Vraag Ik ben 7 jaar getrouwd met mijn man en we hebben een zoontje van 6 jaar. Voordat we trouwden, woonden we 5 jaar samen. Na een jaar realiseerde ik me dat hij een zeer ernstig drank- en drugsprobleem had - hij verloor bijna zijn baan, hij werd verschillende keren aangehouden voor rijden onder invloed (maar geen DWI omdat hij bij wetshandhaving had gezeten). Hij was ook een drugsgebruiker. Het leven was verschrikkelijk en toen ik genoeg moed verzamelde om te vertrekken, ging hij naar een afkickkliniek. Plotseling was hij geweldig en twee jaar later trouwden we. Na de geboorte van mijn zoon begon mijn man weer over drinken te praten. Hij ging niet meer naar de AA en uiteindelijk, na twee jaar huwelijk, begon hij af en toe te drinken. Zo gaat het de afgelopen vijf jaar. Als hij drinkt, wordt hij verpletterd. Maar hij drinkt maar om de paar maanden of om de paar weken. Hij zegt dat er niets mis is met hem en zijn familie en vrienden zijn het erover eens dat ik overdreven reageer door me hier druk over te maken. Maar hij is meerdere keren dronken naar huis gereden, dronken geworden op speciale dagen (mijn tweede moederdag) en afgelopen zomer ging ik het land door voor een workshop en op de tweede avond dat ik weg was, kon ik geen vat krijgen op hem op zijn mobiel of de huistelefoon. Drie uur later, toen hij antwoordde, had hij vrienden bij ons thuis en ze waren allemaal kapot. Mijn zoon lag boven te slapen. Voor het grootste deel is hij een goede man en meestal nuchter, maar hij liegt veel over het drinken, wat ook weer maar af en toe is. Hij zegt dat hij het onder controle heeft, maar elke keer dat hij drinkt, wordt hij vernield en het maakt me kapot. Hij zegt dat ik er overheen moet komen.
Na het incident toen ik wegging, was ik zo boos, voor het eerst in onze geschiedenis, dat ik bijna een affaire kreeg met een andere man. Ik ben 37 en viel alsof mijn leven aan me voorbij ging. Mijn man en ik hebben 2 jaar in therapie gezeten, maar nu voelt hij dat het allemaal in mijn hoofd onze problemen is en hij weigert zelfs maar naar therapie te gaan. Ik ben ten einde raad. Ik ben bang om de rest van mijn leven alleen te zijn, maar mijn leven maakt me nu ellendig. Ik vertrouw niet wat hij zegt - toen we samenwoonden in zijn zware drinkdagen voordat we trouwden, bedroog hij me een paar keer toen hij dronken was. Ik weet niet of hij wat vrije tijd nodig had om te drinken of dat hij echt alcoholist is. In de afkickkliniek behandelden ze hem als een alcoholist/drugsverslaafde (cocaïne). Ik ben zo bang dat als ik blijf en zeg oké, drinken, het weer slecht wordt. Op dit moment vecht ik hem tegen zijn drinken en dat houdt het tot een minimum beperkt, maar hij liegt er veel over. Als ik zeg prima, drinken, kan het weer mis gaan. Op dit moment ben ik ellendig met zijn drinken om de paar weken. Moet ik het gewoon overdoen en van hem scheiden? Ik hou nog steeds van hem, maar ik ben meestal zo angstig en verdrietig.
Antwoord Hallo Jenn~
Hij is een alcoholist, daar bestaat geen twijfel over. Hij kan zijn drinken niet beheersen, en als hij drinkt, drinkt hij om verpletterd en dronken te worden. Een alcoholist is een persoon die zijn drinken niet onder controle heeft en vaak drinkt om dronken te worden. Eens een alcoholist, altijd een alcoholist. Als iemand naar AA gaat en in behandeling gaat, wordt hij een herstellende alcoholist genoemd. De reden hiervoor is dat er altijd een kans is dat ze een terugval krijgen en weer gaan drinken (soms is er ook niet veel voor nodig). Wist je dat het kind van een alcoholist 50% kans heeft om ooit in zijn leven alcoholist te worden?! Het is heel waar. Mijn vader was bijna zijn hele leven alcoholist. Hij kwam uit een familie van alcoholisten; zijn grootouders, zijn ouders, zijn broers, enz. Daarom raak ik de spullen nooit aan. Mijn zus had op een gegeven moment een serieus alcoholprobleem. Ze heeft een incident gehad toen haar zoon toen 1 jaar oud was, waarbij ze een ongeluk kreeg door drinken en rijden; ze hadden kunnen worden gedood of een onschuldig persoon hebben gedood. Gelukkig deed ze dat niet, maar ze kreeg er een proeftijd voor (ze vernielde haar auto en werd beschuldigd van DWI) voor 3 jaar vanwege haar acties. Dit heeft haar een zeer waardevolle les geleerd.
Je kunt hem niet veranderen als hij weigert te veranderen. Hij ontkent de hulp die hij zo hard nodig heeft. Hij zal waarschijnlijk de rest van zijn leven alcoholist zijn. Je wilt niet dat hij je mee naar beneden haalt. Dus waarom zijn gedrag blijven tolereren. Wist je ook dat het meest invloedrijke rolmodel in het leven van een kind de ouder van hetzelfde geslacht is?! Dus uw zoon zal hoogstwaarschijnlijk het gedrag van zijn vader op een bepaald moment modelleren. Hij zal opgroeien met de gedachte dat het normaal is om te drinken en zich te gedragen zoals zijn vader. Dat is een behoorlijk enge gedachte als je gaat zitten en er echt over nadenkt. Is het niet?! Dus je bent het aan je zoon verplicht om hem uit deze gevaarlijke situatie en uit de slechte invloed van zijn vader te halen.
U moet nu beslissen of u bij hem wilt blijven in het huwelijk. Of als je er eindelijk genoeg van hebt en besluit dat je eruit wilt. Welke beslissing je ook neemt, het zal niet gemakkelijk zijn. Dus misschien is het in je eigen belang (gezien wat je hebt meegemaakt) als je er serieus over nadenkt om van hem te scheiden.
