Vraag Hallo bill
Ik zou hier graag het perspectief van een man op willen hebben. Een beetje geschiedenis:
We zijn 15 jaar getrouwd. Ik had het pre-huwelijksgesprek met hem dat ik GEEN kinderen wilde, vooral omdat ik van mijn carrière bij de luchtvaartmaatschappij hield, het nooit wilde opgeven, veel goede vrienden had en vervuld was. Hij zei OK, maar veranderde een paar jaar later van gedachten. Hij wilde zo graag vader worden dat hij zich ellendig voelde; dus ik had een kind. Ik was stewardess en moest pendelen naar mijn werk. Ik wilde op mijn thuisbasis wonen en hem daar een baan laten vinden, zodat ik mijn carrière niet hoefde op te geven. MAAR hij wilde ZIJN baan, die in een andere staat was, niet opgeven. Dus ik gaf mijn carrière op. Ik was altijd onafhankelijk geweest, dus het was moeilijk om op te geven. Hij heeft me in ruil daarvoor een aantal beloften gedaan, die hij niet is nagekomen. Plotseling was ons inkomen ZIJN geld en hij gaf toe dat hij er zo over dacht. Ik werd op een budget geplaatst; Ik vond het niet erg, maar ik vond het erg dat hij er ook NIET op stond).
Ik heb gecommuniceerd dat ik wrok voelde vanwege deze dingen. Onze relatie werd het afgelopen jaar gespannen en hij was erg humeurig. Hij begon zich een vreemde voor me te voelen...... mijn gevoel vertelde me dat hij iets verborg. Ik heb wat rondgekeken en vond $ 1100,00, $ 800,00, grote sommen geld besteed aan volledig naakte stripclubs. Financieel doen we het goed, maar niet zo goed!! Hij doopte in onze kredietlijn (we waren overeengekomen - GEEN schuld) Hij deed dit bij bijna ELKE tussenstop, gedurende ten minste de laatste 2 jaar (ongeveer een keer per maand of zo) Ik heb alleen records die zo lang teruggaan. We hebben een peuter (3) en zouden afgelopen winter met het gezin op vakantie gaan, waar ik naar uitkeek omdat ik dacht dat het goed zou zijn voor ons huwelijk, en ik was sinds de geboorte van de baby niet veel buiten geweest. Toen ik verhuisde, liet ik mijn vrienden en familie achter. Hij zei dat we de vakantie echt niet konden betalen zonder de kredietlimiet te gebruiken, dus we stemden ermee in om het uit te stellen. Toch gaf hij diezelfde maand bijna $ 1000,00 uit aan feesten en 'lapdances' met naakte strippers.
Mijn reactie was woede! Ik voelde me beledigd (deze meisjes zijn de helft van mijn leeftijd), niet gerespecteerd, bedrogen, voorgelogen en ja, ik voelde me verraden, dat hij ontrouw was geweest. Ik voelde me een dwaas dat het onder mijn neus was gebeurd; Ik voelde me een dwaas omdat ik hem vertrouwde. Ik was hier zo kapot van op zoveel niveaus, dat ik hem vertelde dat ik niet langer zijn vrouw kon zijn. Ik slaap in de logeerkamer totdat ik een beslissing kan nemen die NIET voortkomt uit woede. Ik heb een peuter, die dol is op zijn vader en EEN van ons moet hem op de eerste plaats zetten.
Mijn man vindt, geen verrassing, dat ik overdreven reageer. Hij beschouwt wat hij deed niet als ontrouw. Het is niet alleen dat hij een grens overschreed met deze meisjes, hij loog keer op keer tegen me; elke keer dat ik hem niet kon bereiken en vroeg waar hij was, loog hij. Op een keer waren zowel mijn baby als ik ziek; Ik moest een ambulance bellen en ik kon hem niet bereiken op zijn mobiel. Mijn zoon was in orde, maar hij ontdekte dit de volgende dag.
Als hij dit een of twee keer had gedaan en was gestopt, zou dat een heel ander balspel zijn. MAAR dit vereiste planning en zoveel bedrog!
Het lijkt me bijzonder wreed dat hij mijn problemen en angsten kende; dat mijn ouders me in de steek lieten. Ze zorgden niet voor me, emotioneel of financieel. Ik werd onafhankelijk en vertrouwde alleen "mij" om voor mij te zorgen. Dit was een enorme sprong in het diepe, om mezelf toe te staan hem te vertrouwen en van hem afhankelijk te zijn. Maar toch snapt hij niet waarom ik zo kapot ben, waarom ik het gevoel heb dat mijn wereld instort; dat ik denk dat ik hem nooit meer zal kunnen vertrouwen. Ik kan me nooit meer "veilig" voelen bij hem.
BEN IK OVER - REAGEER??? Ik wil het ECHT weten, ook al denk je dat ik dat ben.
Ik wilde weten wat hij tegen zichzelf zei om dit in zijn hoofd goed te maken. Hij gaf toe dat hij egoïstisch was, hij voelde op dat moment dat hij "hard werkte, dat het ZIJN geld was en hij verdiende wat plezier te hebben; dat hij zich thuis te beperkt voelde en niet genoeg" vrije tijd had. " (Ik verwacht WEL dat hij het grootste deel van zijn vrije tijd doorbrengt met het kind dat HIJ wilde); dat hij ongelukkig was vanwege een gebrek aan 'intimiteit' in onze relatie. Om eerlijk te zijn, was de frequentie de laatste tijd afgenomen; maanden meer dan anderen MAAR lang niet genoeg om dit te rechtvaardigen. En niet in de laatste plaats vanwege zijn respectloze houding van 'hij werkte - ik deed niet' en later, mijn gevoelens van wantrouwen. Ik had counseling voorgesteld, hij weigerde; ik stelde de vakantie voor, maar in beide gevallen koos hij ervoor om in plaats daarvan naar stripclubs te gaan, te drinken en te feesten en lapdances te doen.
Toen ik suggereerde dat dit de acties zijn van een man die vrijgezel en vrij wil zijn versus een verantwoordelijke huisvader, gaf hij toe dat hij zich afvroeg of het gras groener was..... Voor mij, als verantwoordelijke ouder, verlies je de luxe van je afvragen of het gras groener is aan de ene kant van het leven als je een kind hebt.
Mijn mening? Hij is een egoïstisch, onvolwassen mannelijk kind dat probeerde zijn taart te hebben en hem ook op te eten. Hij zei dat hij dit als iets leuks beschouwde dat hij deed tijdens zijn tussenstops en dat het zijn gezinsleven niet beïnvloedde; dat hij nooit had gedacht dat ik erachter zou komen en me daarom nooit pijn zou doen. Logisch??!!!
Bedankt dat je me hebt laten tieren. Ik ben benieuwd naar je inbreng.
Dix
Antwoord Ik denk dat uw beoordeling van hem juist is, de echte vraag wordt wat te doen. Frsnkly is hij bereid in de rij te staan om het verhaal te redden, wil je? Stel dan een aantal criteria op en beheer deze. Ik hoop voor je dat het goed komt, want je hebt al zoveel opgegeven. Stel gemakkelijk haalbare doelen en werk vervolgens aan de harde. Als hij positief reageert, heb je misschien een kans, zo niet, dan verlies je niet veel.
Rekening
