Vraag Hoi. Ik ben een 31-jarige vrouw met twee kleine kinderen van 2 jaar en 5 maanden oud. Ik werd gezien door een uroloog ca. 1 maand geleden voor stress-incontinentie die veel erger is geworden sinds de geboorte van mijn tweede kind. Ik kreeg ook te horen dat ik een gevallen blaas had. Tien dagen geleden ben ik geopereerd om beide te repareren. Toen ik wakker werd, had ik extreme pijn en kreeg te horen dat ik enorm veel bloedde en dat de operatie vier uur duurde in plaats van 90 minuten. Ik bleef een nacht in het ziekenhuis en werd met een rechte katheter naar huis gestuurd omdat ik niet alleen kon plassen. Ik kreeg te horen dat het een week kon duren voordat ik zelf kon plassen. Ik ging 1 week na de operatie terug naar het kantoor van de uroloog voor een follow-up en vertelde hem dat ik nog steeds niet kon plassen. Hij vertelde me dat het een van twee dingen kon zijn. Ofwel is de TVT-sling te strak of omdat er tijdens de operatie zoveel bloed is gevloeid, blijft er bloed achter dat de urethra vernauwt. Hij zei dat er een aantal verschillende opties waren. 1. Hij wilde nog 3 dagen wachten (10 dagen vanaf de operatie) om te zien of ik zou kunnen plassen. Als ik het niet kon, kon hij de incisie in het kantoor heropenen en de tape losmaken. Als bloed echter de vernauwing veroorzaakt, zal de tape te los zitten als deze verdwijnt en moet ik de operatie opnieuw ondergaan. 2. Wacht 1 maand en kijk of het bloed verdwijnt en ik kan plassen. Zo niet, dan moet ik terug naar de OK. om de TVT-tape te laten knippen omdat de periode van tien dagen voorbij is. Ik voel me zo onzeker. Ik heb de verhalen van andere vrouwen gelezen over de nachtmerrie die ze hebben gehad met deze operatie. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Ik zou vandaag gezien worden om 16:15 uur. Moet ik hem vandaag de incisie laten openen en de tape losmaken of een maand wachten? Laat me weten wat je denkt.
Dank u,
Jackie
Antwoord Beste Jackie:Ik ben bang dat ik echt niet weet hoe ik je het beste kan adviseren. IK KAN je vertellen dat de overgrote meerderheid van de vrouwen succesvolle resultaten boekt met de TVT; helaas, jij bent een van degenen die dat niet deed. Het is niet ongebruikelijk dat urethrolyse nodig is na plaatsing van de TVT-sling, en vaak kan dit het probleem verhelpen. Ik was niet echt duidelijk over de intra-operatieve bloeding die je noemde (bijvoorbeeld, werd bloedverlies als normaal beschouwd, of heb je bloedingen gehad en transfusie nodig??), maar ik heb nog nooit gehoord van het "overgebleven bloed"-scenario.
Normaal gesproken zou ik geneigd zijn u sterk aan te moedigen om een second opinion te krijgen van een specialist in verzakking van de bekkenorganen en/of incontinentie (dat zou een urogynaecoloog zijn, NIET een uroloog), maar het klinkt alsof tijd in uw specifieke geval van essentieel belang is. Het klinkt echt alsof je vastzit tussen het spreekwoordelijke "rock &a hard place", zeker niet gemakkelijker gemaakt door het feit dat je jonge kinderen hebt die je zorg nodig hebben.
Nogmaals, ik weet niet zeker hoe ik kan helpen. Gewoon vanuit de heup schieten en willekeurige gedachten delen, ik denk dat veel kan afhangen van hoe comfortabel je je op dit moment voelt bij je chirurg; het is duidelijk dat ik niet op de hoogte ben van de arts-patiëntrelatie die u heeft. Ben je het vertrouwen kwijt?? Heb je knagende twijfels dat je misschien niet alles te horen krijgt, of dat je de "omweg?" Bent u tevreden over de behandeling en zorg die u heeft gekregen?? Ik denk dat ik zou zeggen dat als je ook maar enigszins twijfelt over zijn/haar vaardigheden en/of bekwaamheid, ik persoonlijk terughoudend zou zijn om verder te gaan met deze arts. Als u echter tevreden BENT en uw vertrouwensniveau niet is aangetast, is het beste dat u op dit moment waarschijnlijk kunt doen, zijn/haar mening vragen over welke van de aan u gegeven opties het beste zou zijn.
Het spijt me zo erg dat ik je niet meer kan helpen. Dit klinkt echt als een nachtmerrie voor je. Hoewel ik dit soort complicaties nog nooit heb meegemaakt, ben ik goed bekend met de hartverscheurende teleurstelling en wanhoop die gepaard gaan met het mislukken van een reparatie.
God zegene je vandaag, Jackie. Ik zal op het allerbeste hopen.
