Vraag Hallo, mijn situatie is een beetje ingewikkeld. Ik ben getrouwd met een buitenlandse vrouw, we hebben een baby van 16 maanden en zij heeft ook een 10-jarige, mijn stiefdochter sinds de leeftijd van 3. Mijn vrouw woont hier al 7 jaar maar na de geboorte werd ze geleidelijk meer vermoeid en gefrustreerd en dit jaar besloot ze zelf naar haar thuisland te gaan voor herstel. Ze is daar sinds juli en verwacht daar tot juni volgend jaar te zijn, haar woorden, omdat ze haar dochter daar ook op school heeft gezet. In dit jaar hebben we elkaar regelmatig bezocht (laatste keer was 2 weken in september) maar ik voel me verdrietig omdat ik niet bij de baby ben en ik kan deze situatie van dichtbij/uit elkaar niet aan. Ook haar emotionele steun voor mij, in afstand is nul en seks is ook nul, zelfs hier was. Ze kan me niet eens zeker zeggen of ze voorgoed zal terugkeren. In wanhoop probeerde ik onze relatie te beëindigen tijdens de laatste keer dat ze hier was, maar ze slaagde erin om me van gedachten te doen veranderen. Ik steun ook de hele familie en betaal onkosten, maar emotioneel voel ik me erg gefrustreerd omdat ik geen oplossing heb voor deze situatie. Is het in uw ervaring niet beter dat ik hier voor eens en altijd een einde aan maak? Ik wacht tot ze in orde is en terugkomt, ik denk dat ze nu in orde is, maar om de een of andere reden ben ik minder belangrijk geworden. Ze wil niet eindigen, maar ze geeft me ook niet veel, een soort voorgeborchte. De baby verergert alles, ik hou zielsveel van hem en ik ben niet zo vaak bij hem. Ik ben ook een beetje geobsedeerd door haar, droom veel met haar en kan hier mijn rust niet in vinden. Enig advies?
Antwoord Hallo Pedro~
Het spijt me dat ze je in zo'n hachelijke situatie brengt. Dat is een moeilijke situatie voor jou om in te verkeren. Maar je hebt gelijk, het is veel beter als je er een einde aan maakt en verder gaat met je leven in plaats van in het ongewisse te leven. Niemand kan op deze manier leven en echt gelukkig zijn. Ik bedoel, je woont ver weg en in een ander land dan je vrouw en baby. En de excuses van uw vrouw zijn dat ze beter moet worden?! Wat is dat voor een excuus? Een flauwe als ik eerlijk ben. Ze heeft het goed, ze is daar en jij bent hier, je betaalt voor alles. Dus waarom zou ze in vredesnaam willen dat je haar verlaat en de relatie beëindigt. Natuurlijk wil ze met je getrouwd blijven, je bent haar supporter geworden, haar belangrijkste bron van steun en inkomen. Waarom zou iemand bij zijn volle verstand dat willen verknoeien met een scheiding? Zie je waar ik vandaan kom in de manier van denken van je vrouw hier? Dit is een wake-up call die je nodig hebt om de realiteit te zien/onder ogen te zien en wat je leven is geworden. Ze profiteert er volop van dat jij haar levensonderhoud en andere kosten betaalt, terwijl ze wie weet wat en met wie doet.
Ze is een zwak voor je geworden. Daarom kon ze je overhalen om haar niet te verlaten en verder te gaan met je leven. Ze zou eigenlijk een andere manier moeten vinden om zichzelf en haar kinderen te onderhouden, of iemand anders vinden om het voor haar te doen. Dat is niet de manier waarop een echte, liefhebbende, zorgzame vrouw zich gedraagt; wat betekent dat ze haar man niet in de buurt wil hebben en bij hem weggaat wat ze maar kan. Ze zou daar met je zijn om te proberen alle problemen en problemen die je hebt op te lossen. Ze zou hulp zoeken als ze zich niet goed voelt, ze zou er alles aan doen om haar huwelijk te laten slagen. Maar dat is duidelijk niet wat uw vrouw doet.
Je moet gaan zitten en uitzoeken wat je moet doen om je leven weer enigszins normaal te krijgen. Als dat betekent dat je haar moet vertellen dat je het huwelijk beëindigt en dat je bij haar weggaat, dan is dat maar zo. Ik weet dat het makkelijker gezegd dan gedaan is, en het zal even duren om je aan te passen en alles geregeld en weer op orde te krijgen. Je kunt het toch. Je moet sterk zijn en je niet door haar laten gebruiken en manipuleren, zoals ze dit al die tijd heeft kunnen doen. Je hebt een aantal moeilijke beslissingen te nemen voor je. De keuze is aan jou en het is er een die alleen jij kunt maken.
