Vraag Ik VRAAG:oef, waar moet ik beginnen. Nou, ik heb dingen aan mijn hoofd en ik heb niemand om mee te praten, behalve mijn 16-jarige dochter die voornamelijk verantwoordelijk is voor ons probleem en ik voel me vreselijk dat ze zich verantwoordelijk voelt als ik haar vertel wat er aan de hand is. Het begon ongeveer 6 maanden geleden. Mijn man trok zich geleidelijk van mij terug en de intimiteit stopte volledig. We waren meer kamergenoten geworden dan man en vrouw. Toen ik hem ermee confronteerde, zei hij dat toen ik de beslissing nam om mijn dochter bij de familie van haar beste vrienden te laten intrekken, dat de druppel was die de emmer deed overlopen. Mijn dochter was erg ongelukkig om bij ons te wonen, voornamelijk omdat ze hier geen vrienden had en ze een hekel had aan haar school, je weet wel typische tienermeisjesdingen, denk ik. Nou, ze vroeg me op een dag of ze bij haar beste vrienden kon gaan wonen, ongeveer 40 mijl verderop. Ik wilde niet dat ze ongelukkig zou zijn, dus ik zei ja. Toen ik mijn man erover vertelde, die trouwens niet haar vader is, haar vader is ongeveer 10 jaar geleden overleden, hij zei echt niet, als zij gaat, ga ik. Hij beweert dat de familie van haar beste vrienden disfunctioneel is en trouwens, de vader van haar vriend was de beste vriend van mijn man totdat hij weer drugs ging gebruiken en geen contact meer met mijn man zocht. In feite, zo heb ik mijn man leren kennen via de vader van deze meisjes. Ik nam hem niet serieus toen hij nee zei, want in het verleden, als we ruzie hadden en hij zei dat hij zou vertrekken, deed hij dat niet, dus ik dacht dat hij aan het bluffen was. Nou, omdat ik haar toch liet gaan dat vertelde mijn man dat ik niet om hem gaf en dat mijn dochter verwend is en altijd haar zin krijgt. Toen hij zich van me terugtrok, kreeg ik argwaan dat hij misschien iemand anders zag. Ik keek naar zijn mobiele telefoon met berichten die klonken alsof hij was. Toen ik hem ermee confronteerde, zei hij dat dit niet mijn berichten zijn, het zijn e-mails die naar mijn telefoon zijn gestuurd door mensen die ik niet eens ken. Toen deed hij zijn mobiel op slot zodat ik er niet meer in kon. Dus ik keek naar zijn e-mailaccount dat ik voor hem had ingesteld, dus ik kende zijn wachtwoord. Ik vond een bevestiging van een luchtvaartmaatschappij van een kaartje dat hij met hem en deze andere vrouw had gekocht, die ik van de sportschool ken als de passagiers die naar Vegas gingen, waarvan hij me vertelde dat hij dat weekend naar Arizona ging voor een conferentie voor een conferentie. Toen ik hem ermee confronteerde, zei hij dat hij dat met opzet in zijn e-mail had gezet om me te testen om te zien of ik zijn e-mail aan het checken was, HA! kun je het geloven? Uiteindelijk gaf hij later toe dat hij me geen pijn wilde doen en daarom vertelde hij me niet de waarheid. Vanaf dat moment ben ik naar beneden verhuisd naar de bank. Hij wilde verhuizen, maar kon het zich niet veroorloven, bovendien gaat hij niet ergens anders wonen en op twee plaatsen huur betalen. Ik kan het me nu ook niet veroorloven om te verhuizen, dus we zijn gescheiden maar wonen samen. Ik vond ook zijn bankafschrift waarop al het geld te zien was dat hij duidelijk aan iemand anders uitgaf. Het toonde de Vegas-reis inclusief een show, restaurants, Victoria Secret, enz. Ik was verpletterd omdat hij tijdens ons huwelijk van 6 jaar nooit moeite met me deed. We gingen nooit uit eten, films, niets. We gingen naar Vegas om te trouwen en hij deed alleen maar slapen. Hij slikt medicijnen tegen rugpijn. Hij werd midden in de nacht wakker en ging naar het casino om te gokken. Hij verwachtte dat ik zou vragen wanneer ik iets wilde doen en ik was eraan gewend dat mijn eerste man alle plannen maakte en hij was eraan gewend dat zijn tweede vrouw alle plannen maakte. Ik heb het hem niet gevraagd omdat hij alleen maar slaapt als we thuis zijn en ik voelde dat als hij echt iets wilde doen, hij het zou regelen, ik wilde niet dat hij zich verplicht