Vraag VRAAG:Hallo Samantha,
Ik heb een heel belangrijke vraag voor je.
Ik ben een 28-jarige man, nooit getrouwd of nooit een relatie gehad. Ik ben echter een zeer stabiel en succesvol persoon. Ik kom uit Oost-India en heb wat culturele invloeden, maar nu ik sinds 5 jaar in Amerika ben en dat altijd zal blijven, zijn de dingen anders.
ik ben arts.
Ik heb veel nagedacht over mijn beslissing over het huwelijk.
Ik kom bijna tot de conclusie dat het huwelijk niets voor mij is. Ik ben het ermee eens dat ik problemen heb met het onderhouden van relaties, hoewel ik er nooit een serieus heb gehad. Ik waardeer de schoonheid van vrouwen enorm en ik weet dat ik veel vrouwen in mijn leven zal hebben. Ik wil gewoon mijn huwelijk niet verknoeien omdat ik mijn volledige liefde niet kan geven aan wie het ook zal zijn.. Maar als ik ga trouwen, zal ik echter proberen zo eerlijk en liefdevol te zijn tegen mijn vrouw.. Maar dat zal zijn beschouwde alleen mijn plicht en ik weet niet hoeveel ik het echt leuk zal vinden. Om nog maar te zwijgen van echtscheiding is niet in mijn woordenboek.
Ik heb ook een hekel aan verantwoordelijkheid die bij het huwelijk hoort. Ik hou er ook niet van om kinderen te hebben.. Ik hou van ze, maar dat is weer veel verantwoordelijkheid. Ook na het huwelijk zal ik beslissingen moeten nemen met het hele gezin in overweging. Ik denk dat het is alsof ik mijn vrijheid verlies.
Ik heb tot nu toe aan niemand mijn gevoelens verteld omdat ze zullen denken dat ik gek ben..
Ik stel je deze vraag omdat ik zelf in de war ben. Omdat ik al 28 ben, moet ik de komende maanden een beslissing nemen of ik wel wil trouwen.
Ik ben graag eenzaam en geniet ervan.. Ik weet echter niet zeker of dit gezond is.. Zoals u weet, houdt mijn beroep in dat ik veel mensen ontmoet en goede communicatie- en gespreksvaardigheden heb, ik doe dat maar als onderdeel van mijn plicht.. Mijn persoonlijke het leven is heel anders.
Ik wil later in mijn leven geen spijt hebben van de beslissing die ik nu ga nemen.. Ik weet wel dat dit het juiste moment is om een beslissing te nemen.. Ik weet dat het huwelijk met kinderen veel voldoening, stabiliteit en blijheid voor iedereen.. Ik weet het niet zeker.. Ik voel me soms wel eenzaam.
Is dit normaal? Denk je dat mijn gevoelens en beslissingen in een later deel van het leven zullen veranderen? Ik heb hierover met veel mensen gedebatteerd, maar ze zijn allemaal getrouwd en daarom krijg ik scheve antwoorden.
ANTWOORD:Hallo Rick~
Ik denk dat je moet doen wat goed voor je is en waar je blij van wordt. Jij bent degene die jouw leven moet leiden en niet iemand anders. Je moet in orde zijn en tevreden zijn met het idee en/of de beslissing om niet te trouwen of kinderen te krijgen. Het is echt een persoonlijke beslissing voor elk individu in het leven. Ik bewonder mensen die kunnen beslissen en vasthouden aan een "geen kinderen" -beslissing voor zichzelf. Niet iedereen die het uitknipte om een ouder te zijn en/of getrouwd te zijn in het leven. Het is gewoon iets dat uit iemands hart moet komen en de beste beslissing voor hen moet zijn, niet voor iemand anders. Iedereen heeft ergens een mening over. Je hoeft je niet slecht of schuldig te voelen over je keuze om niet te willen trouwen of kinderen te krijgen. Zorg er gewoon voor dat het iets is waarvan je zeker weet dat je er de rest van je leven mee kunt leven. Persoonlijk zou ik dit nooit kunnen doen, omdat ik een erfenis wil hebben en kinderen om mijn leven mee te delen, oud te worden en mijn tijd/leven mee door te brengen. Familie is heel belangrijk voor mij. Dat gezegd hebbende, ik heb 4 kinderen, 3 uit mijn eerste huwelijk en 1 met mijn huidige man.
