Vraag Mijn OB/GYN heeft onlangs bevestigd dat ik 10 maanden na de geboorte ongeveer een 3-vinger-brede diastase heb, en ik heb onderzoek gedaan om te zien wat ik kan doen om het te herstellen. Het lijkt erop dat transversaal buikspierwerk de beste keuze is, maar ik heb een paar specifieke vragen:
1) Wat kan ik redelijkerwijs verwachten van de transversale oefeningen op dit punt, 10 maanden postpartum? Zal de diastase helemaal verdwijnen? Verlagen tot een redelijk bedrag? Helemaal niet afnemen?
2) Wat betekent de diastase voor toekomstige zwangerschappen? Kan ik voorkomen dat het de volgende keer erger wordt? Ik heb tijdens mijn twee zwangerschappen inderdaad geprobeerd de rectusspieren te vermijden, maar ik kreeg toch diastase!
2) Ik twijfel over de waarde van spalken. Ik heb gehoord dat het belangrijk is om te spalken bij het doen van bepaalde oefeningen en, wat mij vooral zorgen baart, bij het dragen van een baby in een voordrager. Op de pagina "Abdominale scheiding" van uw website zegt u echter dat spalken de zwakte van de buik kan bestendigen. Wanneer is het juiste moment om te spalken en wanneer moet het worden vermeden? Is het kopen van een speciale spalk voor het dragen van een baby een goed idee?
Heel erg bedankt voor je hulp,
Mama X 2
Antwoord Geweldige vragen, en bedankt voor het stellen, aangezien veel andere moeders ook in de war zijn over deze problemen.
Het doel van abdominale revalidatie voor diastase is om de opening te verkleinen tot 2 vingerbreedtes of minder. Voor de meeste vrouwen is dit goed te doen, vooral als ze vroeg beginnen met de juiste revalidatieoefeningen. Maar zelfs zonder oefening zal voor sommige vrouwen de kloof vanzelf gedeeltelijk dichtgaan, maar voor anderen niet.
Na 10 maanden pp kunt u de kloof waarschijnlijk verkleinen, maar niet helemaal sluiten. Maar erken ook dat bindweefsels reageren op inspanning en dichter en sterker worden naarmate de spieren waaraan ze vastzitten sterker worden. Dus als je nu de juiste oefeningen doet, krijg je nog andere belangrijke voordelen, zelfs als je middellijn niet verder sluit. De meeste vrouwen met diastase hebben ook een ronde, uitstekende buik, en zeker, de juiste oefeningen zullen de buik weer plat maken.
Bij toekomstige zwangerschappen zult u hoogstwaarschijnlijk opnieuw diastase ervaren, maar ook hier kan een goede oefeningstechniek enorm helpen om het probleem te verminderen.
Spalken, zonder eerst een sterke, goed functionerende Transversale Abdominis (TvA) te hebben ontwikkeld, is nutteloos, en ja, kan functionele postpartum spieronevenwichtigheden in de buikwand bestendigen. Ik begrijp de neiging om de buikspieren te spalken in de vroege postpartumperiode wanneer je je baby in een voorverpakking draagt, maar deze oplossing kan bij continu gebruik meer problemen veroorzaken dan oplost.
Vrouwen met diastase kunnen de eerste maanden na de bevalling beter een kinderwagen gebruiken en de juiste oefeningen doen om de middellijn te sluiten en een goede uitlijning en kernkracht te ontwikkelen. Zelfs zonder diastase hebben postnatale vrouwen voldoende kernkracht en stabiliteit nodig voor goed tillen en dragen. Ik raad je af om een buikspalk aan te schaffen.
Het handmatig spalken van de buikwand, nadat de TvA is hersteld, is een geschikte techniek, vooral bij bewegingen waarbij de bovenste wervelkolom tegen de zwaartekracht in wordt gebogen, zoals bij een 'crunch'.
