Vastgelopen!!!!

Vraag
Oké, hier is de situatie. Mijn vrouw en ik zijn 14 jaar getrouwd. We zijn heel jong getrouwd (20) en we hebben twee kinderen van 10 &3. Een 16-jarige dochter uit haar eerste huwelijk (1 jaar) woont ook bij ons. In wezen zijn we gewoon uit elkaar gegroeid. Hoe pijnlijk het ook is om toe te geven voor ons beiden. Vanaf nu zijn we "onofficieel" gescheiden. Dit betekent dat we meer als huisgenoten leven dan wat dan ook. We zijn op het punt dat we ons klaarmaken om papieren woord voor de scheiding in te dienen. Mijn staat heeft een wachttijd van 1 jaar voor echtscheiding. Ze is het grootste deel van ons huwelijk een thuisblijfmoeder geweest en heeft een gediagnosticeerd probleem met depressie zolang ik haar ken. Omdat we in een gebied met hoge kosten wonen, is het voor ons niet erg praktisch om aparte woningen te hebben. Ik zou haar graag bij de kinderen in het huis laten blijven en een appartement in de buurt krijgen, maar ik kan de eindjes nauwelijks aan elkaar knopen. Ik maak me ook zorgen over hoe ze zou omgaan met de kinderen zonder mij om te helpen. Geen van ons beiden "haat" de ander, maar we kunnen gewoon niet meer samenleven. Om het nog erger te maken, heeft ze me verteld dat ze de dagelijkse activiteiten van het leven niet aan zou kunnen zonder mijn hulp, omdat ze dat in het verleden nooit heeft hoeven doen. Ik zorgde voor alles (d.w.z. rekeningen, bankzaken, belastingen, auto-onderhoud, pensioenrekeningen, huisonderhoud, enz.)

Dus, na dat alles, hier is mijn vraag. Ga ik scheiden van iemand die financieel, mentaal en emotioneel zo afhankelijk van mij is geworden, wetende dat als ik dat niet doe, we ons allebei ellendig zullen voelen en onze kinderen hoogstwaarschijnlijk ellendig zullen maken, als we dat nog niet hebben gedaan? Of moeten we gewoon getrouwd blijven en een gescheiden leven leiden?

Antwoord
Brian,
Ik heb een derde optie waar je misschien aan hebt gedacht, maar het leek te moeilijk om het ook echt te doen.
Waarom begin je niet de liefhebbende, zorgzame echtgenoot te zijn die je hopelijk ooit was. Maak je geen zorgen over je gevoelens. Begin met acties die laten zien dat je om je vrouw geeft. Vrouwen willen zekerheid. Je vrouw zegt dat het belangrijk is. Dit gaat niet meer om jou en je vrouw, het gaat om de 3 jonge levens die het zal beïnvloeden. Ik zou je willen aanmoedigen om het leven gemakkelijker voor je te maken. Ik geloof dat als je dit de komende 3-6 maanden doet, je een verandering zult zien in hoe je je niet alleen voelt, maar ook hoe je vrouw met je omgaat. Ik zou u willen aanmoedigen om dit harde werk voor uw kinderen te doen.
David
www.help4life.net