Trouwen is een moeilijke zaak. Makkelijk is het zeker niet, en opvoeden is ook een grote uitdaging in het leven, maar ik hou van uitdagingen. Het punt hier is dat zolang je het prima vindt om niet getrouwd te zijn en geen gezin te hebben dat aan jou is om te beslissen en niemand anders. Ik zeg altijd tegen klanten die vragen stellen die vergelijkbaar zijn met die van jou:trouw niet en bedenk dan dat je partner kinderen wil terwijl hij/zij eerst zei dat ze dat niet wilden. Als de een een kind wil en de ander wel, dan is dat inderdaad een groot probleem. Doe niets in het leven waarvan u denkt dat u er spijt van zult krijgen (bijvoorbeeld trouwen of kinderen krijgen), omdat u zich onder druk gezet voelt om het te doen. Doe geen dingen om de verkeerde redenen, alleen om iemand te plezieren. Het zal bijna altijd later in je leven terugslaan in je gezicht. Ik vertel mijn klanten wanneer ze niet zeker weten wat ze moeten doen als het gaat om bepaalde besluitvormingsmomenten in hun leven, om naar hun instinct te luisteren, ze zijn er tenslotte met een reden. En dat is om je te vertellen wanneer iets goed voelt of wanneer het gewoon niet goed voelt, dus luister er altijd naar, het zal je nooit verkeerd sturen.
Maar om je vraag te beantwoorden. Ja, dit is eigenlijk heel normaal dat sommige mensen in de war zijn en niet weten wat ze echt willen in het leven als het gaat om trouwen, niet echt kinderen willen, enz. Als je de juiste vrouw ontmoet, kan dit zeker je mening over het huwelijk veranderen en kinderen. Ik ben er vast van overtuigd dat er voor iedereen iemand is. Voor mij is het huwelijk speciaal en het is een zegen om iemand te hebben die met mij kan omgaan en iemand met wie ik mijn leven kan doorbrengen, dingen mee kan doen, hem aan het lachen kan maken, samen kan huilen, dat hij er voor mij is als ik steun nodig heb , en de lijst gaat maar door. Het huwelijk heeft zijn voordelen en net als met andere relaties heeft het ook zijn ups en downs. Zoals ik al eerder zei, is het huwelijk niet voor iedereen weggelegd, dus als je ooit het juiste meisje ontmoet, zorg er dan voor dat het goed voelt voordat je de volgende stap in het huwelijk zet en dan kinderen krijgt wanneer/als die tijd zou moeten komen. Zeg nooit nooit b/c, nou, je weet nooit wat het leven je kan brengen.
Als je nog vragen hebt, stel ze gerust, ik zal proberen ze zo goed mogelijk te beantwoorden.
---------- OPVOLGEN ----------
VRAAG:Ik waardeer uw inbreng zeker. Ik ben het er ook mee eens dat het zijn individuele beslissing is en dat niemand kan beslissen wat ik wil.. We kunnen voor altijd praten en praten, maar het zal uiteindelijk tot één ding komen.. Wat wil ik in het leven en waar voel ik me prettig bij. .
Ik heb echter nog een twijfel nodig om op te helderen..
Hoeveel mensen heb je gezien die ongehuwd zijn en later in hun leven spijt hebben dat ze niet getrouwd zijn? Hoevelen vertellen u werkelijk dat het de juiste beslissing was om te nemen.
Wat is de kans dat ik me later in mijn leven, op mijn 60e, eenzaam en ontevreden zal voelen als ik al het geld, de naam en faam heb, maar eenzaam en leeg sterf?
Om nog maar te zwijgen van het feit dat ik me soms eenzaam voel en verdwaal.. Maar nogmaals, dat is maar een heel klein deel van het jaar.. Maar voor de rest van mijn tijd geniet ik van de vrijheid en kan ik doen wat ik wil..
Tot nu toe in mijn leven heb ik me niet verveeld en ik ben altijd druk en heb niet eens tijd voor mezelf. En ik heb misschien een of twee vrienden zonder familie.
Als ik ooit aan meisjes en het huwelijk denk, heb ik altijd het gevoel dat het een val is en ik vind geen enkele vrouw die echt van een man houdt.. Ik heb het gevoel dat vrouwen eerst veiligheid zoeken, mijn beroep als arts, mijn inkomen, mijn stabiliteit en enz. enz.. Tot op zekere hoogte denk ik dat ik haat tegen hen heb ontwikkeld.. Het spijt me dat ik dit tegen een vrouw vertel.. Begrijp het alsjeblieft vanuit mijn perspectief.
Antwoord Hallo Rick~
Ik denk dat je moet nadenken en lang en diep moet nadenken waarom je je zo voelt, wat inhoudt dat je een haat tegen vrouwen hebt ontwikkeld en denkt dat ze alleen uit zijn op geld, veiligheid, enz. Wat heeft je tot deze conclusie gebracht b/c niet alle vrouwen zijn zo. Al zijn er veel vrouwen en zelfs mannen die er zo over denken. Hoewel er niets mis is met zekerheid willen, is het niet juist om te trouwen of met iemand te zijn uit overtuiging of verplichting. En je zou echt verbaasd zijn hoeveel mensen precies dat doen en het gevoel hebben dat ze zich op deze manier in het leven moeten vestigen.
