Love Beauty >> hou van schoonheid >  >> FAQ >> Vermaak en evenementen >> bruiloften >> Huwelijk

Lichaamstaal als bron van conflicten


Vraag
Kiya,

Ik ben nu bijna 6 jaar getrouwd. Ik ben ook een introvert. Privé ben ik echter heel open met mijn vrouw. Mijn houding op familiebijeenkomsten is altijd nors geweest. Toen ik onze relatie begon, merkte mijn vrouw dit al vroeg over mij op en verwierp het gewoon. Ongeacht of mijn of haar familie bij de familiebijeenkomst betrokken was, mijn houding is consistent geweest.
In de afgelopen jaren heeft deze houding haar geïrriteerd en ze heeft me gesmeekt om te veranderen. Dit is een bron van conflicten tussen ons. Toen ik haar vroeg om me te helpen, was haar antwoord dat ik een volwassene ben en het vermogen zou moeten hebben om te herkennen wanneer mijn lichaamstaal een negatieve uitdrukking weerspiegelt. In haar woorden, "wil ze me laten zien aan haar familie, maar mijn houding ontkracht elke poging die ze doet om me in een positief daglicht te stellen."
We zijn constant aan het kibbelen vanwege deze karakterfout, zo erg zelfs dat het heeft geleid tot gesprekken over een echtscheiding. Huwelijkstherapie heeft ook niet geholpen, omdat ze vindt dat het niet haar plicht is om als moeder voor mij op te treden in mijn poging mijn karakterfout te corrigeren. Ik veronderstel dat mijn vraag is, hoewel ik hulp kan zoeken voor deze fout, is het echt mijn enige verantwoordelijkheid, als echtgenoot, om dit probleem zelf op te lossen om mijn huwelijk te redden?
Wat me ook verontrust, is dat ze buiten deze bijeenkomsten vooral vreugde noemt in ons huwelijk. Haar enige andere kritiek op mij als echtgenoot is dat ik niet erg nauwgezet ben bij het uitvoeren van taken/klusjes die ze van me vraagt, hoewel dit ook een tekortkoming is die veel voorkomt in andere aspecten van mijn leven buiten het huwelijk.

Antwoord
Beste Roger,
Een van de manieren waarop een partner respect voor zijn of haar partner krijgt, is om respect en waardering te krijgen van de ouders, vrienden, familieleden, collega's, zakenrelaties, kennissen, enz. van die ander. Dit is de reden waarom het zoveel mensen in relaties van streek maakt die indruk willen maken en één willen worden binnen een onbekende, in wezen vreemde familie-eenheid met de persoon met wie ze uiteindelijk zouden willen trouwen. Velen raken zo geobsedeerd door het gezin van hun partner, dat ze zich nauwelijks kunnen concentreren op de intermediaire relatie die het meest zorgen baart. Dit kan de reden zijn waarom uw vrouw geïrriteerd of overstuur is; doordat je je niet volledig op haar familie concentreert, waarin ze een deel van haar beschouwt en het eigenlijk net zo hard opneemt als zij is. Ze kan het gevoel hebben dat je niet hard genoeg je best voor haar doet (door gebrek aan aandacht van familieleden), waardoor ze het gevoel krijgt dat je niet genoeg om haar geeft of van haar houdt om moeite te doen met haar familie. Om een ​​succesvol huwelijk te hebben, zou het geweldig zijn om een ​​blij gezicht op te zetten terwijl je met welk gezin dan ook bent. Je hebt geluk dat je zulke geweldige opmerkingen kunt hebben die verder gaan dan deze hindernis. Klusjes thuis zijn iets dat elk huwelijk zou kunnen overwinnen, en voor mij lijkt het de minste van je zorgen. Elk stel dat ik ooit heb ontmoet, heeft op de een of andere manier een verandering, een inspanning of een positieve impact moeten maken op iemand in het leven van hun significante ander. Als we onze partners niet gelukkig willen maken, en we weten dat we ze gelukkig zullen maken door het meest bij te dragen aan degenen van wie ze houden, dan zullen we niet op dezelfde manier worden bekeken als naar de meesten zal worden gekeken. Als iemand geen moeite doet, kan het lijken alsof het ze niets kan schelen of dat ze geen deel willen uitmaken van een relatie buiten het huis die voor jullie twee is gemaakt. Soms moeten we dat blije gezicht opzetten en gewoon de dingen doen die we echt niet willen doen, om gerespecteerd te blijven door degene die van je houdt en om het goed te maken met degenen die je op een dag kunnen helpen, net als wanneer je blij genoeg was om hen te helpen wanneer ze het nodig hadden. Een van de beste manieren om minder introvert en meer extravert te worden (velen zijn binnen een paar maanden gemakkelijk veranderd), is door naar buiten te gaan en met zoveel mogelijk mensen te praten. Ik was een enorme introvert en op een dag ontdekte ik dat als ik mijn gevoelens uit, mensen meer begrip zullen krijgen van wie en hoe ik me verhoud. Beetje bij beetje begonnen mensen erachter te komen dat ik erg aardig was, maar gewoon verlegen, dus ik praatte niet veel en had ook een afstandelijke houding. Ik was altijd beleefd en aardig, dus zolang je beleefd en aardig bent, hoeft je vrouw niet van streek te zijn. Natuurlijk leren we als mensen allemaal aardig en behulpzaam voor elkaar te zijn. Als iemand geen goede wil wil jegens alle mensen, dan is respect verloren en willen ze er waarschijnlijk niet bij betrokken zijn, zoals Scrooge en de 3 geesten tijdens Kerstmis. Als we allemaal van onszelf geven en doneren, vrijwilligerswerk doen, uitdrukken, delen of onze medemensen helpen hier op de aarde waarop we leven, dan kunnen we dankbaarheid en dank aan onszelf geven, wat op zijn beurt altijd, zonder twijfel, de gerechtigheid zal sturen terug in ons leven.
Groetjes,
Kiya