Vraag Mijn vrouw en ik zijn 13 jaar getrouwd. We zijn opgegroeid in het middenwesten (ongeveer 2 uur rijden), zij uit een kleine stad en ik uit een grotere stad. (ontmoet op de universiteit) We zijn 12 jaar geleden naar Californië verhuisd en hebben onszelf en carrières gevestigd. Dochter één kwam langs en toen werden we overgebracht naar de omgeving van Chicago. Dit (dachten we) zou ons de mogelijkheid geven om veel meer bij familie te zijn - maar in werkelijkheid zagen we slechts een lichte toename van gezinsactiviteiten enz. (Chicago nog steeds een rit van meer dan 5 uur naar familie.) Dochter #2 kwam in Chicago . Omdat de rekeningen van de kinderopvang opliepen, besloten we terug te gaan naar Californië om mij te laten werken en zij om thuis te blijven. We waren in totaal 2 jaar in Chicago. Nu, meer gevestigd in Californië en gelukkig (beiden hebben een goede baan / kinderen gelukkig op school) - mijn vrouw verlangt er nog steeds naar om dichter bij haar familie in het middenwesten te zijn. Ze heeft vier broers en zussen met nichtjes en neefjes overal in dit gebied - ze heeft het gevoel dat ze dingen/evenementen mist die ze zijn en waaraan ze zullen deelnemen (afstuderen enz.). Hoewel we elke zomer twee of zo weken teruggaan, lijkt ze de bult niet te boven te komen in termen van tevreden zijn om in Ca te blijven. Ik vind het prima om te verhuizen als dit het beste voor ons is, maar ik wil niet dat het om verkeerde redenen is. Mijn ouders komen vaak op bezoek en kochten een huis hier in Ca in de buurt van dat van ons om onze kinderen te zien enz. De ouders van mijn vrouw blijven zelfs in het huis als ze uit huis komen (ongeveer om de twee jaar)_ Mijn ouders komen ongeveer drie keer per jaar voor 2 -3 weken per keer. De rest van de tijd staat het huis leeg. Ik begrijp dat dit feit het voor mij gemakkelijker maakt (minder missen van mijn familie# en waarschijnlijk moeilijker voor haar. We hebben goede relaties met iedereen #elk gezin ook). Wat kan ik doen of wat moet ik tegen mijn vrouw zeggen om haar te helpen? Is begeleiding een goed idee? Ik heb een goede baan hier in Ca. en zou waarschijnlijk een goede baan kunnen vinden in het middenwesten - maar er zijn risico's verbonden aan verhuizen met financiële problemen enz. Elk advies wordt zeer op prijs gesteld. Bedankt!
Antwoord Hallo Karel,
Ik herlees uw notitie een paar keer om een beter idee te krijgen van wat de situatie precies is. Ik heb er even over nagedacht en ben tot de conclusie gekomen dat u misschien moet gaan zitten en uitgebreid met uw vrouw over deze kwestie moet praten en misschien moet overwegen uw vrouw enkele jaren te geven om van haar familie te genieten en dichter bij hen te zijn. Daar gaat het tenslotte om. Een gelukkige vrouw zorgt voor een gelukkige echtgenoot. Als jullie allebei gaan zitten en kijken naar de financiële implicaties en alle andere variabelen in overweging nemen, kunnen jullie allebei tot de conclusie komen dat een paar jaar in het middenwesten op de lange termijn niet veel zal uitmaken. Als je echter merkt dat het ontwortelen van alles je te ver terugbrengt, dan kunnen misschien frequentere bezoeken aan haar broers en zussen worden georganiseerd. Dit zou natuurlijk betekenen dat ze vaker zou moeten werken. Zou ze dat willen doen om de dorst naar het zien van haar familie te lessen?
Het is een moeilijke keuze, want jij bent niet de enige, en zij ook niet. Ook uw kinderen doen mee.
In wezen is het heel moeilijk om dingen perfect te laten werken, en soms moeten we ons realiseren dat niet alles perfect kan zijn in het leven. Op dit moment is het aantal mensen dat ontworteld moet worden om aan een van de verlangens van uw vrouw te voldoen aanzienlijk, en hiermee moet rekening worden gehouden. Alleen al het feit dat je het zou overwegen, zegt me dat je veel respect hebt voor de verlangens van je vrouw.
Ik geloof dat ze goed moet kijken naar wat de gevolgen zijn voor de kinderen en voor jou en haar beiden, om van baan te veranderen, van huis en vrienden te veranderen, en je ouders hun huis in Ca te laten verkopen, zodat ze haar broers en zussen vaker kan zien, natuurlijk gezien het feit dat haar broers en zussen al dan niet zelf de beschikking hebben met hun drukke leven.
Het is niet iets dat gemakkelijk is, maar ik kan u alleen maar aanraden om er met uw vrouw uitgebreid over te blijven praten om te proberen een oplossing te vinden die het voor alle betrokken partijen gemakkelijker maakt, met de gedachte dat niets hetzelfde blijft, en met tijd, elke situatie verandert.
Ik begrijp volledig dat de beste situatie zou zijn als beide kanten van het gezin binnen een uur van elkaar wonen, maar in de meeste gevallen werkt het leven gewoon niet op die manier. Wanneer we ons eigen gezin grootbrengen, gaan we naar waar we denken dat we het meeste geluk en succes zullen vinden. We zullen neven en nichten en broers en zussen missen en vele gelegenheden missen waarvan we wensten dat we erbij aanwezig konden zijn, maar uiteindelijk blijft de waarheid dat het onze directe familie, onze echtgenoten en onze kinderen zijn die op de eerste plaats moeten komen in elke vergelijking.
Zodat je kunt begrijpen waar ik vandaan kom, ik heb een zus in Londen, Engeland, een is in Nederland, een moeder een uur rijden en vader is in Tampa. Ik weet wat je vrouw voelt.
Met dit in gedachten denk ik dat jullie uiteindelijk, als redelijke mensen, een werkbare oplossing voor dit probleem zullen vinden. Laat het geen probleem worden in je relatie, want het is duidelijk dat jullie elkaar enorm lijken te respecteren, en dat is een prachtige basis voor verdere discussie over deze moeilijke kwestie.
Charles, bedenk ook dat het internet tegenwoordig een prachtig hulpmiddel is dat op veel manieren kan worden gebruikt om ons tegenwoordig dichter bij elkaar te brengen. Regelmatige communicatie en video's en foto's kunnen een enorm verschil maken voor die momenten tussen de vakanties en speciale evenementen waar we broers en zussen kunnen ontmoeten.
vriendelijke groeten,
Maffiabaas.
