Vraag Eerst een beetje achtergrond. Mijn vrouw van minder dan een jaar, en ik waren 16 maanden samen in -06,07 toen gingen we uit elkaar. Ze kreeg de keuze om terug te gaan naar het gebied van Omaha en promotie te maken of een andere baan te zoeken, aangezien haar kantoor in Florida na nieuwjaar zou worden gesloten. We hebben ervoor gekozen om de stap te zetten omdat het haar terug in de buurt van haar familie zou brengen. En terwijl ze de overstap maakte, zou ik teruggaan als en over de weg Truck Driver. De relatie werd te gespannen en afstandelijk en op een dag eindigde het gewoon. Ons laatste gesprek kwam erop neer dat ze uitlegde waarom ik de komende 3-4 dagen niets van haar zou horen vanwege haar drukke schema, en ik eindigde het met de verklaring:"Bel ook wanneer je wilt".
Snel vooruit naar september 2010, Ze nam contact met me op via e-mail met de vraag of ze kon bellen. Ik antwoordde dat ik de volgende dag beschikbaar zou zijn om te praten. Ze belde halverwege de dag en de volgende 5 maanden maakten we opnieuw contact op zoveel niveaus dat het als een geschenk van God was. Deze vrouw die meestal geen enkele emotie had, was zo overvloeiend van emotie, blij en verdrietig. We spraken over hoe het was afgelopen en ik kwam erachter dat ze nog steeds "van plan was te bellen", maar naarmate ze meer tijd liet gaan, hoe moeilijker het werd om te bellen. Ik kwam haar bezoeken 3 of 4 weken na onze hernieuwde relatie en ontdekte dat de kledingstukken die in 07 bij haar waren achtergebleven, nog steeds in de hoofdkast hingen. Ze was niet verder gegaan, ze was gewoon gestopt. We zijn eind april getrouwd en hebben een open en communicatieve relatie gehad totdat ze weer aan het werk ging. Eerst probeerde ze 3 keer per dag te bellen. op weg naar haar werk, na het werk en dan voor het slapengaan. Voordat ze aan het werk was, konden we over alles praten. Zij is veel meer logica gedreven, terwijl ik emotioneel gedreven ben. Ik spreek in bredere penseelstreken en bijna alles wat ik zeg, ik sta ervoor open dat het een gesprek is dat niet in steen gebeiteld is. Waar ze de neiging heeft om veel letterlijker te zijn. In ons begin waren er tijden dat ik haar in de war bracht en normaal vroeg ze om opheldering en gingen we op een overwegend joviale manier verder. Nu lijkt de verwarring echter steeds groter te worden en vindt ze me steeds minder goed te begrijpen.
Ze is extreem taakgericht en de perfecte persoon om een evenement of een taak te plannen. Maar we vinden het steeds moeilijker om dagelijkse gesprekken te voeren. Ik vraag haar naar haar dag op het werk, hoe het met haar gaat, hoe het weer is, wat ze gepland heeft voor de avond of het weekend en ze reageert regelmatig, lang, prima, waarom zou ik dat niet zijn, of als ik niet oké was, zou ik dat niet doen jou vertellen. Ik doe zo mijn best om haar bij het gesprek te betrekken en als ze dat doet, leun ik achterover en luister naar haar terwijl ze zich openstelt en echt levend klinkt. Maar naarmate de tijd verstrijkt, wordt het steeds moeilijker om haar open te stellen. Ze lijkt de waarde niet te hechten aan een eenvoudig gesprek over het delen van tijd en sluit op zoveel niveaus af. Ik begin me zorgen te maken dat ze misschien aan een vorm van depressie lijdt. Ze vertelde me altijd dat ze niet goed sliep, of moeilijk in slaap viel. Maar toen ze het zat werd dat ik mijn bezorgdheid uitte over haar gebrek aan slaap, is ze overgestapt op te zeggen dat ze goed slaapt/sliep, het was gewoon een lange dag. De relatie die ze met mij heeft, voelt steeds meer alsof ze een karwei heeft dat ze moet doen in plaats van een ervaring waarvan ze geniet van het leven.
Hoe kan ik mijn zorgen met haar uiten zonder haar te dwingen verder te stoppen. Het stoort haar dat ik "zo ongelukkig ben dat" websites en boeken bekijk om dingen met ons te verbeteren. Ze heeft het gevoel dat haar vermoeidheidsniveau normaal is, en ze passeert haar fysieke conditie zonder problemen, dus in haar gedachten maak ik een berg van een molshoop. Ze denkt dat ze oud is en dat het normaal is dat ze zo moe is na zo'n mentaal zware dag op het werk. Ze is 42, staat om 7 uur op, is om 8.30 uur op het werk, heeft om 18.30 uur geen werk en gaat om 10.30 uur naar bed. In het begin kreeg ik de hele dag door sms'jes of telefoontjes. Met een gezonde besprenkeling van I love yous. Nu worden mijn teksten meestal genegeerd of beantwoord in de volgende oproep. Als ik bel of sms als ze tv kijkt, is dat een geschikt drukniveau om niet op de juiste manier te antwoorden. Ik ga dit weekend en ik moet met haar praten. Ik moet uitdrukken hoe ze me laat voelen. Tussen het plaatsnemen achter de tv, of wanneer ze mijn woordkeuze niet leuk vindt/begrijpt, vraagt of vertelt ze me snel wat ik had moeten zeggen. Ik hou van deze vrouw, maar ze ziet de verandering niet. ze is zelfs zo ver gegaan om te zeggen dat ik bijna te behoeftig ben. Begrijp ik niet dat ze niet het emotionele type is enz. Enig advies?
