Vraag mijn man en ik zijn negen jaar samen en vijf van die jaren getrouwd. Hij heeft me verschillende keren verlaten, maar we zijn die keren weer bij elkaar gekomen. hij heeft me weer verlaten en we zijn nu bijna 2 jaar uit elkaar. Ongeveer 3 maanden nadat hij me verliet, begonnen we elkaar weer te zien. ik hou van deze man met heel mijn hart en ziel, maar ik vraag me af of ik hem gewoon moet opgeven en voor de rest van mijn leven alleen moet zijn, omdat ik denk dat als we getrouwd zijn, we niet gescheiden van elkaar zouden moeten leven. hij gaat niet naar counseling, weigert te gaan. hij is de eerste man van wie ik ooit echt en echt heb gehouden, maar ik ben hier zo depressief over dat ik echt moet weten wat ik moet doen, alles waar je me mee kunt helpen zou worden gewaardeerd, bedankt, cherie
Antwoord Hallo Cherie~
Als hij weigert met je samen te werken en je te helpen dit huwelijk op te lossen, en je kunt dit zeker niet alleen. Dan, ja, misschien wordt het tijd dat je eindelijk verder gaat met je leven zonder hem erin. Het zal niet gemakkelijk zijn om te doen, maar het is iets dat je moet doen om je leven weer op de rails te krijgen.
Er is maar zoveel dat je als één persoon in een huwelijk kunt doen. Je kunt het niet allemaal alleen doen. Het huwelijk is een partnerschap, het gaat over twee personen die samenwerken als een team, teamwerk doen en elkaar ondersteunen. Hij wil of kan je niet geven wat je wilt, nodig hebt en verdient in dit huwelijk. Je moet stoppen hem dit aan te laten doen en je naar zijn niveau te laten zakken. Alleen jij kunt deze beslissing nemen.
In de negen jaar dat je bij elkaar bent, heb je niet bij elkaar kunnen blijven en dingen uit kunnen werken. Het wordt tijd dat je hier iets aan gaat doen. Het is wat het is. Als het nu nog niet is gelukt, is de kans groot dat het uiteindelijk helemaal niet gaat lukken. Het maakt het des te moeilijker omdat hij de liefde van je leven is en je alleen echt verliefd bent geweest op hem. Maar hij weerhoudt je ervan om je leven ten volle te leven.
Ik raad je ten zeerste aan om wat individuele begeleiding voor jezelf te krijgen om je te helpen hier overheen te komen. Je moet je op jezelf concentreren en niet meer op hem. Je moet jezelf beter maken en leren gelukkig te zijn. Het wordt een lang en langzaam proces, maar je kunt het. Je kunt alles doen waar je zin in hebt. Die keuze moet je toch maken.