Ik ben niet boos of zelfs maar beledigd door iets wat je hebt gezegd. Je hebt zeker het recht om te voelen en te denken zoals je wilt. Maar ik denk dat de vraag die je jezelf moet stellen is waarom je zo'n haat en minachting voelt jegens vrouwen in het algemeen en je wilt alle vrouwen op één hoop gooien in de categorie van hen die alleen maar kijken en genoegen nemen met iemand die hen een veilig gevoel geeft en hen een leven van veiligheid, niet dat daar iets mis mee is (een persoon die stabiliteit en veiligheid in het leven wil, dat is een goede zaak), maar jij als persoon zou om de juiste redenen bij iemand moeten zijn, niet helemaal verkeerd. Ze moeten in de eerste plaats houden van de persoon met wie ze zijn en met wie ze hun leven willen doorbrengen. Als dat enige zin heeft. Ik weet echt waar je vandaan komt, hoewel je zegt dat vrouwen zekerheid zoeken in een man, er zijn vrouwen die mannen gebruiken voor salaris en een dak boven hun hoofd en ik zeg niet dat klopt, maar zo kan de wereld soms zijn, en soms moet een persoon doen wat hij moet doen om te overleven in deze wereld (nogmaals, niet dat ik dit goedkeur of ermee eens ben).
Misschien heb je in het beste geval een heel scheef beeld van wat je hebt gezien als het gaat om vrouwen en mannen in relaties. Niet alle relaties zijn goed en zuiver van hart, er zijn enkele lelijke waar een persoon een ander gebruikt om op welke manier dan ook te krijgen wat hij wil. Negativiteit roept negativiteit op. En als je vrouwen in dit licht blijft zien, zul je jezelf nooit openstellen voor waar je echt verliefd kunt worden en je zult altijd op je hoede zijn en niet erg vertrouwend zijn als het gaat om relaties. Ik weet niet zeker waarom je je zo voelt, maar het is iets om over na te denken, misschien waren het enkele slechte ervaringen in het leven die je hebben geleerd om je zo te voelen. Ik weet het niet, ik gis hier alleen maar van alles wat je me tot nu toe hebt verteld.
Maar terug naar uw eerdere vragen. Het is mijn persoonlijke ervaring dat ik me eerlijk gezegd niemand kan herinneren die me heeft verteld dat ze er spijt van hebben nooit te trouwen of kinderen te krijgen. En ik krijg veel vragen van over de hele wereld. Ik zeg alleen dat de mogelijkheid er is. Dat is het ding over het leven, is dat je nooit weet hoe iemand zich zou kunnen voelen of reageren op hun acties in het leven. Dat valt nog maar te bezien. Voor altijd is er een gelijke en tegengestelde reactie. En alle acties hebben goede en slechte gevolgen. Dat is gewoon iets waar je op voorbereid moet zijn (dat wil zeggen als je niet trouwt of kinderen krijgt), mocht die tijd ooit komen. Ik kan me ook niet echt herinneren dat iemand zei dat het de juiste beslissing voor hen was. Mijn punt hier is dat ieder zijn ding is. Zelfs als ik me die gevallen herinner, heeft dat geen invloed op jou. Voor uw beslissingen moet u er verantwoordelijk voor worden gehouden. Ik kan je niet vergelijken met iemand anders die ervoor koos om niet te trouwen of kinderen te krijgen. Dat is iets wat u zelf moet beslissen en zeker moet weten. Niemand anders kan die beslissing nemen dan jij. En ik weet dat ik klink als een gebroken plaat, maar het is waar. Waarom zou je het gevoel hebben dat je je keuzes tegenover mij of iemand anders moet verantwoorden. Tenzij het je kan schelen wat anderen denken van de keuzes die je in je leven hebt gemaakt. Persoonlijk kan het me niet schelen wat anderen denken over wat ik doe in het leven en de keuzes die ik maak. Ik ben degene die moet leven met de keuzes die ik onderweg maak in het leven, niemand hoeft zich voor die beslissingen te verantwoorden behalve ik. En daar ben ik het mee eens.
Hoe groot is de kans dat je je later in je leven eenzaam zult voelen? De kans daarop is 50-50. Het is een gok die je bereid moet zijn te nemen. Je moet nadenken en nadenken over wat het leven voor jou in petto heeft, er zijn sowieso geen garanties in het leven. Op een bepaald moment in het leven kun je eenzaam worden, en dan? Waar ga je vanaf daar? Het is iets om over na te denken. Maar trouw niet en krijg geen kinderen uit angst om eenzaam te zijn. Je moet alleen een relatie hebben, trouwen en kinderen krijgen om de juiste redenen, als je dat wilt, niet omdat je je verplicht voelt, zodat je later in je leven niet eenzaam zult zijn. Ik begrijp het perfect vanuit jouw perspectief, en daarom gooi ik mijn gedachten op jouw manier, door je iets te geven om over na te denken naast de negatieve kant van relaties, huwelijk, kinderen krijgen, enz. Het leven is vol ervaringen en het leven is echt is wat je er goed of slecht van maakt.
