Vraag Mijn man en ik zijn 16 jaar samen. We hebben 3 kinderen van 13,8,6 jaar. Ik ben een thuisblijfmoeder. Mijn man heeft zijn eigen bedrijf en we zijn financieel veilig. Ons probleem is dat mijn man een 'control freak' is. Dit kan hem op kantoor goed van pas komen, maar thuis werkt het niet. Deze man laat me niet alleen. Hij wil me vertellen wat ik moet doen, wanneer ik het moet doen, wat ik moet eten, hoe ik de kinderen moet opvoeden, hoe ik het huis moet schoonmaken, versieren enz. Als ik een idee heb, moet hij altijd iets anders bedenken . Het is alsof hij niet kan geloven dat ik een intelligente gedachte kan hebben. Hij zal de hele dag advies van zijn zus aannemen, maar niet van mij. Ik heb zelfs dezelfde ideeën als haar gehad, maar het moet van haar komen om 'goed' te lijken. Hij staat dicht bij zijn familie, ze werken zelfs samen. Ik heb het gevoel alsof ik een aflevering beleef van "Iedereen houdt van Raymond" en ik ben 'Debra'.
Ik heb er geen probleem mee om mijn gevoelens aan mijn man te uiten, maar hij lacht het gewoon weg en zegt dat ik gewoon niet weet hoe 'goed ik het heb'! Hij denkt dat het genoeg is om zijn gezin van materiële dingen te voorzien, maar verder is hij zich er gewoon niet van bewust dat hij mij als vanzelfsprekend beschouwt. Zelfs de kinderen kunnen het zien en nu behandelen ze me soms hetzelfde, 'Papa' lacht gewoon alsof het zo grappig is. De kinderen verontschuldigen zich in ieder geval achteraf, omdat ze weten dat het mijn gevoelens kwetst. Ik verdien beter dan dit, maar weet niet wat ik moet doen. Mijn grootste zorg zijn de kinderen en hoe ze worden beïnvloed.
Antwoord Hallo Teresa~
Hij heeft geen respect voor je en leert de kinderen dat het oké is voor hen om hetzelfde te doen, daarom merken ze het op en doen ze jou nu op dezelfde manier. En dat is helemaal niet oké. Ze zullen uiteindelijk opgroeien met de gedachte dat het normaal is dat mannen vrouwen minachten en altijd hun zin krijgen. Sinds wanneer is het oké dat dit jou overkomt. Wanneer besloot je dat het goed was dat hij je met vernedering behandelde en alles onder controle had terwijl hij je tegelijkertijd kleineerde. Je neemt genoegen met deze behandeling en het is nu ook duidelijk voor de kinderen. Ik veroordeel jou of je man niet en zeg niet dat je slecht bent ppl b/c Ik denk dat helemaal niet, het gedrag en de acties zijn wat ik veroordeel. En het hoeft ook niet zo te zijn. Je moet proberen om met hem om de tafel te gaan zitten en serieus met hem te praten. Hij moet weten welke gevolgen dit voor u heeft. En wat je wel en niet wilt verdragen in dit huwelijk.
Als je uiteindelijk weg zou gaan en van hem zou scheiden, zouden de kinderen zich uiteindelijk aanpassen. Kinderen zijn erg veerkrachtig, zelfs als het gaat om echtscheiding. Echtscheiding is moeilijk voor iedereen en eist zijn tol van het hele gezin, er is gewoon geen manier om het te omzeilen. Je hebt een ongelukkig, ongezond en onvervuld huwelijk, met een man die echt gelooft dat hij gelijk heeft en het lef heeft om te proberen alles over jou te controleren, tot en met de beslissingen die je neemt. Dat is niet waar een huwelijk om draait. Een huwelijk gaat over twee personen die samen beslissingen en plannen maken als een team, niet waarbij één persoon de leiding heeft en vernedert wat de ander te zeggen heeft over van alles en nog wat.
Hij vindt duidelijk dat hier niets mis mee is en dat jouw gedachten, gevoelens en meningen er niet toe doen, als ze dat wel zouden doen, zou hij zich zorgen maken over wat je te zeggen had en over alles nadenken. Waar hij dit idee in zijn hoofd kreeg was het oké om jou, zijn vrouw en de moeder van zijn kinderen op die manier te behandelen, is mij een raadsel, misschien zag hij zijn vader zijn moeder zo behandelen en groeide hij op met de gedachte dat het normaal was om zich te gedragen op deze manier en behandel vrouwen op deze manier, maar dat is niet zo, er is niets oké of zelfs maar in de verste verte acceptabel aan de manier waarop hij je behandelt.
Je moet stoppen met dit gedrag van hem te tolereren. Anders blijft hij je dit aandoen en komt hij ermee weg. Dus hoewel je geen controle hebt over hoe hij handelt, heb je wel controle over hoe je op hem reageert. En hij kan je niet minderwaardig laten voelen zonder jouw toestemming. Je leert iemand hoe hij je moet behandelen, daar geloof ik heilig in. Er moet hier iets gebeuren, anders wordt het alleen maar erger naarmate de tijd verstrijkt en uw kinderen ouder worden. De keuze is aan jou en het is er een die alleen jij kunt maken.
