Vraag Mijn man is verschrikkelijk; humeurig, negatief en asociaal. Hij vertelt leugens over domme dingen en overdrijft veel. Hij heeft totaal geen gevoel voor humor. We zijn 6 jaar getrouwd. Toen ik met hem trouwde, was ik alleenstaande moeder met een 8-jarige dochter. Hij is altijd humeurig en gemeen tegen haar geweest. We hebben samen nog twee kinderen van 4 en 2 jaar.
De eerste vijf jaar van ons huwelijk woonden we in zijn geboorteplaats. Zijn ouders boden geen steun aan de kinderen en ik stond er alleen voor, zonder vrienden. Maar ik ben een positief mens en ik deed mijn best om me te settelen. Ik liet me omscholen en werd schrijver en journalist, zodat ik vanuit huis rond de kinderen kon freelancen. Ik heb een boek gepubliceerd en ben nu bezig met het schrijven van mijn tweede boek. Ik heb een agent en publiceer mijn werk regelmatig in tijdschriften. Als mijn man in een bijzonder slecht humeur is, breekt hij voorwerpen en slaat hij tegen muren. Hij heeft nooit zijn hand opgestoken naar mij of de kinderen, maar hij heeft mijn computer en die van mijn dochter stukgeslagen en verontschuldigde zich niet. Ik voel dat hij jaloers is op mijn werk.
Toen besloot hij dat we 650 mijl verder moesten verhuizen naar mijn geboortestad. Ik wilde niet gaan omdat de kinderen gesetteld waren, maar hij stond erop en zei dat als hij nog een minuut langer in die stad zou blijven, hij zelfmoord zou plegen, hij zo ongelukkig was. Hij maakte lange dagen en had geen vrienden.
Dus we zijn verhuisd en wonen hier nu 6 maanden, en ik heb mijn familie en vrienden weer in de buurt. Mijn moeder helpt met de kinderen en ik kan nu veel naar Londen reizen om klanten te ontmoeten. Maar nu zegt mijn man dat hij het hier niet leuk vindt en terug wil naar waar we eerder waren. Mijn oudste dochter is opgetogen omdat ze haar vrienden mist. Ze zetten me allebei onder druk om te verhuizen, en ik heb met tegenzin ingestemd omdat het een leuke stad is om de kinderen op te voeden.
Maar ik ben bang dat we dezelfde problemen zullen krijgen als voorheen. Mijn oudste dochter was betrokken bij een slechte menigte, ik had geen vrienden of familie, en mijn man dreigde zelfmoord te plegen.
Hij is nooit gelukkig, altijd ellendig, en ik denk dat dit het geval zal zijn waar we ook zijn. Hij lijkt het heerlijk te vinden om overal iets op aan te merken en zoekt naar manieren om ruzie te maken. Hij is kwetsend en gemeen tegen mijn dochter en maakt haar aan het huilen.
Aan de andere kant is hij een goede verzorger en is hij altijd trouw geweest. Ik heb me zorgen moeten maken dat hij vals speelt, te veel drinkt, enz.
Maar ik heb genoeg van zijn negativiteit en slechte humeur. We hebben al maanden geen seks gehad omdat ik zo boos ben over de manier waarop hij ons behandelt.
Antwoord Hallo Helen~
Je mag in geen geval teruggaan naar waar je ooit was. Als hij nu niet gelukkig is, zal hij nooit gelukkig zijn, waar je ook woont. Je moet voet bij stuk houden en hem zeggen, nee, je weigert pionnen te zijn in zijn persoonlijke oorlog met hemzelf. Alleen omdat hij zo ongelukkig is, geeft hij hem niet het recht om jou en alle anderen om hem heen ongelukkig te maken. Je moet tegen hem opkomen en hem nee zeggen. Het is niet in het belang van de kinderen of van jou. Hij kan gaan als hij wil, dat je klaar bent met het spelen van zijn spelletjes en met zijn kinderachtige gedrag als hij zijn zin niet krijgt. Je kunt niet toestaan dat hij jou en de kinderen dit blijft aandoen. Het eist al een enorme tol van je dochter, vandaar dat ze met het verkeerde publiek omgaat. Hij heeft een slechte invloed op het gezin en vooral op je oudste kind. Haar geestelijke gezondheid en welzijn kunnen niet meer in gevaar komen dan het al is.
Het is moeilijk om in een positie te worden gebracht waarin je je nu bevindt. Maar hier moet iets toegeven en je bent gewoon niet bereid om gepest te worden om weer te verhuizen. Je hebt familie en vrienden als ondersteuningssysteem. Waarom zou je dat zo gewillig en vrijelijk voor hem opgeven? Het is het aan het eind van de dag niet waard. Hij heeft een soort van professionele hulp nodig voor zijn depressie en stemmingswisselingen. Ik durf zelfs te zeggen dat hij misschien lijdt aan een bipolaire stoornis. Het kan onmogelijk zijn om met iemand om te gaan, waardoor het moeilijk wordt voor het hele gezin.
Je moet nu beslissen wat je aan deze hele beproeving wilt doen. Eén ding is echter zeker, dit kan niet langer doorgaan als hij je blijft pesten. Dus hoewel je geen controle hebt over hoe hij handelt (of hoe anderen), heb je wel controle over hoe je op hem reageert. Hij kan je niet minderwaardig laten voelen zonder je toestemming. Uiteindelijk is het de juiste keuze om met je hart te gaan en te doen wat goed is voor jou en de kinderen. Dit gaat niet meer om hem, het gaat om jou en de kinderen. Hij moet ophouden zo onvolwassen en egoïstisch te zijn.
