Vraag Mijn man en mijn familie konden het nooit goed met elkaar vinden. Mijn familie is boos op hem omdat we weglopen, mijn man is boos op hen omdat ze hem slecht hebben behandeld (wat ik met mijn moeder en oom eens ben, maar niet de rest van de familie niet). Daarom wil mijn man dat ik de banden met hen verbreek. Mijn zus gaat trouwen in TN, wat ver weg is van TX waar we wonen, en de enige reden waarom ze daar gaat trouwen is omdat ze dat wil (omdat noch de bruid noch de bruidegom daar familie hebben). Ze heeft me gevraagd om het bruidsmeisje voor haar te zijn... en ik wil het doen, maar mijn man heeft geweigerd te gaan, en wat dat betreft weigerde ik ook te gaan. Eerst zei hij dat het te duur was, maar nu ze aanbood om voor mij te betalen en vervolgens voor onze twee kinderen te proberen, weigerde hij nog steeds. Hij zei dat hij niet eens voor de kinderen zou zorgen. Nou, ik ben behoorlijk van streek omdat ze mijn enige zus is, en ik wil er voor haar zijn. Zelfs als ze er niet voor me was toen ik voor het eerst trouwde, zoals ze had kunnen zijn. Nu zegt mijn man dat als ik ga, hij me zal verlaten en ik weet niet wat ik moet doen. Ik heb hem gezegd dat ik daar wil zijn, maar het kan hem niet schelen. Hij zegt dat mijn 'familie dood is voor hem'. Zondag hebben we er een hevige ruzie over gehad. Ik wil mijn partner niet kwijtraken, maar ik wil dit eenmalige evenement voor mijn zus ook niet missen. Een kans om haar te steunen. Heb je enige suggesties?
Antwoord Hallo Erica,
Ik heb echt medelijden met je en deze hachelijke situatie waarin je je bevindt. Als ik jou was, zou ik je man het volgende vertellen:
"Schat, het spijt me dat sommige leden van mijn familie je niet goed behandelen. Het lijdt geen twijfel dat hun gedrag op die manier verkeerd is. Ze zijn echter nog steeds mijn familie en ik hou van ze. Ik hou van ze en ik hou van jou , maar ik ga de banden niet helemaal met hen verbreken. Ik weet dat je je niet op je gemak bij hen voelt, dus je hoeft helemaal niet bij hen in de buurt te zijn als je dat niet wilt. Ik weet dat je van me houdt en me niet zou willen om ongelukkig te zijn, en ik zou heel ongelukkig zijn als ik geïsoleerd zou zijn van mijn familie. Ik vraag u mijn wens om bij mijn familie te zijn te steunen, omdat u weet dat ik dit contact in mijn leven nodig heb. Ik beschouw dit niet als een keuze tussen hen en jou. Jij bent mijn prioriteit, maar ik kies ervoor om van jou en mijn familie te houden. Ik vraag niet je toestemming om bij hen te zijn of een relatie met hen te hebben, ik zeg je dat ik ga heb een relatie met hen en ik vraag u om dit te steunen."
Erica, als je man het hier niet mee eens kan zijn, dan moet je onder ogen zien dat hij controlerend en manipulatief is, en dat is niet liefdevol. Het is inderdaad erg egoïstisch. Wat ik wil dat je doet, is dat je sterk en vastberaden bent in je intentie om een relatie met je familie te hebben zoals je wilt -- het is je goed recht, en je hebt hier geen toestemming voor nodig. Ga naar die bruiloft en heb een geweldige tijd, wat je man ook zegt.
Ik hoop dat dit helpt. Succes.
Dokter Becky
