebben op onvruchtbaarheid als gevolg van hormonale verstoringen die de menstruatie en ovulatie belemmeren.
Gezien dit lijkt het achterlijk dat anticonceptiepillen die zijn ontworpen om zwangerschap te voorkomen, minder effectief zijn bij juist die vrouwen die meer kans hebben op onvruchtbaarheid.
Om de verwarring nog groter te maken, moeten wetenschappers nog vaststellen hoe extra vet moet veranderen de manier waarop de pil door het lichaam wordt verwerkt.
Onderzoek is al lang in strijd met deze kwesties, en pas onlangs zijn wetenschappers begonnen met testen de hypothese op een meer kwalitatieve manier.
Effectiviteit en vergelijkingen van anticonceptieVeel van de verwarring rond de werkzaamheid van anticonceptiepillen bij obese vrouwen stamt uit eerdere onderzoek dat BMI-waarden vergeleek met zwangerschapspercentages. Op hun eerste gezicht waren de bevindingen vaak behoorlijk overtuigend.
Bijvoorbeeld een recensie uit 2010 in het tijdschrift Obstetrics &Gynecology , waarbij 39.531 vrouwen en 11 klinische onderzoeken betrokken waren, concludeerden dat zwaardere vrouwen statistisch gezien een hoger risico op ongeplande zwangerschap hadden terwijl ze aan de pil waren dan vrouwen met een gezond gewicht.
Bij nadere beschouwing van de onderzoeken kwamen echter inconsistenties in sommige bevindingen naar voren. Onder hen suggereerden sommige onderzoeken dat een hoger gewicht, niet een hogere BMI, geassocieerd was met falen van de anticonceptie. Anderen vonden zo'n verband tussen gewicht en ongeplande zwangerschap niet.
Van de 11 onderzochte onderzoeken concludeerden er slechts vier dat BMI verband hield met een hoger risico op falen van anticonceptie bij vrouwen met overgewicht of obesitas.
De beoordeling ging verder en suggereerde dat injecteerbare of implanteerbare anticonceptiva kunnen worden beïnvloed door lichaamsmassa hoewel het bewijs hiervan laag was bij injectables en er geen zwangerschappen werden gemeld in de implantaatonderzoeken. Conclusies waren in plaats daarvan gebaseerd op bloedhormoonconcentraties.
Verschillen in onderzoekspopulaties, methoden, materialen, metingen en controles maakten het moeilijk om consistente conclusies te trekken, behalve om te zeggen dat het gewicht mogelijk spelen een rol bij het falen van anticonceptie. Of misschien niet.
10 vragen om te stellen bij het kiezen van anticonceptieOm beter te begrijpen hoe gewicht al dan niet van invloed is op anticonceptiepillen, hebben onderzoekers van New York Presbyterian Hospital en Columbia University Medical Center ontwierpen een gerandomiseerde gecontroleerde studie waarin 226 vrouwen tussen 18 en 35 jaar een lage of hoge dosis van de pil kregen toegewezen. De helft van de vrouwen had een gezond gewicht en de andere helft was zwaarlijvig.
Van de 150 vrouwen die de pil consequent slikten, waren er drie van de 96 vrouwen hebben geovuleerd (wat betekent dat de behandeling niet heeft gefaald). Ter vergelijking:slechts één van de 54 vrouwen met obesitas ervoer een dergelijk falen. De faalpercentages waren statistisch vergelijkbaar, wat betekent dat obesitas geen rol speelde.
De enige factor die de contraceptieve werkzaamheid beïnvloedde, was therapietrouw. Volgens de onderzoekers waren de mislukkingen gekoppeld aan inconsistente dosering in plaats van BMI of een ander gewicht of metabolische factor. Andere studies hebben deze bevindingen ondersteund, zij het met beperkingen.
Een recensie uit 2016 gepubliceerd in de Cochrane Database of Systematic Reviews (met 17 onderzoeken en 63.813 vrouwen) concludeerden dat er geen verband was tussen BMI of gewicht en de effectiviteit van hormonale anticonceptiva.
Dat wil echter niet zeggen dat alle hormonale anticonceptiva zijn even effectief bij zwaardere vrouwen. Er zijn zelfs aanwijzingen dat bepaalde combinatie-anticonceptiepillen minder goed presteren bij vrouwen met obesitas of overgewicht en tot een ongeplande zwangerschap leiden.
Soorten gecombineerde anticonceptiepillenGecombineerde anticonceptiepillen, bestaande uit verschillende vormen van oestrogeen en progestageen, zijn over het algemeen veilig en effectief bij vrouwen met obesitas. Deze omvatten pillen die het synthetische oestrogeen ethinylestradiol bevatten en progestagenen zoals drospirenon, levonorgestrel, norethindronacetaat of norgestimaat.
Van de beschikbare combinaties zijn er aanwijzingen dat anticonceptiepillen die ethinylestradiol en norethindron bevatten acetaat heeft twee keer zoveel kans om te falen bij vrouwen met een BMI van meer dan 25 in vergelijking met vrouwen met een normaal gewicht.
De redenen hiervoor zijn niet helemaal duidelijk, hoewel sommige experts suggereren dat obesitas kan veranderen de klaring of halfwaardetijd van norethindron, waardoor de snelheid waarmee het geneesmiddel therapeutische niveaus in het bloed bereikt, wordt vertraagd.
Dat gezegd hebbende, er is geen bewijs dat dit gebeurt wanneer norethindron op zijn eigen (in progestageen "minipillen"), waardoor de theorie grotendeels bewezen is.
