Boulimie en zwangerschap

Vraag
Hallo, ik ben 23 jaar oud en ben onlangs zwanger geraakt. De afgelopen vijf jaar heb ik boulimia gehad en heb ik me enigszins beziggehouden met anorexia-gedrag. Ik dacht niet dat ik zwanger kon worden omdat ik maar drie keer per jaar ongesteld werd en dacht dat mijn lichaam te ondervoed was om zwanger te worden. Maar ik deed het, en mijn vriend en ik zijn er enthousiast over. Maar ik ben zo bang voor wat mijn boulimia zal doen om mijn baby kwaad te doen. Ik probeer drie evenwichtige maaltijden per dag te eten en binnen te houden, maar hoe veel ik ook probeer, ik kan niet voorkomen dat ik ze overgeef. Ik kom ook in de verleiding om mezelf uit te hongeren, maar dat doe ik niet omdat ik weet hoe schadelijk dit voor mijn baby zou zijn en ook mijn type 1-diabetes zou verstoren, wat ook mijn baby zou kunnen schaden. Ik ben zo bang voor mijn baby en weet niet wat ik moet doen. Ik heb mijn vriend gerustgesteld dat ik ben gestopt met zuiveren vanwege mijn zwangerschap, maar ik zuiver nog steeds ongeveer vijf keer per dag, alles wat ik doe om mezelf te stoppen werkt nooit. Ik weet dat mijn lichaam van mijn baby is nu ik zwanger ben, maar ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik ben zo bang dat ik een miskraam krijg. Kan boulimia ernstige schade toebrengen aan mijn baby? Zijn er stappen die ik niet kan nemen (behalve de voor de hand liggende stap om te stoppen met spoelen) om mijn baby tegen deze risico's te beschermen? Ik weet ook niet hoe goed mijn lichaam het volhoudt om een ​​baby voldragen te dragen. Ik ben 96 pond, heb blauwe plekken op mijn lichaam door vitaminegebrek en ben ernstig bloedarmoede. Kan dit mijn baby schaden? En kan mijn zwangerschap mijn eigen lichaam nog meer schaden? Hartelijk bedankt.

Antwoord
Kiersten,

Ik zou een lange uitleg kunnen geven van de aanzienlijke gevaren voor niet alleen uw baby, maar belangrijker nog, u op de lange termijn met zowel bulemie als anorexia, maar het zou niets veranderen aan het feit dat u counseling nodig heeft. U weet natuurlijk dat u dit probleem heeft, en u moet dit dan ook bekennen aan uw arts (OB) en hopelijk zal hij of zij u doorverwijzen voor counseling. Dit is absoluut essentieel voor uw gezondheid en die van uw baby.