voelde omdat ik het vroeg. Dus je kunt je voorstellen hoe gekwetst ik ben op dit moment dat hij duidelijk tijd doorbrengt met iemand anders, iemand die ik ken en die probeerde vriendschap met me te sluiten en me altijd vroeg om een klant van haar te worden omdat ze een personal trainer is. Ik heb haar zelfs een keer een sms gestuurd en gezegd dat ik weet dat je mijn man ziet, je mag hem hebben, ik wil hem niet, enz. mijn man zei dat ik me moest verontschuldigen omdat ik haar daarvan beschuldigde omdat ze gewoon vrienden zijn. Als een dummy deed ik dat en ze antwoordde door te zeggen dat ze het volledig begrijpt en dat ze boos was op mijn man omdat hij van me wilde scheiden. Ik weet niet wat ik moet denken, het kan iemand anders zijn. Ik ben geobsedeerd geraakt door erachter te komen en ik blijf de geschiedenis controleren van websites die hij bezocht om hem ergens op te betrappen. Gisteravond zei hij bijvoorbeeld dat hij ging werken, wat ik geneigd ben te geloven omdat hij een technicus is die airconditioning repareert in een groot warenhuis voor meer dan één provincie en soms 's nachts moet werken. Nou, ik ging op zijn computer kijken en inderdaad, er was een website voor een bioscoop waar hij naar keek. Ik nam aan dat hij met deze persoon naar de film ging, dus ik reed daarheen en zag zijn bedrijfsbusje waarin hij rijdt niet, omdat ik zijn vrachtwagen gebruik sinds mijn zoon met mijn SUV is gecrasht. Ik dacht dat hij misschien naar haar huis reed en haar auto nam, dus ik wachtte ongeveer 20 minuten en zag niets, dus ging ik weg. Ik was waarschijnlijk te vroeg of te laat volgens het filmschema dat ik zag. Hoe dan ook, ik heb genoeg gelucht, enig advies?
ANTWOORD:Hallo Lynne~
Je weet toch dat dit absoluut niets te maken heeft met het verhuizen van je dochter of haar? Hij gebruikt dat als een excuus om te handelen zoals hij is geweest. Van alles wat je hebt beschreven, heb je waarschijnlijk gelijk en hij heeft/heeft iemand anders gezien. Luister naar je instinct, ze waren er met een reden en dat is om je te vertellen wanneer iets goed voelt of niet. Luister naar ze en vertrouw ze, ze zullen je nooit verkeerd sturen, dat is een belofte. Dus als je diep in je hart gelooft dat hij je bedriegt en iemand voor de gek houdt en te eten geeft, dan heb je waarschijnlijk gelijk met deze hele kwestie van bedrog. Zijn daden spreken luider dan deze woorden ooit zullen zeggen. Toen mijn eerste man me bedroog, de eerste keer dat ik er absoluut niets van wist (hij speelde vals met collega's), begon ik iets te vermoeden naarmate de tijd verstreek en mijn instinct had gelijk, hoewel ik geen concreet bewijs had . De eerste keer als een idioot vergaf ik hem en nam hem zelfs terug. Hij veranderde niet en het duurde niet lang voordat hij zijn oude trucjes weer uithaalde (niet slechts één, twee keer, maar hij speelde vijf keer vals, dat weet ik zeker, ook al zal hij het tot op de dag van vandaag in mijn gezicht ontkennen), maar ik wist beter. Hoe dan ook, het veroorzaakte ook grote problemen tussen ons. De laatste druppel kwam toen ik zwanger was en in het ziekenhuis beviel van ons derde kind en hij bedroog en ging met haar uit (zoals hij bij vele gelegenheden deed). Ik schopte hem tegen de stoeprand en dwong hem om weg te gaan. Hij ontkende het natuurlijk allemaal, zei dat het hem speet en wilde dingen laten werken... bla... bla... bla. Ik was klaar, ik had er genoeg van en wist in mijn hart dat hij nooit zou veranderen. Ik verhuisde terug naar huis was een alleenstaande moeder van drie kleine kinderen (de jongste een baby van vijf weken oud), diende een scheiding in (dit was de tweede keer dat ik een aanvraag indiende, maar besloot door te gaan met de scheiding na al zijn loze beloften) en was vastbesloten om verder te gaan met mijn leven en voor eens en altijd gelukkig te zijn. Het was de moeilijkste, maar beste beslissing van mijn leven tot op de dag van vandaag, en ik heb er GEEN spijt van dat ik niet één keer van hem gescheiden ben.
