Vraag Kortom, we zijn 25 jaar getrouwd en ik voel het niet meer. Om het lied 'something inside stierf en ik kan het gewoon niet terug' vele jaren geleden te citeren. Zeer conflicterend. We hebben geen intimiteit, geen seks en leven nu al jaren als broer en zus. Het is voornamelijk mijn doen, ik ben gewoon niet aangetrokken of heb geen behoefte aan seks met haar. Ik heb een paar affaires gehad maar heb ze beëindigd en wil eerlijk zijn en haar geen pijn doen. Ik voel me echter heel veilig bij haar omdat ze een goede echtgenote is, erg vergevingsgezind en gewoon beren met mij.
Maar mijn leven raakt op en ik wil weer vreugde, liefde en passie voelen in plaats van genoegen te nemen met veilig en wachten op de dood.
Heb counseling geprobeerd, we lezen samen een boek "te goed om te vertrekken en te slecht om te blijven". Ik ben nu in therapie en zij ook.
Het is zo moeilijk om na zoveel jaren een relatie te beëindigen. We vochten vroeger, maar zijn nu vreedzaam, hoewel ik ontevreden ben.
Ik wil weer vrij zijn om seks te hebben met iemand voor wie ik een passie heb. We delen heel weinig dingen samen en doen meestal ons eigen ding.
Heb ik het mis omdat ik vrij wil zijn? Voel me zo in de war en schuldig en bang. Ik wil haar ook geen pijn doen en maak me grote zorgen om haar emotionele welzijn.
Hoe kan ik het voorzichtig beëindigen en vrienden met haar blijven - help me alstublieft.
- ze is mijn beste vriendin en ik behandel haar niet goed omdat ik zo in de war ben en probeer eerlijk te zijn.
Antwoord Hallo Ed~
Het is het beste om eerlijk tegen haar te zijn en het is ook oneerlijk tegenover haar als jullie bij elkaar blijven en niet als een stel samenleven, in plaats van kamergenoten of beste vrienden. Dat gezegd hebbende, zal het er ook niet makkelijker op worden om haar te verlaten. Ze zal gewond raken, hoe gemakkelijk je haar ook probeert in de steek te laten. Het is niet ongebruikelijk dat een van beide echtgenoten in langdurige huwelijken de verbinding verliest en zich niet meer op dezelfde manier voelt als vroeger. Het gebeurt, je kunt het jezelf niet kwalijk nemen, je kunt er niets aan doen hoe je je voelt.
Als je op goede voet kunt blijven en goede vrienden kunt blijven, dan is dat het beste wat je voor elkaar kunt doen. Maar om je vraag te beantwoorden, nee, het is niet verkeerd om te denken dat je vrij wilt zijn van een ongelukkig, ongezond en onbevredigend huwelijk. Niemand heeft hier schuld aan, het is jammer als gevoelens in de loop van de tijd veranderen. En als je voelt dat je niet bij haar kunt blijven, dan is het tijd om verder te gaan met je leven zonder haar erin. Dan is dat wat je moet doen. Je wilt niet het gevoel hebben dat je uit verplichting of gemak bij haar moet zijn. Het is zeker een persoonlijke keuze voor elk individu. Ga met je hart en doe wat goed voor je is en waar je blij van wordt, wat die keuze uiteindelijk ook blijkt te zijn. De keuze is aan jou en het is er een die alleen jij kunt maken. Hoe langer je het uitsleept, hoe moeilijker het zal zijn om het te beëindigen. Je hoeft het alleen maar te doen en het achter je te laten, zodat jullie allemaal kunnen beginnen met het opnieuw opbouwen van je leven, wat wel wat tijd kost, maar naarmate de tijd verstrijkt, zouden jullie allebei in staat moeten zijn om je goed aan te passen en verder te gaan met je respectieve levens .
