Vraag Hallo S. Kessler,
Ik merkte dat mijn man van 12 jaar (samen 15 jaar als koppel) gewoon niet zichzelf was de afgelopen week of zo sinds zijn semester voor school voorbij was (hij zit in Pre-med), dus ik benaderde hem over wat er mis was, omdat hij leek afstandelijk en gedroeg zich vreemd tegen mij. Hij flapte eruit dat hij ongelukkig is. Hij zei dat hij zin had om weg te gaan, en dat hij gewoon heel ongelukkig was. Dit gebeurde 2 dagen voordat we zouden vertrekken voor de kerstvakantie om zijn familie in Californië te bezoeken. We vervolgden onze reis naar Californië. Tijdens onze reis was hij nog steeds erg afstandelijk en gaf hij me geen nieuwe informatie. Dit maakte me kapot, niet wetend hoe ik hem moest helpen of zelfs maar wat ik moest doen om meer informatie van hem te krijgen, omdat hij zo "afgesloten" lijkt. Nadat hij naar hem toe was gekomen en hem min of meer had laten weten dat ik de non-communicatie niet langer aankon, zei hij dat hij zo snel mogelijk wilde verhuizen en wat ruimte wilde krijgen, wat tijd voor zichzelf. Ik ben er kapot van. Ik wist dat de ernst van de situatie behoorlijk hoog was en ik verwachtte dat we zo snel mogelijk in therapie zouden gaan, maar ik had nooit gedacht dat hij eerder zou vertrekken.
Dit is de persoon met wie ik dacht dat ik de rest van mijn leven zou zijn. Hier zijn enkele basisprincipes van wat ik wel weet over algemene problemen met onze relatie:We hebben problemen met intimiteit. We komen allebei uit gebroken gezinnen met afwezige ouders en geen echte rolmodellen om van te spreken. Ik ben 35, hij is 39. Dit is het eerste huwelijk voor ons beiden.
Ik weet niet welke andere informatie u op dit gebied zou kunnen helpen.
Mijn belangrijkste vraag is, heb ik enige hoop als hij vertrekt voordat we naar de counseling gaan? Hij zegt dat hij vastbesloten is om naar counseling te gaan, maar hij zei niet "optimistisch" te zijn. Hij heeft het gevoel dat we al zo lang samen zijn en dat de problemen waarvan hij denkt dat er aan gewerkt moet worden, gewoon te overweldigend zijn. Aan de andere kant ben ik bereid om 100% te geven om het te laten werken. Ik ben al begonnen met het lezen van boeken over relaties en het geeft me meer hoop dat er aan de dingen ten goede kan worden gewerkt.
Hij probeert deze week weg te gaan, het gaat allemaal zo snel dat ik het niet eens allemaal kan bevatten. Het ene moment was mijn leven normaal, en het volgende is het aan mijn voeten verfrommeld.
Antwoord Hallo Christine~
Probeer hem ervan te overtuigen niet zo snel en abrupt weg te gaan, anders krijgt hij er misschien spijt van. Het is een slecht idee om iets te doen in het heetst van de strijd en om irrationele beslissingen te nemen als je van streek bent en je ergens niet prettig bij voelt. En als je besluit om het uit te werken, dan zal hij de pijn hebben om weer naar binnen te gaan, je opnieuw te leren kennen, helemaal opnieuw te beginnen, enz. In plaats daarvan zeg je hem dat je hem graag zijn ruimte geeft wanneer hij dat nodig heeft /wil het. B/c ben je bereid om te doen wat nodig is om dit huwelijk te laten werken. Vertel hem dan over 6 maanden als de dingen niet beter worden en hij geen verbetering in je relatie ziet en hij nog steeds wil verhuizen, dan steun je die beslissing. Op dit moment is hij het aan jou en het huwelijk verplicht om er op zijn minst aan te werken. En wegrennen om tijd voor zichzelf te hebben, is op dit moment niet het antwoord. Het voegt alleen maar de problemen toe die je hebt en wat hij voelt. Als hij toegewijd is aan jou en het huwelijk zoals hij beweert te zijn, dan zal hij naar je luisteren en je suggestie aannemen en in ieder geval proberen de stappen te doorlopen om te zien of het huwelijk daadwerkelijk kan verbeteren en met de tijd beter kan worden. Met counseling kan hij alleen gaan als hij dat wil (naar dezelfde huwelijksconsulent) en zijn problemen ventileren, suggesties krijgen over hoe dingen te verbeteren, de problemen in het huwelijk objectief bekijken en zich niet meer voelen zoals hij zich momenteel voelt.
Hoe dan ook, als hij nog steeds standvastig weigert, dan is er niet echt veel dat je kunt doen en zijn acties zullen zeker veel luider spreken dan zijn woorden. Hij kan zich gewoon overweldigd voelen, het punt is dat hij zich zo voelt met een reden en je moet tot op de bodem uitzoeken waarom. Dit is misschien iets dat je niet wilt horen of onder ogen wilt zien, maar ik denk dat je hem moet vragen of er iemand anders is bij wie hij betrokken is en hem vragen of dit niet de reden is waarom hij dit doet en zich zo gedraagt. Het zal je misschien verbazen en als je het niet vraagt, zal hij die informatie niet aan je onthullen, tenzij je hem specifiek vraagt of hij zich daarom op deze manier gedraagt. Ik garandeer je dat er een reden voor is, b/c niemand vraagt op deze manier voor niets.
Afgezien daarvan doe je alles goed door te proberen jezelf te verbeteren, boeken te lezen, jezelf over dingen te informeren en zoveel mogelijk informatie te krijgen over huwelijksverbetering, zelfverbetering, enz. Als het erop aankomt dat hij wil scheiden, op je kunt tenminste weglopen in de wetenschap dat je alles hebt gedaan wat in je macht lag om te proberen het huwelijk te redden. Waar het hier uiteindelijk op neerkomt zijn zijn persoonlijke keuzes in deze. Zoals ik al eerder zei, als hij echt van je houdt en 110% aan je toegewijd is, dan zal hij dat aan jou laten zien en bewijzen en ook aan zichzelf en het huwelijk werken. Focus op jezelf en hij zal doen wat hij gaat doen. Probeer er niet bij stil te staan en raak nu depressief of overstuur. Ik weet dat het makkelijker gezegd is dan gedaan. Maar je moet weten dat als het huwelijk zou mislukken, je alles hebt gedaan wat je kon om het te redden, en dat de keuze op zijn schouders rustte en dat hij degene was die weigerde zichzelf te veranderen en te verbeteren en zijn deel in dit huwelijk te doen. Als dat het geval is, geef jezelf dan niet de schuld, je hebt het geprobeerd en dat is alles wat je kunt doen. Op dit moment is alles wat je kunt doen het leven van dag voor dag te nemen en elke dag te leven zoals hij komt. Als je nog vragen hebt, stel ze gerust.