Ik weet zonder enige twijfel dat er niemand anders is. Ze sluit zich gewoon emotioneel af. Heel gelijkaardig aan hoe het vroeger gebeurde. Ze denkt dat zij en haar routine heel normaal zijn. En heeft duidelijk gemaakt dat haar vrienden vrijwel dezelfde routine hebben. Hoewel haar vrienden gemiddeld 14 jaar ouder zijn dan zij en gescheiden of weduwe zijn.
Antwoord Hallo Terry,
Bedankt voor het schrijven. Ik zie dat je problemen hebt in je huwelijk, en je hebt mijn diepste empathie.
Het eerste dat in me opkwam bij het lezen van je brief was; "Deze vrouw klinkt emotioneel niet gezond of volwassen genoeg voor een solide huwelijk of relatie." Als ze dat zou doen, zou ze het volgende doen:
1. Reageren op u en uw zorgen.
2. Dagelijks werken om te laten zien dat ze jou en de relatie waardeert en koestert.
3. Blijf aanwezig bij (en in) gesprekken met u in plaats van af te sluiten.
In plaats daarvan doet ze dingen die bekende relatiemoordenaars zijn, wat in haar geval betekent dat ze het tegenovergestelde doet van de drie dingen die ik hierboven heb genoemd.
Als het op jou aankomt, wil ik dat je weet dat het niet gezond voor je is om haar of je relatie te verbeteren. Deze vrouw kan je niet "laten voelen" op welke manier dan ook ... we kiezen allemaal zijn eigen reacties op situaties, tenslotte, wat jou stoort, stoort de volgende man misschien niet. MAAR, van iemand houden betekent dingen doen voor de persoon waardoor ze zich geliefd voelen. Het klinkt alsof je dat voor haar probeert en ze reageert er niet op, en als je haar aanmoedigt om op jou te reageren, kan of wil ze dat niet. Dat zegt me dat ze niet weet hoe ze moet liefhebben. Ze pooh-poohs je zorgen .... Ik wil dat je weet dat gezonde partners ontvankelijk zijn als hun echtgenoten hen vertellen wat ze nodig hebben. Ongezonde partners minimaliseren, verminderen en sluiten af. Snap je? Gezonde partners blijven aanwezig en reageren!! Ze willen dat je gelukkig bent en je geliefd voelt.
Om welke reden dan ook kan uw vrouw deze dingen niet doen. Je kunt haar in deze relatie niet naar buiten laten komen om met je te spelen, en er is geen manier om erachter te komen hoe je met haar zou kunnen praten zonder dat ze zich terugtrekt ... het probleem is van haar en alleen zij kan proberen dit disfunctionele gedrag te overwinnen . Als jullie naar huwelijkstherapie zouden gaan, zou de therapeut haar erop wijzen dat de manier waarop ze nu reageert een recept is voor echtscheiding. Ze kan ervoor kiezen haar ongezonde gedrag te herkennen en te veranderen, of niet. Wat jou betreft, je hebt het recht om je behoeften te uiten, maar je kunt haar niet dwingen of overhalen om te reageren op de manier waarop je haar nodig hebt. Zoals ik al zei, als ze wist hoe ze gezond moest zijn in een relatie, zou ze onmiddellijk reageren op je frustraties.
Het is mogelijk dat u een stel bent dat een van de meest voorkomende disfunctionele relatiepatronen vertoont - uw vrouw is een 'vermijdende' persoonlijkheid en u een 'angstige' persoonlijkheid. In deze relaties jaagt de angstige persoon de ontwijkende na om zich te verhouden, en de ontwijkende trekt zich terug. U kunt het boek 'Bijgevoegd' (http://www.attachedthebook.com/) lezen om het beter te begrijpen. Het boek zal je ook helpen om je bewust te worden van de patronen, zodat ieder van jullie jezelf kan aanpassen van vermijdend of angstig naar het gezonde patroon van een veilige man die zich verhoudt tot een veilige vrouw. Maar nogmaals, als je vrouw niet wil meewerken om je relatie gezond en bloeiend te maken, dan moet je een belangrijke beslissing nemen.
Ik hoop dat dit helpt.
Dokter Becky
