Vraag Hoi.
Ik ben momenteel verloofd, maar de relatie is zo rommelig, dat ik het niet zeker weet
zal overleven. Mijn toenmalige vriend heeft het in juli uitgemaakt. We leefden
samen, dus ik moest verhuizen. Ongeveer een week later kwam hij naar mijn nieuwe plek,
smeken om weer bij elkaar te komen. Ik moet zeggen dat we aan het daten waren voor
twee jaar, en hij ging heen en weer met het willen breken van het geheel
tijd, maar dit was de eerste echte breuk. Hij had wat fantasie over daten
een Aziatische vrouw (er was niemand in het echte leven, maar hij was vastbesloten om
vind dit fantasiemeisje).
De waarheid is dat hij al eens eerder getrouwd was, en volgens hem was het...
vreselijk. Ze kleineerde hem, bedroog hem, enz. Elke goede vriend en familie
lid van hem is ook gescheiden, en zijn ouders hadden een liefdeloze
zijn hele jeugd getrouwd.
Snel vooruit naar ons. We hadden in veel opzichten een ideale relatie, behalve die van hem
angst voor binding. Maar na weken van zijn vrijage en achtervolging (en a
huwelijksaanzoek) Ik stemde ermee in om weer in te trekken.
Dit is de kicker. Terwijl we uit elkaar waren, besloot ik mijn seksualiteit te verkennen
op manieren die ik altijd al had gewild, d.w.z. ik ging naar een swingersfeestje. De gastheer
toevallig nogal beroemd was, en nodigde me uit om deel uit te maken van zijn innerlijke
cirkel, op platonisch niveau ( We hebben niet "gezwaaid", maar we hebben wel een keer gekust, heel kort
)
Nu mijn man en ik weer bij elkaar zijn, is hij jaloers op mijn contact met de
beroemde man, en ik krijg het gevoel dat ik het mis heb om door te willen gaan met de
vriendschap. Ook weet mijn 'verloofde' nog steeds niet zeker of hij wil trouwen, en zo verder
bovendien vechten we de hele tijd, hoewel we de eerste twee jaar...
nooit gedaan.
Moeten we het proberen uit te werken? Advies krijgen? Of heb ik een fout gemaakt bij het nemen van
hij terug?
-Verliefd, maar bang, boos en gekwetst
Antwoord Hallo Meka~
Ik denk dat je verloofde veel onopgeloste problemen heeft. En daar moet voor gezorgd worden voordat je ermee instemt om met hem te trouwen. Anders zou je, als je met hem zou trouwen, een grote fout maken door de manier waarop deze relatie momenteel verloopt te geven. Zeg hem dat je niet met hem kunt trouwen totdat hij al deze problemen heeft opgelost. Het is beter om dit nu te doen dan veel later. Omdat je er spijt van krijgt als je nog langer wacht.
Ja, ik zou je ten zeerste aanraden om eerst zowel voor hem als voor jou individueel te adviseren, en daarna samen als koppel. Voorhuwelijkse counseling kan een goede zaak zijn, dit kan je helpen erachter te komen of je goed bent om met elkaar te trouwen. Of het inderdaad een grote fout zou zijn. Bovendien kun je erachter komen waarom hij zich zo gedraagt en aarzelt om bij je te zijn, enz. Hij doet dit tenslotte met een reden, maar de vraag is echter precies waarom.
Ik denk dat je iets te snel terug in deze relatie bent gestapt. En het is misschien een beetje een vergissing geweest op dit punt. De reden dat ik dit zeg is omdat hij absoluut niet klaar was, en je deed het omdat je medelijden met hem had en schuldig omdat hij je medelijden met hem liet voelen, enz. Dat is geen goede reden om weer samenkomen. Je moet ervoor zorgen dat dit is wat jullie allebei willen.
Het belangrijkste is dat je met je hart gaat en doet wat goed is voor JOU en wat JOU gelukkig maakt. Dit gaat niet altijd over hem. Je hebt ook gedachten en gevoelens. En je hebt hem om verschillende redenen verlaten (ook al is hij degene die je heeft gevraagd te vertrekken). Je moet ervoor zorgen dat dit ook is wat je wilt. Misschien is een proefperiode van scheiding wat je echt nodig hebt, om je hoofd leeg te maken en te zien wat je precies uit deze relatie wilt hebben, voordat je ermee instemt met hem te trouwen.
Ik ben helemaal voor het uitwerken van relaties als dat enigszins mogelijk is. Maar soms komt er een punt waarop het niet kan worden uitgewerkt, hoe hard of wat je ook probeert om het te redden. Het is gewoon niet de moeite waard om te vechten en al het andere dat je moet doorstaan.
Ik zou je ook willen aanmoedigen om met hem om de tafel te gaan zitten en serieus met hem te praten. Hij moet precies weten hoe je je hierdoor voelt. En wat je wel en niet wilt verdragen in deze relatie. Misschien kun je uiteindelijk je verschil uitwerken. Wat ik u uiteindelijk ook zeg of vertel, de beslissing wat u gaat doen ligt uitsluitend bij u. Het is wat je het prettigst vindt om te doen en door ook naar je hart te luisteren en te doen waar je het gelukkigst van wordt.
