Familie met stiefkinderen

Vraag
Samantha-
Ik ben in juni vier jaar getrouwd met mijn man en we zijn tien jaar samen. Ik hou van mijn man tot de dood, maar we hebben verschillende opvattingen over zijn kinderen, wat een afwijking in onze relatie heeft veroorzaakt. Zie je, mijn man is 15 jaar ouder dan ik en heeft drie volwassen kinderen uit zijn vorig huwelijk, zijn twee jongens wonen bij ons (hun leeftijd is 21 en bijna 23) en ik heb twee kinderen uit mijn vorige huwelijk (mijn dochter is 12 , en mijn zoon is 9). Zijn kinderen wonen bij ons, de 23-jarige heeft geen baan, heeft een zoon en nog een baby op komst en zijn 21-jarige woont thuis maar koopt constant dingen die hij echt niet nodig heeft. Geen van beiden betaalt huur, helpt bij de boodschappen of de nutsvoorzieningen. Er zijn zoveel problemen waarmee ik wordt geconfronteerd dat ik niet weet hoe ik ze het beste kan aanpakken en het is zo ver dat ik gewoon geen zin meer heb om het te proberen. Zie je wat we over hem eens zijn 1) we wonen alleen in een huis met 4 slaapkamers, dus mijn twee kinderen moeten een kamer delen 2) ik vind dat zijn kinderen huur zouden moeten betalen als ze in ons huis wonen 3) ik vind dat zijn 23 jarige die twee kinderen heeft, moet een baan zoeken en verhuizen en voor zichzelf en zijn gezin zorgen. Het probleem is dat mijn man het op alle punten niet met me eens is. Hij vertelt me ​​dat ze niet hoeven te verhuizen en dat hij ze ook niet zal dwingen om te verhuizen. Ik heb het gevoel dat mijn man hen in staat stelt en hij niet. Ik vind dat mijn kinderen hun eigen ruimte nodig hebben en het is niet eerlijk dat ze een kamer moeten delen omdat zijn twee volwassen kinderen niet zullen verhuizen en geen plannen hebben om in de toekomst te verhuizen. Waar ik het meest mee worstel, is dat toen we elkaar 9 jaar geleden ontmoetten, hij me vertelde dat zijn kinderen me weg zouden duwen en op dit moment voel ik dat ze dat zijn. Ik weet niet hoe ik met deze situatie moet omgaan, want wat ik nu ook doe, ik zal degene zijn die uiteindelijk de slechterik wordt. Kunt u mij alstublieft wat advies geven. Ik hou van mijn man tot de dood, maar ik heb het gevoel dat ik mijn kinderen moet meenemen en weg moet gaan.

Antwoord
Hallo Angela~

Ik ben het met je eens dat je voor je kinderen moet zorgen en weg moet, het zou niet zo moeten komen maar hij verkiest zijn GROTE kinderen boven zijn vrouw en dat is niet acceptabel. Je hebt twee kleine kinderen die voorlopig van jou afhankelijk zijn voor de liefde, zorg en steun die een ouder hun zou moeten geven op deze prille leeftijd, wanneer ze ook erg beïnvloedbaar zijn. Ze zouden op deze leeftijd ook zeker geen kamer moeten delen. En als de sociale dienst hier achter zou komen, zou dat zeker een nee-nee zijn. Je man heeft zijn prioriteiten helemaal verkeerd, dat is zeker. Hij keurt hun gedrag goed door hen te steunen, zonder dat ze een baan nodig hebben en hun deel door het hele huis moeten dragen en dat is een echt probleem geworden. Dus waar het allemaal op neerkomt, is dat zijn kinderen perfect in staat zijn om alleen te zijn en zichzelf te onderhouden, maar nee, hij heeft liever dat ze lui blijven en op hem vertrouwen en misbruik maken van jou en je man en beide gebruiken. jij en je man staan ​​deze onzin toe. Dus dit laat je geen andere keuze dan te doen wat je moet doen en als je een proefscheiding moet doen, dan moet het misschien zover komen. Weeg uw opties af en doe wat goed voor u is en waar u blij van wordt. Ik hoop dat dit je wat helpt.