Vraag Ik woon nu iets meer dan een jaar samen met mijn huisgenoot. Voordat we gingen samenwonen, was hij intiem en erg flirterig. De week dat ik er introk stopte hij alle intimiteit. Geen seks, geen hand in hand, geen intiem gesprek, gewoon niets anders dan een afscheidskus als hij naar zijn werk vertrekt. Behalve de afgelopen maanden vermeed hij zelfs om in het openbaar naast me te staan. Zou altijd neerslachtig tegen me praten en als ik zei dat ik het moeilijk had met het niet-intimiteitsding, zou hij onwetende en neerbuigende dingen zeggen, zowel privé als in het openbaar. Als ik naar zijn hand zou grijpen, zou hij die heel snel verwijderen.
Als ik zou vragen of hij van me houdt, zei hij ja, maar... er was altijd een maar.
De afgelopen maanden is er iets veranderd. Hij heeft gezegd dat hij gestrest is over zijn baan en geld en zei dat er een nieuwe wind op komst was en dat ik mijn verlangens naar hem niet moest loslaten.
Ik heb het gevoel dat ik in de hel ben. Ik krijg een glimp van hoop en dan gebeurt er fysiek niets. Hij heeft de tijd genomen om me nog een paar keer per week te knuffelen. En hij kuste me zelfs op een dag toen ik op een romantische manier de deur uitliep.
Hij masturbeert zeker. Ik weet dit vanwege de handdoeken en sokken die hij in de was achterlaat en zelfs af en toe een washandje of keukenrol in de auto. Wat trouwens nadat hij masturbeert de genegenheid stopt voor nog een week of zo.
In zijn vrije tijd besteedt hij veel tijd aan gamen en spelen op de computer. Hij kijkt niet naar porno, ik heb het nagekeken. Ik denk niet dat hij een affaire heeft, hoewel hij wel veel flirt met andere vrouwen.
Ik heb geaarzeld om onze relatie te beëindigen vanwege de gesprekken met hem over zijn stress en depressieve gevoelens. Hij is nu redelijk goed met mij in de meeste gebieden van ons leven. Ik ben echter behoorlijk geobsedeerd geraakt door het niet-seks en het aanraken van dingen. Het lijkt het enige te zijn waar ik aan denk, tot op het punt dat ik op sommige dagen niets anders kan doen of aan iets anders kan denken.
Hij zei dat hij van me houdt en dat we samen aan een toekomst werken. Ik wil niet egoïstisch zijn en iets doen waar ik spijt van zal krijgen.
Kun je helpen om te begrijpen wat er aan de hand is. Ik ben wanhopig om het te begrijpen en te blijven of om uit de buurt te komen omdat het me doodt.
Dank u!
Antwoord Hallo Lori~
Er klopt hier gewoon iets niet. Ik zou denken dat er ergens iets aan de hand is en dat hij iets voor mij verbergt. Zijn houding en acties kloppen niet en het lijkt alsof hij zeker iets voor je verbergt. Waarom de hele tijd en in het geheim masturberen? Doet hij iets achter je rug om waarvan je je niet bewust bent? Is er inderdaad iemand anders waar je niets van weet en hij verbergt het goed genoeg voor je? Is hij verslaafd aan porno en is dit zijn manier om aan zijn stress en depressie te ontsnappen? Dit zou dus de obsessie kunnen verklaren om overal en altijd te masturberen (ook in de auto). Dit gedrag is absoluut niet normaal.
Je bent niet egoïstisch, hij is in ieder geval degene die hier egoïstisch is geweest. Hij is verder gegaan met je neer te halen, je te vernederen en fysiek niets meer met je te maken te hebben voor een heel jaar sinds je samenwoont. Dit zou overal rode vlaggen voor je moeten sturen. Dat er duidelijk iets niet klopt hier met hem en in deze relatie en jij bent degene die hier lijdt, niet alleen hij.
Het probleem dat ik hier heb, is dat je op eierschalen om hem heen loopt in de hoop hem niet van streek te maken door iets tegen hem te zeggen, of hem te confronteren met zijn voortdurende en onaanvaardbare behandeling en weerzinwekkend gedrag. Waarom zou je bij iemand zijn die je niet respecteert, en lichamelijk iets met je te maken heeft en je seks en genegenheid onthoudt. Ben je gewoon een veelvraat voor straf van hem? Zijn veranderende gedrag in genegenheid is nu een beetje te laat. Hoe zit het met jou en het lijden dat hij je het afgelopen jaar heeft aangedaan? Geldt dat niet voor alles wat hij je heeft aangedaan? En je wilt hem niet van streek maken? Maak je een grapje? Ik probeer hier niet onbeleefd te zijn, maar ik wil dat je een stap achteruit doet en eens goed kijkt naar hoe hij je behandelt, en waarvoor? In naam van stress van het werk en mogelijke depressie? En jij dan?! Waar pas jij in dit alles in? En het is zeker niet egoïstisch om hier een beetje aan jezelf te denken.
Ik heb geen idee wat er door het hoofd van deze man gaat, en ik weet ook niet zeker of ik dat wil weten. Hij lijkt op dit moment een complexe en gecompliceerde persoon te zijn, alleen daarom weet hij het. Het eist te veel van je en het moet ergens stoppen en eindigen, en alleen jij hebt die kracht om deze onzin voor eens en altijd te laten stoppen. Wat wil, heb je nodig, wens, verdien en verwacht je in deze relatie? Als hij je deze dingen niet kan geven, moet je misschien verder gaan met je leven zonder hem erin. De keuze is aan jou en het is er een die alleen jij kunt maken.
