Vraag Ik ben 23 en verliefd geworden op een mooie man. Hij is ouder dan 34, ons leeftijdsverschil is geen probleem. Wij gaan dit jaar in oktober trouwen.
Hij was eerder getrouwd, zijn eerste vrouw had cystische fibrose en stierf 8 jaar geleden op 27-jarige leeftijd. Hoewel ik er geen twijfel over heb dat hij van me houdt en dezelfde liefde voelt als voor zijn eerste vrouw, kan ik niet anders dan het gevoel hebben dat ik dat nooit zal zijn goed genoeg en soms vraag ik me af of hij zou willen dat zij hier nog was en niet ik.
Ik heb veel schuldgevoelens over de manier waarop ik me tegenover haar voel, omdat ik vaak gedachten heb van jaloezie en soms zelfs wrok omdat ik weet dat ze veel voor hem betekende. Soms denk ik zelfs dat ik blij ben dat ze er niet is.
Ik denk elke dag aan haar, soms praat ik met haar over dingen en zeg ik dat het me spijt, soms ben ik boos.
Ik kan gewoon niet over dit gevoel heen komen dat ik hem nooit zo gelukkig zal maken als zij kon en ik wil mijn leven niet op de tweede plaats voelen. Met deze slechte gevoelens jegens haar voel ik me schuldig als ik de pijn zie die hij zou hebben doorgemaakt en ik wil het gewoon allemaal voor hem wegnemen omdat ik van hem hou.
Hij heeft ook 2 tatoeages ter ere van haar die ik haat, ik voel dat ze los van zijn lichaam zijn dat niet van mij is, ik vermijd hem daar aan te raken en probeer zelfs niet naar ze te kijken.
Ik denk dat mijn vraag is hoe ik hier overheen kom, hij is over zijn verlies, waarom maak ik er zo'n groot probleem van. Waarom maakt het me zo van streek en ben ik een vreselijk persoon omdat ik jaloers ben op de tijd die ze deelden.
Ik heb haar nooit ontmoet, hij had nog een relatie na zijn vrouw voor mij en zei dat ze er nooit een probleem mee had. Waarom verpest het me zo.
Help alstublieft
Groetjes Jess
Antwoord Hallo Jess,
Bedankt voor het schrijven.
Wat een manier om een huwelijk te beginnen. Maar het klinkt alsof je toekomstige echtgenoot zijn overleden vrouw niet in je gezicht gooit, JIJ wel! Ik weet zeker dat die vrouw een geweldige vrouw was, maar als ze cystische fibrose had, was ze het grootste deel van haar leven ziek, en ik weet zeker dat dat het grootste deel van haar energie en concentratie in beslag nam. Wat ik wil zeggen is, ik wed dat haar ziekte het grootste deel van haar identiteit in beslag nam en wie ze was. Sommige mensen voelen zich aangetrokken tot mensen met problemen zoals ziekte en vinden het leuk om verzorgers te zijn ... professionals in de geestelijke gezondheidszorg noemen ze codependent. Maar mensen die gezond zijn, verzorgen de zorg bij ziekte of problemen, maar dat is niet wat hen aantrekt. Als je toekomstige echtgenoot de gezonde man is, hoop ik dat hij is, hij deed wat hij moest doen om zijn vrouw te helpen toen ze hem nodig had, maar hij is waarschijnlijk helemaal opgelucht een jonge vrouw te hebben ontmoet die gezond en levendig is -- Jij!
Mensen zijn geboren om betekenis te geven aan dingen. Neem bijvoorbeeld een slang. Voor sommige mensen is een slang iets om bang voor te zijn -- ze geven een zeer negatieve betekenis aan de aanwezigheid van een slang. Andere mensen genieten van slangen als huisdieren, en ze zouden slangen een positieve betekenis geven. Je kunt elk onderwerp op aarde nemen en mensen zullen het een andere betekenis geven -- goed, slecht en alles daartussenin. Wij mensen komen in de problemen wanneer we betekenis geven aan dingen die ons doen lijden, en om de een of andere reden geef je een betekenis aan de eerste vrouw ... wie ze was ... haar betekenis aan je toekomstige echtgenoot, en het veroorzaakt jou lijden. Dus ik vraag je, wat zijn de gedachten die je jezelf vertelt die dit veroorzaken? Wil je zeggen dat ze beter was dan jij, dat hij meer van haar hield dan van jou? Doe alstublieft zelfonderzoek en beantwoord deze vraag. Dan wil ik dat je op zoek gaat naar solide bewijs om de gedachten die je hebt te bewijzen. Als je bijvoorbeeld denkt dat ze beter was dan jij, wil ik dat je solide bewijs vindt dat ze beter is dan jij -- ik zeg dit omdat ik denk dat je het niet zult vinden. Ja, ze was misschien geweldig, maar beter dan jij, lieverd? Ik betwijfel het.
En tatoeages? Dat zijn gewoon dingen die mensen zichzelf op dat moment aandoen. Dat weet je toch wel?? Als de meeste mensen tatoeages konden wissen met de namen van oude liefdes, zouden ze dat doen. Maar hoe dan ook, je verloofde hield wel van die vrouw toen hij dat op zijn lichaam deed, dus daar was hij op dat moment. Kun je het gewoon zien als een historisch artefact in plaats van waar zijn hart nu is?
Uiteindelijk raad ik je aan om naar jezelf te kijken en naar alles wat je hebt -- het allerbelangrijkste is je gezondheid!! Focus op wat je te bieden hebt. Ik weet zeker dat zijn overleden vrouw een goede vrouw was... maar zij is niet hier, JIJ bent!! Misschien kun je haar in je gedachten laten rusten met een kleine ceremonie of ritueel -- alleen tussen jou en haar. Doe wat je nodig hebt dat gezond voor je is, en dat zal je helpen om vooruit te komen en niet vast te zitten in dingen die er niet meer toe doen.
Veel succes lieverd - ik hoop dat dit helpt.
Dokter Becky
