Vraag We spraken gisteravond over hoe ik me voelde. Hij zei dat hij niet tegen me loog. Hij vond het geld niet belangrijk. Hij zei dat ik zo van streek raak over de situatie als hij het ter sprake brengt, dat het beter voor hem is om te zwijgen. Hij zei dat hij deze jonge vrouw een kans op een beter leven probeert te geven en elke keer als hij over haar praat, voelt het alsof ik koud water in zijn gezicht gooi. Hij zei dat ik de triomfen niet zie of waardeer wat hij doet. We hebben verschillende discussies gehad over hoe ik het belangrijk vind om op de hoogte te worden gehouden, maar het lijkt hem niets te kunnen schelen. Hij zei dat hij zou "proberen" eraan te denken me te vertellen wanneer hij geschenken/geld stuurt, maar hij wil dat ik wat enthousiasme voor haar laat zien en wat hij voor haar doet.
Het is moeilijk voor mij om enthousiast te zijn omdat ik denk dat ze hem ook gebruikt zoals haar moeder al die jaren deed. Ik wil nooit dat hij moet kiezen tussen mij of haar, maar ik ben bang dat als hij niet kan veranderen en mij bij de beslissingen kan betrekken, het die kant op gaat.
Ik heb al eerder huwelijksconsering voorgesteld en hij zegt dat hij er klaar voor is. We zullen zien.
Denk je dat zijn reactie op ons gesprek gisteravond rationeel was? Hoe kan ik leren enthousiast te zijn over deze situatie? Elk ander advies zou zeer op prijs worden gesteld!
Er is nog iets dat bijdraagt aan de huidige situatie:mijn man zit bij de luchtmacht en dient een jaar in Irak. Dit gesprek en deze situatie moeten via e-mail en telefoon worden afgehandeld. Ik haat het echt dat we er niet om kunnen gaan zitten om het te bespreken, maar in het verleden is er echt niets veranderd.
-------------------------------------------
Bovenstaande tekst is een vervolg op...
-----Ondervragen-----
Toen ik mijn man 10 jaar geleden ontmoette, had hij nog contact met zijn ex-verloofde zodat hij actief kon blijven in het leven van haar dochter. Toen ze uit elkaar gingen, beloofde hij haar (toen 1 jaar oud) als zijn eigen dochter op te voeden (ik heb gehoord dat hij beslist niet haar biologische vader is). In de loop der jaren heeft hij geld gestuurd voor schoolkleren, verjaardags- en kerstcadeaus en komt hij minstens één keer per jaar op bezoek. Nu is de jonge vrouw 17 jaar oud. Mijn man stuurt in het geheim geld ($ 350 voor haar sweet 16 verjaardagsfeestje), geld om haar vrachtwagen te repareren (schokken en een nieuwe voorruit), en geld om haar te vliegen om haar grootmoeder te bezoeken. Als ik deze betalingen ontdek, vraag ik hem ernaar en hij verzint er excuses of leugens over. Ik vond foto's op de computer van de schokbrekers en de voorruit en vroeg mijn man waar ze voor waren. Hij vertelde me dat ze voor een diavoorstelling waren waaraan hij werkte. Dit is een leugen, want het zijn eigenlijk kerstcadeautjes die hij haar heeft beloofd. Ik ontdekte dit door toegang te krijgen tot zijn MySpace-account, waardoor hij contact met haar houdt. Hij legt altijd het eerste contact en voor zover ik weet mailt of belt ze niet. Ik heb hem gevraagd om geld of geschenken te bespreken voordat hij ze naar haar stuurt. Ik ken de technische termen niet, maar ik heb het gevoel dat hij een soort emotionele affaire met haar heeft vanwege de manier waarop hij dingen doet zonder dat ik het weet. Hij ziet niets verkeerds in wat hij doet, want "ik heb beloofd haar als mijn eigen dochter op te voeden". Als hij haar bezoekt, geeft hij veel geld uit aan haar en haar vrienden. Hij lijkt alle gevoel van controle en gezond verstand te verliezen als hij bij haar in de buurt is. Hoe kan ik voorbij deze gevoelens van verraad komen? Ik hou van hem, maar hij doet me echt pijn als ik erachter kom dat hij haar geschenken geeft achter mijn rug om en contact met haar heeft zonder mijn medeweten. Hij verlaat altijd de kamer als hij belt en vertelt me niet altijd dat hij met haar heeft gesproken.
Wat moeten we doen als ik me zo gekwetst voel en hij het probleem niet ziet?
Dank u!
Christine
-----Antwoord-----
Hallo Christine~
Hij ziet dit waarschijnlijk niet, maar ze gebruikt hem alleen omdat hij haar geschenken en geld geeft. Hij probeert zijn belofte na te komen om voor haar te zorgen, net als de zijne. Hoewel hij daartoe niet verplicht is. Misschien doet hij dit uit schuldgevoel omdat de relatie met de ex-verloofde niet is gelukt.
Hoe dan ook, er is waarschijnlijk niets dat je kunt zeggen of doen om hem van gedachten te laten veranderen om dit te doen. Het enige wat je kunt doen is hem vertellen wat je ziet vanuit het oogpunt van een buitenstaander. Misschien zal hij na verloop van tijd eindelijk beseffen dat ze hem gebruikt, of hij ontkent het volledig.
Het zou totaal anders zijn als ze zijn liefdes beantwoordde, regelmatig met hem sprak, contact met hem zou houden, op bezoek ging, enz. Maar dat doet ze niet, daarom zeg ik dat ze dit helemaal opeet en hem gebruikt voor zijn geld en hij steunt haar.
Op dit moment kun je alleen maar proberen hiermee om te gaan en het dag voor dag in te nemen. Ik heb echt geen advies over wat je moet doen. Je zit hier echt in een raakpositie.
Ik kan alleen huwelijkstherapie voorstellen als hij ermee instemt. U kunt dit probleem ter sprake brengen en proberen het op te lossen.
Antwoord Hallo Christine~
Oh, maar je hebt het recht om te weten wanneer/of hij haar geschenken en geld stuurt. Hij zou dit automatisch moeten doen uit respect voor jou (je laten weten over het geld dat hij stuurt).
Ik kan zijn wensen volledig respecteren om haar te willen helpen en haar een betere kans op leven te geven. Per slot van rekening deed hij die belofte om te helpen haar te ondersteunen en voor haar te zorgen. Hij ziet echter niet het volledige spectrum van de zaak. Het echte probleem is dat het kind hem of wat hij voor haar doet niet waardeert; voor het simpele feit dat ze geen regelmatig contact met hem heeft, niet de moeite neemt om hem te bedanken voor zijn tijd en giften, geld, enz. Dus ze gebruikt hem en is erg ondankbaar. En toch blijft hij voor haar doen. Misschien uit schuldgevoel of loyaliteit.
Het enige dat niet rationeel van hem is, is dat hij verwacht dat je enthousiast bent?! Hoe kan hij verwachten dat je enthousiast en enthousiast bent over zoiets als dit. Met andere woorden, hij zegt dat je opgewonden moet zijn dat hij geld en geschenken geeft aan een kind dat hem niet waardeert en hem gewoon gebruikt? Hoe kun je daar opgewonden of blij van worden?! Ik kan begrijpen dat hij wil dat je hem steunt om haar te helpen. Het is gewoon het punt dat hij niet ziet dat ze misbruik maakt van zijn vriendelijkheid jegens haar. Om de een of andere reden is hij blind voor dat feit, en je kunt hem dit niet laten zien. Hij is in ontkenning hier.