Echtscheiding is een moeilijk iets om door te gaan, maar soms is het een noodzakelijk kwaad voor een persoon om te doen. Als hij je niet kan geven wat je wilt, nodig hebt, verlangt, verdient en verwacht in dit huwelijk, dan moet je verder gaan met je leven zonder hem erin. Het komt goed, je herstelt en je zult uiteindelijk gelukkiger zijn na verloop van tijd. Het duurt even voordat je je beter en gelukkig gaat voelen als je moeilijke tijden in je leven doormaakt. Het wordt makkelijker, dat beloof ik. Waarom zou je bij iemand zijn die zich niet aan je kan binden en open en eerlijk tegen je zijn? Een echtgenoot wordt verondersteld open, eerlijk, liefdevol, zorgzaam en vooral respectvol te zijn voor zijn partner. Hij is momenteel niet in staat om je te geven wat je nodig hebt/verdient in dit huwelijk. Misschien is het maar het beste, ook al is het op dit moment pijnlijk om te doorstaan, dat je je verliezen beperkt en verder gaat met je respectvolle leven. Stop met proberen zo hard te graven naar wat hij verbergt, het zal je pijn alleen maar verlengen en je nog wrokkiger en bozer maken naarmate je meer te weten komt. Doe jezelf dat niet aan, het is het uiteindelijk niet waard. De keuze is aan jou en het is er een die alleen jij kunt maken. Dus hoewel je geen controle hebt over hoe hij handelt, heb je wel controle over hoe je op hem reageert (en ook op anderen). Hij kan je niet minderwaardig laten voelen zonder jouw toestemming. Onthoud dat. Ik hoop dat dit je wat helpt.
---------- OPVOLGEN ----------
VRAAG:Geen vraag, ik wilde alleen zeggen voordat ik uw antwoord las, dat ik al verder was gegaan. Je had gelijk, hoe meer ik bleef graven om erachter te komen wat hij verborg, hoe meer pijn het deed. Mijn dochter zei zelfs dat ik verder moest gaan en hem moest vergeten omdat hij een klootzak is. Ik heb me eindelijk geabonneerd op match.com en ik heb nu de tijd van mijn leven. Ik ging op een paar dates en nu heb ik het gevoel dat ik niet langer wordt tegengehouden in mijn leven. De afgelopen 10 jaar voelde mijn leven alsof het door hem werd vastgehouden. Ik dacht dat ik me de rest van mijn leven ellendig zou voelen. wat hij deed, maakte het voor mij gemakkelijker om uit te gaan en iets te doen, dus het was waarschijnlijk de bedoeling. Hij vertelde me altijd dat hij niet het gevoel had dat ik zoveel van hem hield als hij van mij. Over mijn dochter, het was niet alleen haar verhuizing, het was ook dat ik haar toestond om bij haar vriendjes te overnachten en hem er niets over te vertellen. Ook gebruikte hij een creditcard die hij me gaf voor noodgevallen die ik wel voor eten gebruikte, maar ik liet haar me ook overhalen om ook dingen voor haar te kopen. Hij was het beu om de rekening te betalen. Maar toch, je hebt gelijk, hij gebruikte het als een excuus om ons huwelijk te beëindigen. Hij vertelde me dat hij zei dat het toen voorbij was toen dit allemaal gebeurde, maar dat deed hij niet, hij zei dat deze dingen tijd nodig hebben om weer normaal te worden. Ik wachtte op hem om rond te komen en in plaats daarvan stapte hij uit. Hij maakte ook opmerkingen dat mensen vals spelen omdat ze iets nieuws willen of die opwinding die ze in het begin hadden. Ik verveelde me zo met hem, maar ik zou niet vals hebben gespeeld. Nu zijn we gescheiden, dus ik voel me goed nu ik met andere mensen kan daten. Hij had ook op een gegeven moment gezegd:jij doet wat je wilt, en ik zal doen wat ik wil. Dat kon ik tot nu toe niet. Bedankt voor het advies.
Vooruit gaan
Antwoord Hallo Lynne~
Soms is het moeilijkste om de eerste stap te zetten en er dan ook echt mee door te gaan. En dat is alles wat nodig is om je leven weer op orde te krijgen en te gaan leven en eindelijk gelukkig te zijn. Dat is wat je hebt gedaan en wees trots op jezelf dat je dit hebt gedaan, het is voor niemand gemakkelijk om te doen. Ik wens je veel succes met je inspanningen in het leven. Onthoud dat het leven echt is wat je er zelf van maakt!
