Liefdeloos huwelijk.
Vraag Hallo... Ik ben 25 en ik ben 7 jaar getrouwd en we hebben een zoon van zes. Ik weet dat ik jong ben getrouwd en dat was vooral om naar mijn ouderlijk huis te vertrekken. Ik was een thuisblijfmoeder en heb pas twee jaar universiteit afgerond en heb nu een laagbetaalde baan als kleuterleidster, waar ik van hou. Mijn man is de hoofdkostwinner en verdient behoorlijk wat geld. Ik ga over twee maanden terug naar school om mijn studie af te maken, maar ik voel me gevangen in mijn huwelijk vanwege de financiële verantwoordelijkheden. We vormen een geweldig team in het opvoeden van mijn zoon, hij is een geweldige vader en we verhullen onze argumenten liefdeloos huwelijk voor hem en anderen. Hij is verbaal grof en erg egoïstisch, hij vertelt me ook dat alles wat ik doe hem irriteert. We hebben allebei duidelijk gemaakt dat we dit gewoon niet meer kunnen doen, maar we kunnen allebei de gedachte niet verdragen ons kind niet elke dag te zien, en hij dreigt mijn zoon weg te nemen omdat hij zich advocaten kan veroorloven en wat niet, hij weet dat ik een goede moeder, maar hij is harteloos en groeide op zonder moeder en denkt dat mijn zoon me niet nodig zal hebben. Ik ben hier doodsbang voor, maar ik weet gewoon niet of het goed is om hier nog te blijven. Elk advies wordt zeer op prijs gesteld, alles wat ik wil is een liefdevol huwelijk zodat ik me kan concentreren op het opvoeden van mijn zoon zonder dit donkere gevoel in mijn hart elke dag. Oh en ik wilde ook eerlijk zijn en zeggen dat ik meteen respectloos tegen hem ben als hij me uitscheldt en ik voel me laag omdat ik het gevoel heb dat ik een monster zoals hij ben geworden.
Antwoord Hallo Michelle,
Ik heb je bericht een paar keer gelezen en ik geloof dat je maar één ding hoeft te doen, en dat is om met je man om de tafel te gaan zitten en rustig te bespreken waar je bent en waar je over 10 jaar wilt zijn. Ik denk dat jullie allebei gewoon niet genoeg communiceren en ik denk dat je het punt hebt bereikt waarop je de problemen samen moet oplossen of je eigen weg moet gaan.
Het leven geeft je niet genoeg tijd om je slecht te voelen in een relatie die geen respect heeft.
Ga met hem zitten, voorzichtig en respectvol, en zorg ervoor dat je je kalmte niet verliest. Als hij dat doet, handhaaf dan de jouwe en breng hem rustig terug om zijn gevoelens en verlangens te bespreken. Spreek de jouwe uit en vertel hem dat je een liefdevolle relatie nodig hebt om vooruit te komen, en dat je een manier wilt vinden om ervoor te zorgen dat jullie allebei in dezelfde richting gaan.
7 jaar is een lange tijd om bij iemand te zijn en geen goede basis te hebben gecreëerd voor een redelijke communicatie van emoties en verlangens. Doe het nu voordat het te laat is.
Ik hoop dat dit helpt,
Maffiabaas.