Waar men het over eens is, is dat onderzoek naar de effectiviteit van anticonceptiepillen bij vrouwen met zwaarlijvigheid ontbreekt hard. Zelden worden zwaardere vrouwen opgenomen in onderzoeken naar de werkzaamheid van pillen en als ze dat wel zijn, wordt hun gewicht bijna nooit in de resultaten meegenomen.
Hierdoor hebben fabrikanten van Lo Loestrin (ethinylestradiol- en norethindrontabletten) en Generess (ethinylestradiol en norethindron kauwtabletten) hebben besloten de controverse voor te zijn en consumenten te waarschuwen dat de "veiligheid en werkzaamheid van hun medicijnen bij vrouwen met een BMI van meer dan 30 kg/m2 niet is geëvalueerd".
Tips voor het gebruik van gecombineerde anticonceptiepillenEr zijn momenteel geen richtlijnen voor het gebruik van anticonceptiepillen bij vrouwen met overgewicht of obesitas . Er zijn echter enkele experts die het continue gebruik van laaggedoseerde anticonceptiepillen onderschrijven; d.w.z. de pil wordt elke dag ingenomen (in plaats van in cycli) om de menstruatie volledig te onderdrukken.
Anderen suggereren dat hooggedoseerde anticonceptiepillen, zoals gebruikelijk, cyclisch ingenomen zouden moeten worden. worden gebruikt in plaats van laaggedoseerde anticonceptiva bij overgewicht.
In beide gevallen zijn er aanwijzingen dat de strategieën hogere aanhoudende bloedhormoonspiegels boden in vrouwen met een BMI van meer dan 30. Wat echter ontbreekt, is enig bewijs dat het nemen van continue of hoge doses anticonceptiepillen als u zwaarlijvig bent, zal resulteren in betere of slechtere resultaten in vergelijking met vrouwen met een gezond gewicht.
Zelfs de onderzoekers beweren dat de belangrijkste factor die het falen van anticonceptie beïnvloedt, niet het gewicht of de medicatiedosering was, maar een slechte therapietrouw. Als zodanig kunnen de voordelen van een dosisaanpassing meer worden verondersteld dan reëel wat betreft het gewicht.
En er zijn ook risico's om te overwegen. Het gebruik van anticonceptiepillen bij obese vrouwen is bijvoorbeeld in verband gebracht met een verhoogd risico op veneuze trombo-embolie (bloedstolsels in de diepe aderen van het been, de lies of de arm). Het is niet bekend of hogere doses dat risico kunnen vergroten .
Het moet ook nog worden vastgesteld hoe veilig continue orale anticonceptiva op de lange termijn zijn .
De feiten over het aantal mislukkingen van anticonceptieGewichtsverlies is geen anticonceptiemiddel. Het kan echter theoretisch de effectiviteit van orale anticonceptiva verbeteren. Hiertoe hebben sommige vrouwen met obesitas zich tot bariatrische chirurgie gewend als middel om snel, "veilig" gewichtsverlies te bereiken.
Hoewel de operatie voordelen biedt aan vrouwen met een BMI van meer dan 40, is de kans groter dan de effectiviteit van orale anticonceptiva niet verminderen, maar verbeteren.
Bij sommige procedures, zoals de Rouex-Y maagbypass, wordt de grootte van de maag vermindert de opname van de pil. Het is om deze reden dat de U.S. Medical Eligibility Criteria for Contraceptive Use (USMEC) het gebruik van orale anticonceptiva afraadt bij vrouwen die de procedure ondergaan.
Mislukking van anticonceptie voorkomenAls u overgewicht of obesitas heeft en u zich zorgen maakt over de effectiviteit van anticonceptiepillen in zwangerschap te voorkomen, zijn er andere opties die u kunt onderzoeken, waarvan sommige effectief zijn gebleken bij vrouwen met een hogere BMI.
In plaats van orale anticonceptiva kunt u deze hormonale opties overwegen:
Niet-hormonale barrière-anticonceptie-opties omvatten:
Permanente middelen voor anticonceptie zijn onder meer:
Als u te zwaar bent en u zich zorgen maakt of de pil u niet zal helpen, neem dan contact op met uw gynaecoloog.
Ze kunnen je door andere methoden van anticonceptie leiden als er redelijke medische zorgen zijn of u zou zich gewoon meer op uw gemak voelen bij het veranderen van uw anticonceptiemethode. Sommige opties zijn misschien meer geschikt voor u dan andere.
Dat gezegd hebbende, het falen van de pil heeft meestal meer te maken met een slechte therapietrouw - gemiste doses, inconsistente dosering - dat uw gewicht of tailleomvang. Als u uw anticonceptiepil niet naar behoren gebruikt, vraag dan uw gynaecoloog om tips en advies over hoe u uw therapietrouw kunt verbeteren.
Apps om u te helpen herinneren aan het nemen van de pilVolgens het National Center for Health Statistics heeft meer dan een derde van de volwassenen in de Verenigde Staten zijn geclassificeerd als zwaarlijvig. Van hen is 44,7% vrouw tussen de 20 en 39 jaar. In sommige raciale en etnische groepen, waaronder Hispanics en Afro-Amerikanen, hadden vrouwen meer kans op obesitas dan mannen.
Dit alles om te zeggen dat als je te zwaar of zwaarlijvig bent, je niet de enige bent. Hoewel u misschien hoort over snelle oplossingen, moet u er rekening mee houden dat rage-diëten op de lange termijn zelden werken en meer kwaad dan goed kunnen doen. Als u van plan bent af te vallen, doe dit dan veilig met lichaamsbeweging en een gezond, uitgebalanceerd dieet.